Σε μια καταγραφή διαθέσεων, προτιμήσεων και προθέσεων επιδίδονται το τελευταίο διάστημα πολιτικά στελέχη όλων των ιδεολογικών αποχρώσεων, με φόντο την επόμενη μέρα και τις πιθανές μετεκλογικές συνεργασίες.
Οι κυβερνητικές συνεργασίες Σαμαρά -– Βενιζέλου αρχικά και Τσίπρα - Καμμένου στη συνέχεια έχουν προκαλέσει πολλές συζητήσεις και σχόλια, με κάποιους να επιμένουν ότι μπορεί και στο μέλλον να προκύψουν και να αντέξουν ετερόκλητες συμμαχίες, αλλά και κάποιους άλλους να αμφιβάλλουν κατά πόσο αντίστοιχα «πειράματα» θα πετύχουν στη μεταμνημονιακή Ελλάδα.
Αυτή τη στιγμή, οι θέσεις που διατυπώνονται είναι κυρίως προσωπικές και το μόνο βέβαιο είναι ότι οι κάλπες και μόνο αυτές είναι που θα δείξουν σε μεγάλο βαθμό τον πολιτικό χάρτη για τη συνέχεια. Από την άλλη, υπάρχουν και αυτοί που με τις δημόσιες τοποθετήσεις τους έρχονται να βολιδοσκοπήσουν καταστάσεις, να δουν αντιδράσεις ή και να «κτίσουν» τις βάσεις πάνω στις οποίες αργότερα μπορεί να διαμορφωθούν οι διάφορες συγκλίσεις.
Εκ μέρους της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, ελάχιστοι είναι αυτοί που υπερασπίζονται ακόμα τη συμμαχία με τους ΑΝΕΛ, με τους περισσότερους να ζητούν τη στροφή σε μια «πιο φυσιολογική προοδευτική συμφωνία με δυνάμεις του χώρου».
Ενδεικτικές οι πρόσφατες δημόσιες τοποθετήσεις δύο μελών της κυβέρνησης, του Γιάννη Δραγασάκη και του Γιώργου Σταθάκη. «Η ανασυγκρότηση που χρειάζεται η χώρα απαιτεί μια συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων», τόνισε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ενώ ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, σε αντίστοιχο ύφος, εκτίμησε πως «υπάρχει εύφορο έδαφος διαλόγου και διαμόρφωσης συγκλίσεων, σχετικά με τις απαντήσεις που θα δώσουμε τα επόμενα χρόνια. Πιστεύω, δε, ότι ο κοινός τόπος που θα προκύψει μπορεί να εκφράζει τόσο τον ιστορικό χώρο της Σοσιαλδημοκρατίας όσο και εκείνον της Ανανεωτικής Αριστεράς».
Την ίδια ώρα, ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας, προερχόμενος από κεντροαριστερά κόμματα, ανέφερε ότι «ο αναγκαίος διάλογος της Κεντροαριστεράς με την Αριστερά προϋποθέτει την απομάκρυνσή της Κεντροαριστεράς από τη σημερινή πολεμική ατμόσφαιρα, που είναι επιλογή της αξιωματικής αντιπολίτευσης».
Φλερτάρει πολιτικά
Πόλος έλξης τόσο για τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και για τη ΝΔ είναι το Κίνημα Αλλαγής, καθώς αυτό το κόμμα φαίνεται ως ο καθοριστικός παράγοντας για τον σχηματισμό ή μη κυβέρνησης μετά τις εκλογές. Δεν είναι λίγες οι φορές που και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει φλερτάρει πολιτικά τη Φώφη Γεννηματά, ζητώντας της ουσιαστικά να δράσουν από κοινού για να σχηματίσουν ένα ισχυρό αντικυβερνητικό μέτωπο.
«Θα αναζητήσουμε συναινέσεις και συνεργασίες, χωρίς αυτό να σημαίνει συγκυβέρνηση αλλά σύμπραξη στη Βουλή», τόνισε χθες ο αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου Κωνσταντίνος Κυρανάκης, ωστόσο η Φώφη Γεννηματά, για προφανείς λόγους, επιλέγει την τακτική των ίσων αποστάσεων από ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, εμφανίζοντας το κόμμα της ως τον τρίτο ισχυρό και αξιόπιστο πόλο.
Πάντως, ο διευθυντής του γραφείου της κ. Γεννηματά, Μανώλης Όθωνας, σε συνέντευξή του απέκλεισε τις επαναληπτικές εκλογές σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας του πρώτου κόμματος, τονίζοντας ότι δεν πρέπει να επικρατήσουν μικροκομματικά συμφέροντα. Όπερ σημαίνει ότι το ΚΙΝΑΛ, υπό προϋποθέσεις, είναι διαθέσιμο για τον σχηματισμό κυβέρνησης αμέσως μετά τις εκλογές ή για να δώσει ψήφο ανοχής στη νέα κυβέρνηση, στην οποία όμως δεν θα συμμετάσχει το Κίνημα.
Ο μεγάλος εμφύλιος πάντως διεξάγεται στο Ποτάμι, με τον Σπύρο Δανέλλη να γλυκοκοιτάζει προς ΣΥΡΙΖΑ πλευρά, σε αντίθεση με τους Γιώργο Αμυρά και Γρηγόρη Ψαριανό που δείχνουν πιο κοντά στη ΝΔ. Ειδικά ο τελευταίος, σε κάθε ευκαιρία δημοσιοποιεί τις απόψεις του, όπως έκανε πρόσφατα στο Twitter: «Το Ποτάμι έχει ένα σοβαρό πρόβλημα στρατηγικής. Ο κόσμος που το εγκατέλειψε, έφυγε προς την κατεύθυνση που κοιτάζει και η συντριπτική πλειοψηφία όσων έχουν απομείνει. Ενώ ο επικεφαλής και ένα μικρό τμήμα της ηγετικής ομάδας κοιτάζουν ή/και κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση», υποστήριξε.