Α. Τσίπρας: «Είμαστε εδώ» στη νέα Προοδευτική Συμμαχία

Σε ένα ασφυκτικά γεμάτο στάδιο ο Αλέξης Τσίπρας «σφράγισε» με την ομιλία του την ίδρυση της Προοδευτικής Συμμαχίας, την οποία αποτελούν κινήσεις και προσωπικότητες από τον ευρύτερο πέριξ της Αριστεράς.

Με τη φράση «είμαστε εδώ» ο πρωθυπουργός έδωσε το σήμα εκκίνησης του εγχειρήματος στην Πανελλήνια Συνάντηση («μίνι συνέδριο» το αποκάλεσε). Αναλύοντας το διακύβευμα των ευρωεκλογών (που έδωσαν την αφορμή για τη σύμπραξη των προοδευτικών δυνάμεων) παρουσίασε τα διλήμματα που θα κληθούν να απαντήσουν με την ψήφο τους οι πολίτες στην Ελλάδα και στο σύνολο της Ευρώπης.

Θέλοντας να πιάσει το «νήμα» από τις προοδευτικές επιλογές της προδικτατορικής και μεταπολιτευτικής περιόδου και να απευθυνθεί στους οπαδούς της πρώτης διαδρομής του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε δύο φορές «στη δεκαετία του ΄80» και στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2015, περνώντας το μήνυμα ότι σήμερα η ευρύτερη Αριστερά βρίσκει στέγη στην Προοδευτική Συμμαχία.

Προκάλεσε αίσθηση ότι την εκδήλωση άνοιξε η Βασιλική Κατριβάνου, η οποία εξελέγη βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ το 2015, αλλά δύο μήνες μετά παραιτήθηκε και παρέδωσε την έδρα, διαφωνώντας με πλευρές της υλοποίησης του μνημονίου που κλήθηκε να αποδεχτεί η κυβέρνηση.

Της ομιλίας Τσίπρα προηγήθηκαν παρεμβάσεις εκπροσώπων των κινήσεων που μετέχουν στη Συμμαχία: η Λούκα Κατσέλη (σ.σ. απευθύνθηκε μέσω video διότι βρίσκεται στο εξωτερικό), ο Νίκος Μπίστης από τη «Γέφυρα» («ο ΣΥΡΙΖΑ άντεξε στα δύσκολα κι έβγαλε τη χώρα στο ξέφωτο»), η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, ο Χρήστος Κουτσονάσιος εκ μέρους του ΠΡΑΤΤΩ (η αναφορά στον πρόεδρό του Νίκο Κοτζιά καταχειροκροτήθηκε), ο Γιώργος Παναγιωτόπουλος από την Σοσιαλιστική Πρωτοβουλία (“στο δίλημμα Τσίπρας ή Μητσοτάκης εμείς απαντήσαμε”), ο δημοσιογράφος Παναγιώτης Παναγιώτου από την “Γέφυρα” (“Η Προοδευτική Συμμαχία με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ θα βάλει τη σφραγίδα της τα επόμενα χρόνια και τις επόμενες δεκαετίες”), η Νατάσσα Πενταγιώτη από την κίνηση “ΚΟΣΜΟΣ” (της οποίας ηγείται ο Πέτρος Κόκκαλης), ο Γιάννης Ραγκούσης (“το δίλημμα δεν είναι "Τσίπρας ή Μητσοτάκης", είναι "Τσίπρας ή Μαρινάκης" και "Δημοκρατία ή Ολιγαρχία"), η Μαρία Ρεπούση από τη “Γέφυρα”, ο Λάμπρος Ρώσσης (από την “Χάρτα 19”) και ο Στέφανος Τζουμάκας πρώην βουλευτής ΠΑΣΟΚ (“δικαιούσαι μία νέα τετραετία πρόεδρε Τσίπρα, να πάρει νέα απάντηση το σύστημα ολιγαρχίας-διαπλοκής”).

Παρέμβαση έκανε και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, ο οποίος νωρίτερα, σε συνάντησή του με τον κ. Τσίπρα, ανακοίνωσε την ένταξη της ΔΗΜΑΡ στην Προοδευτική Συμμαχία.

Τα βασικότερα αποσπάσματα από την ομιλία του κ. Τσίπρα:

* Η προοδευτική παράταξη του τόπου είναι εδώ, είναι παρούσα. Και ήδη έχει ξεκινήσει το μεγάλο αγώνα για την αναγέννηση της πατρίδας μας. Οι δυνάμεις της συντήρησης δίνουν το δικό τους αγώνα να αντιστρέψουν τη πορεία της χώρας προς τα μπροστά. Να μας γυρίσουν πίσω στα χρόνια της σκληρής λιτότητας, των μνημονίων και της κοινωνικής καταστροφής.  Εμείς όμως σήμερα τους δίνουμε δυναμική απάντηση. Είμαστε εδώ. Ενώνουμε τις δυνάμεις μας και προχωράμε μπροστά με μεγαλύτερη ορμή, δύναμη και αποφασιστικότητα.

* Σήμερα, εδώ στο Γαλάτσι ενώνουμε δυνάμεις πολίτες από διαφορετικές γενιές, πολιτικές καταγωγές και διαδρομές. Σήμερα εδώ συναντιούνται δημοκρατικοί και προοδευτικοί πολίτες από τη τιμημένη γενιά της αντίστασης και του αγώνα για μια ελεύθερη πατρίδα, τη μεγάλη παράδοση του ΕΑΜ, τη γενιά του 114 και του Πολυτεχνείου, τον δημοκρατικό κόσμο της μεταπολίτευσης, μέχρι τις νέες και τους νέους των αγώνων στην Ελλάδα της κρίσης και των μνημονίων. Ένα κοινωνικό ρεύμα όπως αυτά που πρωταγωνίστησαν στις μεγάλες προοδευτικές αλλαγές στη διαδρομή της ιστορίας μας. Έτσι γεννήθηκε η μεγάλη πολιτική αλλαγή της δεκαετίας του ’80. Έτσι ακριβώς, συνέβη και πριν τέσσερα χρόνια, το 2015. Δεν είναι σύμπτωση. Η Αριστερά και ο δημοκρατικός κόσμος αποτέλεσαν πάντοτε την κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία η οποία άλλαξε το πρόσωπο της σύγχρονης Ελλάδας.

Το «φρικτό σχέδιο» για την Ευρώπη

* Η έξοδος της χώρας από τα μνημόνια και η Συμφωνία των Πρεσπών, αναδιατάσσουν αντικειμενικά τις πολιτικές προτεραιότητες και τις τοποθετήσεις όλων. Και ταυτόχρονα, η άνοδος της ακροδεξιάς σε πανευρωπαϊκό επίπεδο καθιστά ακόμα πιο αναγκαία τη διαμόρφωση μιας συλλογικής προοδευτικής απάντησης. Όμως, η ακροδεξιά που ντύνεται τον αντισυστημικό μανδύα, όπου διαχειρίζεται εξουσία είναι πιο συστημική από τους συστημικούς. Γιατί εκτός από το να κυνηγάνε πρόσφυγες πρόσφυγες και να υψώνουν φράκτες, συρρικνώνουν ατομικές ελευθερίες και δικαιώματα. Καταργούν το 8ωρο θεσπίζοντας το 12ωρο εργασίας. Διαλύουν εργασιακά δικαιώματα απελευθερώνοντας τις απολύσεις. Και την ίδια στιγμή που απολαμβάνουν το δικαίωμα τους να λαμβάνουν πόρους από την ΕΕ, παριστάνουν τα κοκκόρια όταν έρχεται η ώρα να συζητήσουμε για τις υποχρεώσεις τους. Πρέπει λοιπόν να το πούμε καθαρά. Πρόκειται περί πολιτικών απατεώνων. Δημαγωγών, λαϊκιστών, ακραίων που το σχέδιο τους είναι μια Ευρώπη ακραία συντηρητική, διαιρεμένη, περίκλειστη.  Την Ευρώπη όπου όλοι θα είναι εναντίον όλων. Και ένα τόσο φρικτό σχέδιο δεν μπορεί παρά να έχει αντίστοιχα μέσα για την επικράτηση του. Λάσπη, προπαγάνδα, fake news, στερεότυπα, όλα αυτά είναι δομικά στοιχεία της ακροδεξιάς στρατηγικής.

Το δίδυμο Βέμπερ-Μητσοτάκης

* Ακριβώς όμως επειδή η ακροδεξιά είναι παράγωγο του συντηρητικού χώρου, πλέον ο λόγος και οι πρακτικές της ασκούν γοητεία και σε παραδοσιακά πιο μετριοπαθείς δυνάμεις. Μιλώ για μεγάλο μέρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, με τον κ. Μητσοτάκη να είναι δυστυχώς στη πρώτη γραμμή μεταξύ αυτών. Μιλώ για αυτούς που εδώ και καιρό προσπαθούν να διαγράψουν υποτίθεται τον Όρμπαν, αλλά για κακή τους τύχη οι βουλευτές του είναι ακόμα μέλη της Ευρωομάδας τους. Αυτούς που με μπροστάρη τον κ. Βέμπερ επιτίθενται στον ΣΥΡΙΖΑ και στην Ελλάδα γιατί απειλούμε, λένε την ευρωπαϊκή συνοχή. Αυτούς που το 2015 έδιναν αγώνα για φύγει η Ελλάδα από την ευρωζώνη, για να τιμωρηθούμε τόσο εμείς όσο και ο λαός που μας που ύψωσε το κεφάλι στην Ευρώπη της λιτότητας.

* Εμείς αποδείξαμε στην πράξη τι σημαίνει ευρωπαϊσμός. Για αυτό και σήμερα λέμε ότι το πρώτιστο καθήκον για κάθε πραγματικό ευρωπαϊστή είναι να αγωνιστεί για να αλλάξει ριζικά η σημερινή Ευρώπη. Όχι για να γυρίσουμε στην εθνική περιχαράκωση αλλά για να οικοδομήσουμε μια ευρωπαϊκή κοινωνική συνοχή, και οικονομική σύγκλιση. Για αυτό χρειαζόμαστε ένα Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο για την Ευρώπη του 21ου αιώνα, βασισμένο στην ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη. Η Ευρωπαϊκή Δεξιά και η Ακροδεξιά όχι απλά δεν τα επισημαίνει αλλά είναι αντίθετη ακριβώς σε αυτά τα σημεία. Και το αντικοινωνικό της όραμα εκφράζεται στο πρόσωπο του υποψηφίου για την Προεδρία της Κομισιόν, κ. Βέμπερ. Του κ.Βέμπερ που έχει χτίσει πολιτική καριέρα στη Γερμανία προσβάλλοντας και απαξιώνοντας τον ελληνικό λαό και τις θυσίες του. Γι’ αυτό τον άνθρωπο, ο κ. Μητσοτάκης δηλώνει υπερήφανος για τη σχέση μαζί του και στηρίζει με θέρμη την υποψηφιότητα του. Δεν προκαλεί εντύπωση. Είναι και οι δύο πολιτικοί που πορεύονται με τα ίδια ιδανικά. Με τις ελίτ, απαξιώνοντας τους λαούς, φλερτάροντας με την ακροδεξιά και τον εθνικισμό. Γι’ αυτό, ας είναι σαφές. Ψήφος στη ΝΔ, είναι ψήφος στον Βέμπερ. Είναι ψήφος στην Ευρώπη των μνημονίων, του ΔΝΤ, του διχασμού, του εθνικισμού.

Νόμπελ και «συναλλαγή»

* Για τη Συμφωνία των Πρεσπών μας λένε ότι είναι επιζήμια, προδοτική και αποτελεί προϊόν συναλλαγής για τις συντάξεις. Όταν όλο το δημοκρατικό πολιτικό τόξο, ακόμη και ευρωβουλευτές της ευρωπαϊκής δεξιάς προτείνουν την επιβράβευσή της με νόμπελ ειρήνης. Και έτσι εμείς ευλόγως αναρωτιόμαστε: Σε ποιο πολιτικό τόξο ανήκει ο κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ στο ευρωπαϊκό πολιτικό στερέωμα; Στο φιλοευρωπαϊκό και δημοκρατικό ή σε αυτό των ακροδεξιών συνομοσιολόγων και εθνικιστών;  Και πώς ακριβώς αντιλαμβάνονται την Ευρώπη; Ως τον χώρο των φτηνών και ανίερων συναλλαγών κάτω από το τραπέζι; Και ποιος άραγε τις κάνει αυτές τις συναλλαγές από τη πλευρά των Ευρωπαίων; Η Μέρκελ και ο Γιουγκέρ; Τα ηγετικά στελέχη δηλαδή του ΕΛΚ; Αυτή και μόνο η άθλια εμμονή του κ. Μητσοτάκη στα περί συναλλαγής, ξεπερνάει τη ρητορική της ακροδεξιάς και τον κατατάσσει ισότιμα στο πλάι των ευρωπαίων ηγετών της. Της Λεπέν, του Σαλβίνι και του Όρμπαν.

* Προτάσσουμε την Ελλάδα της Δικαιοσύνης, της Ισότητας και της Αλληλεγγύης. Αυτή η Ελλάδα χτίζει τη νέα εθνική της ταυτότητα και τη νέα εθνική της αυτοπεποίθηση, όπως ακριβώς στις μεγάλες στιγμές της ιστορίας της. Ως μια χώρα συνώνυμο της δημοκρατίας, της ελευθερίας, συνώνυμο της αλληλεγγύης και της συνεργασίας, της ειρήνης και της φιλίας των λαών. Στα Βαλκάνια, τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Αυτό είναι το όραμα που μοιράζεται η Αριστερά με τις προοδευτικές δυνάμεις του τόπου. Η Προοδευτική Συμμαχία είναι το πολιτικό όχημα για να το υλοποιήσουμε. Πάρτε στα χέρια σας την ίδια σας τη ζωή, το μέλλον σας. Μην κάνετε τη χάρη σε κανέναν να εκμεταλλευτεί την απουσία σας και να μιλήσει εξ ονόματος σας.

«Να χάσουν ξανά τον ύπνο τους»

* Οι νέοι και οι νέες της δεκαετίας του ’80 τροφοδότησαν τη μεγάλη πολιτική αλλαγή και χάραξαν το δρόμο για τη συλλογική πρόοδο της ελληνικής κοινωνίας. Οι νέοι και οι νέες το 2015, ξήλωσαν τον πάλαι ποτέ δικομματισμό και έφεραν την Αριστερά στην κυβέρνηση για πρώτη φορά στη μεταπολεμική Ευρώπη. Στις 26 Μαΐου με τη συμμετοχή και την ψήφο σας, μπορείτε να καθορίσετε ξανά τις εξελίξεις. Να μην αφήσετε την Ευρώπη να βυθιστεί στο σκοτάδι της ακροδεξιάς. Να δώστε απάντηση σε εκείνους που επενδύουν στην αποχή σας για να γυρίσουν τη χώρα δεκαετίες πίσω. Κάντε τους να χάσουν ξανά τον ύπνο τους.