Κομισιόν: Προτείνει υιοθέτηση των παγκόσμιων τραπεζικών κανόνων

Νέους κανόνες για τις τράπεζες πρότεινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ευθυγραμμισμένους με τις κεφαλαιακές απαιτήσεις τις οποίες συμφώνησαν οι παγκόσμιες ρυθμιστικές αρχές, αλλά με κάποιες μικρο-ρυθμίσεις, όπως μεταδίδει το Reuters.

Παρουσιάζοντας ένα μεγάλο νομοθετικό πακέτο, η Κομισιόν πρότεινε την προσαρμογή των ευρωπαϊκών κανόνων για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις και τα «μαξιλάρια» στις συμφωνίες που επιτεύχθηκαν στην Επιτροπή της Βασιλείας, η οποία επιβλέπει τις τράπεζες των ΗΠΑ, της Ευρώπης και της Ιαπωνίας.

Όμως, αντί απλώς να αντιγράφει τους κανόνες που συμφωνήθηκαν με τους διεθνείς εταίρους, η Κομισιόν πρότεινε αρκετές αλλαγές και ορισμένες νέες προβλέψεις, που ίσως να μην αρέσουν στις μη ευρωπαϊκές τράπεζες και ρυθμιστικές αρχές.

«Παρουσιάσαμε νέες προτάσεις για τη μείωση του ρίσκου που 'χτίζουν πάνω' στα συμφωνημένα παγκόσμια πρότυπα ενώ παράλληλα λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαιτερότητες του ευρωπαϊκού τραπεζικού τομέα», δήλωσε ο επίτροπος χρηματοοικονομικών υπηρεσιών Βάλντις Ντομπρόβσκις.

Η κίνηση αυτή έρχεται σε μια περίοδο που η ΕΕ δίνει μάχη για τις νέες μεταρρυθμίσεις που αναμένεται να υιοθετηθούν από την Επιτροπή της Βασιλείας τις επόμενες εβδομάδες, αναφορικά με τα μοντέλα υπολογισμού του ρίσκου των τραπεζών, που η ΕΕ εκτιμά πως μπορεί να ευνοήσουν τις αμερικανικές τράπεζες.

Η εντεινόμενη τάση κατακερματισμού των παγκόσμιων χρηματοοικονομικών κανόνων έγινε εμφανέστερη από τις δηλώσεις του νεοεκλεγέντος Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ κατά την προεκλογική του εκστρατεία για το ενδεχόμενο αναθεώρησης των κανόνων που εισήχθησαν για τη μείωση των τραπεζικών ρίσκων μετά την κρίση του 2007-2008.

Μια περαιτέρω ένδειξη της απόκλισης στις ατζέντες και της σύγκρουσης συμφερόντων μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ, αποτελεί το γεγονός ότι οι Βρυξέλλες αποφάσισαν επίσης να προτείνουν υψηλότερες κεφαλαιακές απαιτήσεις για τις αμερικανικές και άλλες κορυφαίες ξένες τράπεζες που δραστηριοποιούνται στην ΕΕ, λέγοντας πως το μέτρο αυτό θα αυξήσει τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα.

Η Κομισιόν έχει προτείνει επίσης νέες απαιτήσεις για τις ευρωπαϊκές τράπεζες, με στόχο να καταστούν πιο ασφαλείς. Στο πλαίσιο των προτάσεων, οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα απαιτείται να διακρατούν ένα δεσμευτικό ποσοστό μόχλευσης 3%, με στόχο να μειωθεί ο υπερβολικός δανεισμός. Το μέτρο αυτό θα ενσωματωθεί αργότερα στις υψηλότερες απαιτήσεις για τις συστημικές τράπεζες, όπως αναφέρει σε σημείωμά της η Κομισιόν.

Οι τράπεζες θα πρέπει επίσης να ανταποκρίνονται στο Net Stable Funding Ratio, που στόχο έχει να περιορίσει την υπερβολική τους εξάρτηση στη βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση, η οποία ήταν μεταξύ των αιτιών της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης.

Ο λόγος αυτός ορίζεται σε ένα ελάχιστο επίπεδο 100%, που σημαίνει ότι μια τράπεζα θα πρέπει να διαθέτει «επαρκή σταθερή χρηματοδότηση για να ανταποκριθεί στις χρηματοδοτικές της ανάγκες για διάστημα ενός έτους, τόσο υπό κανονικές συνθήκες όσο και υπό συνθήκες πίεσης», σύμφωνα με την Κομισιόν.

Στις προτάσεις τις Κομισιόν περιλαμβάνεται και η αυστηροποίηση των κεφαλαιακών απαιτήσεων για τα χαρτοφυλάκια που είναι για trading μετοχών, ομολόγων ή παραγώγων, καθώς είναι πιο ευμετάβλητα.

Διαφοροποιώντας τη στάση της από τους παγκόσμιους κανόνες, η Κομισιόν δήλωσε πως οι νέοι κανόνες θα εφαρμοστούν σταδιακά μετά το 2019, ενώ προτείνει αρκετές εξαιρέσεις από το NSFR.

Επίσης, η Κομισιόν πρότεινε μικροαλλαγές στους κανόνες για το bail-in, που περιλαμβάνουν αύξηση των εξουσιών των εποπτικών αρχών και δημιουργία μιας νέας κατηγορίας χρέους που θα μπορούσε να εξαλειφθεί σε περίπτωση κρίσης, πριν τη χρήση εργαλείων υψηλότερης εξασφάλισης, αλλά μετά τη ρευστοποίηση μετοχών και ομολόγων, σε μια προσπάθεια να εναρμονιστούν οι κανόνες στις χώρες της ΕΕ και να διευκολυνθούν οι τράπεζες στην προσπάθειά τους να ανταποκριθούν στους στόχους.

Σε ό,τι αφορά στη χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας, η Κομισιόν προτείνει «χαλάρωση» των απαιτήσεων για τον δανεισμό μικρών επιχειρήσεων και έργων υποδομής.

Οι προτάσεις της Κομισιόν, για να καταστούν νόμος, θα πρέπει να εγκριθούν από τα κράτη της ΕΕ και από τους ευρωβουλευτές.