Τις δικές τους μάχες για την ανατροπή του αρνητικού οικονομικού κλίματος και για την εμπέδωση θετικών προσδοκιών για το μέλλον, δίνουν κυβέρνηση και παράγοντες της αγοράς, με στόχο να αποφευχθούν τα χειρότερα.

Ουσιαστικά πρόκειται για μια προσπάθεια «απάντησης» στα συχνά αρνητικά δημοσιεύματα του εξωτερικού (περί αναδιάρθρωσης του χρέους) από τους «Αγγλοσάξονες», αλλά και απέναντι σε μια φημολογία, που ενίοτε λαμβάνει και ακραίες διαστάσεις (πλοία που μεταφέρουν δραχμές, κ.λπ.).

Έτσι, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, είδαμε πέρα από υπουργούς και στελέχη της κυβέρνησης να επιχειρηματολογούν και άλλοι υπέρ της ελληνικής οικονομίας.

Συγκεκριμένα:

Για πρώτη φορά η Τρόικα άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο το φετινό ΑΕΠ της χώρας να υποχωρήσει λιγότερο από το 4% που αρχικά προβλεπόταν. Έκανε λόγο επίσης και για την πιθανότητα δημοσιονομικού ελλείμματος γύρω στο 6% για το 2010, το οποίο θα μπορούσε να υποχωρήσει κάπως περισσότερο (στο 5,5%) ένα χρόνο αργότερα.

Ως προς το δημόσιο χρέος δε, ίσως να σταθεροποιηθεί στο 124% το 2011 και στη συνέχεια να αρχίσει να υποχωρεί. Όλες αυτές οι εκτιμήσεις είναι σαφώς καλύτερες από τις προηγούμενες.

Είδαμε τον πρόεδρο της Alpha Bank κ. Γιάννη Κωστόπουλο (πρόσωπο που χαίρει εκτίμησης από τις αγορές και που οι τοποθετήσεις του θεωρούνται έγκυρες και μετρημένες) να δηλώνει συγκρατημένα αισιόδοξος και συγκεκριμένα: «Το 2010 φαίνεται ότι η ύφεση θα είναι μικρότερη από όσο αναμενόταν και τα μέτρα δείχνουν να αποδίδουν. Δεν πρέπει να μεμψιμοιρούμε και να απογοητευόμαστε, καθώς η χώρα αν εφαρμόσει πιστά το Πρόγραμμα Σταθερότητας θα εξέλθει πιο δυνατή. Η άρση των παθογενειών μπορεί να ανοίξει τον δρόμο σε νέες, υγιείς επιχειρηματικές δυνάμεις», τόνισε ο κ. Κωστόπουλος.

Πιθανολογείται ότι ανάλογου περιεχομένου δηλώσεις θα γίνουν έως το τέλος του μήνα και από άλλους τραπεζίτες (πχ από τη διοίκηση της Eurobank). Η Τράπεζα του Ομίλου Λάτση άλλωστε, ήταν εκείνη που πρόσφατα διοργάνωσε εκδήλωση στη Βιέννη, με οικονομολόγους που υποστήριζαν ότι οι στόχοι του ελληνικού προγράμματος σταθερότητας και ανάπτυξης είναι εφικτοί.

Θετική επίσης ήταν και η πρόσφατη δήλωση του προέδρου της Deutsche Bank κ. J. Ackerman, ότι «δεν έχει πλέον τις αμφιβολίες που είχε εκφράσει πριν μερικές εβδομάδες για τη δυνατότητα της Ελλάδας να αποφύγει την αναδιάρθρωση του χρέους της».

Έμφαση επίσης δόθηκε και στο γεγονός ότι μετά από καιρό είδαμε όχι μόνο να σταματούν οι εκροές καταθέσεων προς στο εξωτερικό, αλλά επιπλέον το Μάιο κάποιοι να το «μετανιώνουν» και να επαναπατρίζουν τα κεφάλαιά τους. Το συνολικό ποσό των καταθέσεων που επέστρεψαν το Μάιο αγγίζει, σύμφωνα με διαθέσιμες πληροφορίες τα 2,5 δισ. ευρώ επί του συνόλου των 16 δισ. ευρώ που «μετανάστευσαν» από την αρχή του έτους έως και τον Απρίλιο του 2010.

Δει, δη, χρημάτων

Κάποιοι πιστεύουν ότι οι πρώτες αισιόδοξες εκτιμήσεις είναι ρεαλιστικές, σε αντίθεση με κάποιους άλλους που μιλούν για «νούμερα που δίνουν ανέξοδα κάποιοι, προκειμένου να στηρίξουν τις προσδοκίες και το ευρώ»… Σε κάθε περίπτωση πάντως, η ελληνική κυβέρνηση έχει κάθε λόγο να θέλει τα θετικά σχόλια τόσο των ξένων, όσο και των εγχώριων παραγόντων για την οικονομία.

Πρώτα απ’ όλα για να τα χρησιμοποιήσει τις επόμενες εβδομάδες, περίοδο κατά την οποία θα δοκιμαστεί έντονα στο εσωτερικό πολιτικό πεδίο. Και αυτό, γιατί η κυβέρνηση έχει τώρα περισσότερη ανάγκη από ποτέ, να πείσει την κοινή γνώμη ότι «οι θυσίες του λαού θα πιάσουν τόπο» και ότι μετά από την πάροδο της κρίσης, θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για μια ισχυρότερη οικονομία.

Δεύτερον, η κυβέρνηση θα ήθελε μια βελτίωση του κλίματος στο εσωτερικό, προκειμένου να αποφευχθεί μια κάθετη υποχώρηση στην κατανάλωση και τελικά να διαψευσθούν όσοι προέβλεπαν πολύ βαθιά ύφεση για φέτος.

Και τρίτον, γιατί η ελληνική κυβέρνηση θέλει σταδιακά να βελτιώσει την εικόνα της στο εξωτερικό, προκειμένου να ξεκινήσει όσο το δυνατόν ταχύτερα, η ομαλή χρηματοδότηση κράτους και τραπεζών. Και αυτό, γιατί οι μεγάλες επενδύσεις που σχεδιάζονται από το 2011 και μετά, είναι ζητούμενο το κατά πόσο θα μπορούσαν να χρηματοδοτηθούν από κράτος και τράπεζες με βάση τα τρέχοντα δεδομένα.

Η κυβέρνηση δηλαδή, έχει κάθε λόγο να βιάζεται να επιστρέψει στις διεθνείς αγορές, προκειμένου τόσο το ελληνικό δημόσιο, όσο και οι ελληνικές τράπεζες να αρχίσουν να δανείζονται εκ νέου κεφάλαια.

Επιχειρηματίες του κλάδου της ενέργειας για παράδειγμα, απορούν για το πώς θα υλοποιηθούν οι επενδύσεις στις ΑΠΕ, όταν το κομμάτι της χρηματοδότησης από δημόσιο και τράπεζες κινδυνεύει να μείνει μόνο στα χαρτιά.

Και να ήταν μόνο οι ΑΠΕ που «καρκινοβατούν»; Πολλοί αμφιβάλλουν για το κατά πόσο θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί απρόσκοπτα από το ελληνικό δημόσιο η κρατική συμμετοχή των ΕΣΠΑ, ή η κρατική συμμετοχή των επενδύσεων που θα ενταχθούν στον νέο αναπτυξιακό νόμο, με βάση την υπάρχουσα κατάσταση.

Και το «λαχείο» της Κίνας!

Ένα ακόμη στοιχείο αισιοδοξίας που προβάλλεται, είναι η δυνατότητα για προσέλκυση κινεζικών κεφαλαίων.

Εννέα μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ, κανείς δεν θυμάται τους προεκλογικούς αφορισμούς της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης για το κινεζικό εγχείρημα της COSCO. Αντίθετα, σήμερα επενδυτές τύπου Κίνας (ή και τύπου Κατάρ) αποτελούν -σύμφωνα με πολλούς- πραγματικά «λαχεία» για την περίπτωση της Ελλάδας.

Και αυτό για τρεις κυρίως λόγους:

Πρώτον, οι κινεζικές επενδύσεις δεν απαιτούν καμιά ελληνική συγχρηματοδότηση, ούτε από το δημόσιο, ούτε από τις τράπεζες,

Δεύτερον, αρκούν ασήμαντα -για το μέγεθος της Κίνας- ανταλλάγματα προς εμάς, προκειμένου η πραγματική ελληνική οικονομία να πάρει «βαθιές ανάσες» και να δρομολογήσει αναπτυξιακές προοπτικές.

Και βέβαια, θα μπορούσε κάποιος να προσδοκά μερική κάλυψη του δημόσιου χρέους, σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο για τη χώρα.

Όπως λέγεται μάλιστα -και μάλιστα από σοβαρές πηγές- οι Κινέζοι είχαν θέσει κατά το παρελθόν και θέμα της τοποθέτησης κάποιου σημαντικού ποσού (θα αποτελούσε μια αξιοσημείωτη τόνωση στην εγχώρια αγορά των θεσμικών χαρτοφυλακίων) στην ελληνική κεφαλαιαγορά, μέσω ενός κρατικού fund που θα προτεινόταν στους Κινέζους!

Όλα αυτά βέβαια βρίσκονται ακόμη στη φάση της θεωρίας και πολλές φορές ο… διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. Ωστόσο, οι Κινέζοι έχουν αποδείξει ότι και μετρητά διαθέτουν και την αποφασιστικότητα για σημαντικές κινήσεις, όταν βρουν πρόσφορο έδαφος…