BBG: Μη ρεαλιστικό το Plan B του Πούτιν για τον αγωγό αερίου

Όταν ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι εγκαταλείπει τον αγωγό ύψους 45 δισ. δολαρίων που θα μετέφερε ρωσικό αέριο προς την Ευρώπη υποθαλάσσια από τη Μαύρη Θάλασσα, έφερε στο προσκήνιο ένα Plan B: τη δημιουργία ενός αγωγού που θα μεταφέρει αέριο στην Τουρκία, στη συνέχεια διά ξηράς στην Ελλάδα και από εκεί στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Πρόκειται για μια ιδέα που έχει ελάχιστα περισσότερες πιθανότητες να πετύχει σε σχέση με το Plan A.

«It's only show business», δήλωσε ο Necdet Pamir, ειδήμονας σε θέματα ενέργειας του Πανεπιστημίου Bilkent της Άγκυρας. Ένα τεράστιο δίκτυο αερίου από τη Ρωσία προς την Τουρκία που θα προμηθεύει τις αγορές της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι ρεαλιστικό, τόνισε σε συνέντευξή του στο Bloomberg.

Όλα εκείνα τα στοιχεία που συνδυάστηκαν για να μπλοκάρουν το project του South Stream πιθανότατα θα υπονομεύσουν και τον αγωγό Τουρκίας-Ελλάδας. Η στάσιμη ζήτηση αερίου στην Ευρώπη καθιστά το project μη ελκυστικό οικονομικά, η Ε.Ε. δεν έχει διάθεση για συμφωνίες με τη Ρωσία –λόγω της κρίσης στην Ουκρανία-, ενώ η Ευρώπη ψάχνει για εισαγωγή αερίου από άλλα μέρη του πλανήτη.

Το νέο σχέδιο της Ρωσίας προβλέπει ότι η Gazprom θα κατασκευάσει νέο αγωγό προς την Τουρκία, ο οποίος θα είναι τόσο μεγάλος ώστε να μεταφέρει πολύ περισσότερο αέριο απ' όσο θα χρειαζόταν ποτέ η χώρα. Από εκεί, θα συνεχίσει προς τα σύνορα της Τουρκίας με την Ελλάδα, όπου το αέριο θα μπορεί να μεταφέρεται στην Ε.Ε.

«Το project αυτό είναι απόλυτα ρεαλιστικό», δήλωσε την περασμένη εβδομάδα στην Άγκυρα ο Πούτιν. Η Τουρκία, όμως, δεν δεσμεύεται για το project. Ο υπουργός Ενέργειας Τανέρ Γιλντίζ δήλωσε χθες πως η χώρα δεν θέλει να εγκλωβιστεί μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας. «Ο χρόνος θα δείξει αν τα προτεινόμενα έργα μπορούν να γίνουν ή όχι», σημείωσε.

Πολύ φιλόδοξο το project

Το ρωσικό σχέδιο είναι πολύ φιλόδοξο, σχολιάζουν οι αναλυτές. Ο προτεινόμενος αγωγός Ρωσίας-Τουρκίας, που θα ενισχύει τον υφιστάμενο Blue Stream, θα έχει τη δυνατότητα μεταφοράς 63 δισ. κυβικών μέτρων ετησίως, ή πάνω από το 10% της ευρωπαϊκής κατανάλωσης. Αν και περίπου 20% από αυτό αναμένεται να πηγαίνει στην Τουρκία, σύμφωνα με την Gazprom, το υπόλοιπο θα πρέπει να αποστέλλεται στην Ευρώπη.

«Αν και οι επιπλέον δυνατότητες προς την Τουρκία θα ήταν χρήσιμες,  τα 63 δισ. κυβικά μέτρα δεν είναι βεβαίως απαραίτητα», σχολίασε ο Simon Pirani, senior research fellow του Oxford Institute for Energy Studies. Η προοπτική για την ευρωπαϊκή ζήτηση αερίου είναι «μάλλον απαισιόδοξη».

Με ένα τόσο μεγαλεπίβολο project, η Ρωσία ρισκάρει να χάσει τα χρήματα που θα έβγαζε από μια μικρότερη, αλλά πιο ρεαλιστική ευκαιρία, δήλωσε ο Μιχαήλ Κορτσέμκιν, ιδρυτής της East European Gas Analysis.

Σημειώνεται ότι με το project αυτό, η Ρωσία ουσιαστικά θα αυξάνει το μερίδιό της στην τουρκική αγορά, στην οποία ήδη είναι ο μεγαλύτερος προμηθευτής αερίου.

Πάντως, η στροφή προς την Τουρκία δεν θα είναι χωρίς τίμημα για τη Ρωσία. Η Μόσχα έχει ήδη συμφωνήσει σε έκπτωση 6% στις τιμές από τον Ιανουάριο, και ο Γιλντίζ δήλωσε πως θα ζητήσει ακόμα καλύτερη τιμή.