Η κατάκτηση χρυσού μεταλλίου στους Ολυμπιακούς αποτελεί εμπειρία ζωής. Δεν μπορεί κανείς να της βάλει μια τιμή. Ανάλογα όμως με τον τόπο καταγωγής τους, οι αθλητές που θα διακριθούν μπορεί να λάβουν και μεγάλα μπόνους.
Σε άρθρο του, το Μarketwatch παραθέτει στοιχεία από την ιστοσελίδα Statista, τα οποία καταγράφουν τα χρηματικά ποσά που δίνουν 12 χώρες στους αθλητές τους, όταν αυτοί κερδίζουν μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του Ρίο.
Aν ακουστεί ο εθνικός ύμνος της Σιγκαπούρης προς τιμήν του αθλητή που βρίσκεται στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου, γεγονός που δεν έχει συμβεί ποτέ (τέσσερα μετάλλια που έχει κατακτήσει η χώρα διαχρονικά στους Ολυμπιακούς αλλά κανένα δεν ήταν χρυσό) εκτός από την δόξα, ο νικητής θα λάβει και μπόνους ύψους 753.000 δολαρίων. Το ποσό αυτό είναι σχεδόν τριάντα φορές μεγαλύτερο από το μπόνους που θα λάμβανε ο ίδιος αθλητής αν αγωνιζόταν για την εθνική ολυμπιακή ομάδα των ΗΠΑ, η οποία έχει συγκεντρώσει 16 χρυσά και 38 μετάλλια συνολικά μέχρι τώρα στο Ρίο, ξεπερνώντας κάθε άλλη χώρα που μετέχει στην διοργάνωση.
Με τον πληθυσμό την να μην ξεπερνά τα 5,5 εκατομμύρια (σε αντίθεση, για παράδειγμα, με τα 8,17 εκατομμύρια που ζουν στην Νέα Υόρκη), το νησιωτικό κράτος της Σιγκαπούρης έχει κέρδισε μόλις δύο χάλκινα μετάλλια και τα δύο στο πινγκ πονγκ, στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου το 2012. Η χώρα έχει κατακτήσει και δύο χάλκινα μετάλλια, ένα στους Ολυμπιακούς του 1960 στην άρση βαρών και ένα το 2008, ξανά στο αγώνισμα του πινγκ πονγκ.
Αντίθετα, οι ΗΠΑ έχουν κατακτήσει 1.071 χρυσά μετάλλια και 2.698 μετάλλια συνολικά από τους Αγώνες του 1896 στην Αθήνα- την απαρχή των σύγχρονων Ολυμπιακών- χωρίς να συμπεριλαμβάνονται σε αυτά τα νούμερα το πλήθος των μεταλλίων που έχει κατακτήσει στο Ρίο, με τις προβλέψεις των Goldman Sachs και PriceWaterHouseCoopers να κάνουν λόγο για κατάκτηση ενδεχομένως 100 μεταλλίων.
Άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας, δεν προσφέρουν χρηματικό μπόνους στους ολυμπιονίκες.
Καθώς η δράση στο Ρίο συνεχίζεται, επισημαίνει η αρθρογράφος του Μarketwatch Sally French, στελέχη της διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και αρμόδιοι σε εθνικές αθλητικές ομοσπονδίες υφίστανται κριτική για το πόσο λίγα χρήματα από αυτά που παράγονται στους Ολυμπιακούς φτάνουν τελικά στους αθλητές.
Βέβαια, οι κορυφαίοι αθλητές των δημοφιλέστερων αθλημάτων μπορούν να συγκεντρώσουν εκατομμύρια μέσω διαφημίσεων, χορηγιών και πληρωμένων εμφανίσεων.