Η κρίση, οι σύγχρονες κοινωνίες, η Ελλάδα και η Γερμανία, τα κοινά και τα χάσματα των νοοτροπιών των δύο λαών, οι προσεγγίσεις και... η εικαστική τους καταγραφή.

“Tempus ritualis” (τελετουργικός χρόνος;) είναι ο τίτλος τον οποίο επέλεξαν να δώσουν οι δέκα Έλληνες και Γερμανοί καλλιτέχνες στην κοινή έκθεση έργων τους που έγιναν με όχημα την οπτική ενός εκάστου και “φόντο” την ίδια την πόλη της Θεσσαλονίκης.

Ο ιδιότυπος εικαστικός διάλογος που προκύπτει μέσα από την ανταλλαγή ιδεών, οπτικών, αλλά και εικαστικών πρακτικών μεταξύ τους, “απλώνεται” από την περασμένη Παρασκευή και έως τις 30 Αυγούστου στους τοίχους και τους χώρους του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (Αποθήκη Β1- Λιμάνι).
 
Τα ίδια έργα θα μεταφερθούν και θα εκτεθούν από τις 25 του ερχόμενου Οκτωβρίου ως και τις 11 Ιανουαρίου του 2015 στη Galerie im Körnerpark με την υποστήριξη του Bezirksamt Neukölln Fachbereich Kultur στην περιοχή Neukölln του Βερολίνου.

“Όχι μια ακόμη έκθεση για την κρίση στην Ελλάδα… ο κόσμος ήδη υποφέρει από αυτήν, δεν υπάρχει λόγος να την αντιμετωπίσει ξανά” σημειώνουν οι τρεις επιμελήτριες της έκθεσης, (Ευανθία Τσαντίλα, Χριστίνα Δημητριάδη και Κριστίνε Νίππε).

Συμπλήρωσαν, μάλιστα, ότι πρόκειται για «έκθεση εικαστικών με θέμα τα διάφορα τελετουργικά που εμφανίζονται στο πλαίσιο της ενδυνάμωσης των κοινωνικών δεσμών, σε μεταβατικές εποχές, σαν και αυτές που ζούμε».

Φωτογραφίες, κολάζ, περφόρμανς, βίντεο και εγκαταστάσεις συνθέτουν το τελετουργικό σκηνικό της κρίσης αλλά και της εικαστικής κοινωνίας που δημιούργησε. Τα έργα δημιουργήθηκαν στη Θεσσαλονίκη (σε παλαιότερες επισκέψεις των εικαστικών καλλιτεχνών) με φόντο την ίδια την πόλη...

Επεξεργασμένες φωτογραφίες ορθοδόξων θρησκευτικών τελετουργικών στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου (ευχέλαιο;) που παίζουν με τους αντικατοπτρισμούς και θυμίζουν πίνακες ζωγραφικής και... συνδυάζονται μ' ένα ποίημα του Νίτσε για το Νότο δακτυλογραφημένο σε μια γραφομηχανή του 1904 (Στο έργο της Ευανθίας Τσαντήλα).

Με φόντο την παραλία της Θεσσαλονίκης όπου μια ομάδα ανθρώπων επιχειρεί με τη χρήση ενός “πρωτόγονου” βαρούλκου να ανυψώσει ένα αντικείμενο, στο φιλμ της Κριστίνε Σούλτς αντιπαρατίθενται και επιβάλλονται ως “φόντο” και ως επικάλυψη, σκηνές από ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου με σκηνικό τη Θεσσαλονίκη, κομμάτια μάρμαρου που συνέλεξε η καλλιτέχνης από δρόμους της πόλης...

Στη δική της ιδιότυπη φωτογραφική σκακιέρα η Ελληνογερμανίδα Χριστίνα Δημητριάδη παρουσιάζει φωτογραφίες από α) μια παρέα παιδιών που παίζει στην παραλία το παραδοσιακό παιγνίδι “τσανταλίνα-μανταλίνα”, β) την ίδια εν μέσω του Έλληνα πατέρα και της Γερμανίδας μητέρας της να επιχειρούν στο πλαίσιο ενός παιγνιδιού με τουβλάκια να στήσουν το δικό τους πυργόσπιτο αλλά και γ) εικόνες από ημιτελή κτίρια από μπετόν - γιαπιά - ως εικόνες ενός πολιτισμού του χάους που χάσκει πλέον μάλλον ατελής και... αποτυχημένος.

Οι δέκα Έλληνες και Γερμανοί καλλιτέχνες της έκθεσης -Λένα Αθανασοπούλου, Χριστίνα Δημητριάδη, Νίνα Φίσερ & Μαροάν ελ Σάνι, Πία Γκρέσνερ, Σουζάνε Κρίμανν, Λία Ναλμπαντίδου, Κριστίνε Σουλτς, Εύα Στεφανή, Ευανθία Τσαντίλα- συν-εκθέτουν τα έργα τους επιχειρώντας να διερευνήσουν εικαστικά αυτό που... χαρακτηρίζει την υπό διαμόρφωση νέα εποχή της “κρίσης” και τις συλλογικές τελετουργίες που αναδύονται απ αυτή.

Η έκθεση θα είναι ανοιχτή στη Θεσσαλονίκης ως τις 30 Αυγούστου ενώ ξεναγήσεις στην... Τempus Ritualis θα πραγματοποιούνται κάθε Σάββατο  (5,12,19,26-07) στις 12:00, από τους επιμελητές της έκθεσης και τους ιστορικούς τέχνης του ΚΜΣΤ, με ανοιχτή συμμετοχή για το κοινό, με το εισιτήριο εισόδου (ολόκληρο 3€, φοιτητικό-μαθητικό 1,5€, ομαδικό 1€).

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ