Η διακυβέρνηση των τραπεζών, o Paulson, o SSM και ο… Ανθιμος

Η διαδικασία ανάδειξης νέου CEO στην Τράπεζα Πειραιώς απασχολεί από καιρό τη δημοσιότητα με τις «ιδιαιτερότητές» της. Ωστόσο το τελευταίο διάστημα ο θόρυβος όσο πάει και μεγαλώνει, καθώς η επανεμφάνιση της υποψηφιότητας του Άνθιμου Θωμόπουλου σοκάρισε την αγορά, εμπλέκοντας ξένους μεγαλοεπενδυτές, τον SSM, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και το ΔΣ της Πειραιώς, σε μια πρωτοφανή κατάσταση.

Γνωρίζοντας πρόσωπα και πράγματα, παράγοντες της αγοράς θέτουν πλέον με ξεκάθαρο τρόπο τρία βασικά και φλέγοντα ερωτήματα:

- Πώς είναι δυνατόν να προωθείται ως εις εκ των δύο υποψηφίων για τη θέση του νέου διευθύνοντος  συμβούλου της Τράπεζας ο κ. Άνθιμος Θωμόπουλος, ο οποίος αναγκάστηκε να παραιτηθεί όταν, μεταξύ άλλων, κατέστη προφανές με τον πλέον επίσημο τρόπο, ότι η συντριπτική πλειονότητα των ανωτέρων και ανωτάτων στελεχών, δεν τον αποδεχόταν και δεν ήθελε να συνεργαστεί περαιτέρω μαζί του;

- Πώς κάποιοι επιμένουν σε αυτή την υποψηφιότητα, όταν είναι ηλίου φαεινότερο ότι θα δημιουργηθεί εκρηκτική ατμόσφαιρα στα ανώτερα διοικητικά κλιμάκια της τράπεζας;

- Πώς είναι επίσης δυνατόν, ο εν λόγω υποψήφιος να είναι ο άνθρωπος που ταυτόχρονα «τρέχει» εδώ και μεγάλο διάστημα το εγχείρημα μετατροπής της Credicom σε Atlas Bank, που όπως λένε οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα «θα παίξει δυνατά» στον τομέα των χορηγήσεων και των αναδιαρθρώσεων;

Παρά το γεγονός ότι τελευταία ο ίδιος επιχειρεί να αποστασιοποιηθεί, όλοι στην αγορά γνωρίζουν ότι είναι η «ψυχή» του εγχειρήματος, αλλά και ότι στο «πόδι του» βρίσκεται τώρα στενός συνεργάτης του, που «πέρασε» αλλά κι έφυγε μαζί του από την Πειραιώς.

Ποιος αλήθεια θα εξηγήσει στην αγορά ότι δεν υπάρχει «ηθικός κίνδυνος» αλλά και σύγκρουση συμφερόντων, αν από τη μία ο κ. Θωμόπουλος γίνει CEO στην Πειραιώς κι από την άλλη η νέα τράπεζα, προφανώς με κάποιο φιλικό του πρόσωπο στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου (σ.σ. ακούγεται το όνομα της κας Αναστασίας Σακελλαρίου), αρχίσει να κάνει δουλειές με την Πειραιώς π.χ. στις αναδιαρθρώσεις;

- Τι επιλογές θα έχει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, το οποίο έχει ήδη απορρίψει τον κ. Θωμόπουλο (με 9-0, όπως έχει από καιρό διαρρεύσει, χωρίς να διαψευστεί), εάν το Δ.Σ. της Πειραιώς τον επιλέξει ως νέο CEO;

Πώς αλήθεια ο βασικότερος μέτοχος της Πειραιώς, που είναι βεβαίως το ΤΧΣ, θα κάνει τα «στραβά μάτια», όταν όπως λένε έγκυρες πληροφορίες, έχει από καιρό στα χέρια του και επίσημη επιστολή των senior στελεχών της τράπεζας -τα οποία σημειωτέον παραμένουν εν ενεργεία-, με την οποία ξεκαθάρισαν ότι δεν μπορούν να συνεργαστούν με τον κ. Θωμόπουλο;

Κατόπιν και των όσων έγιναν με την Αττικής κι ακόμη περισσότερο με την Εθνική, η διοίκηση του ΤΧΣ θα έχει πλέον μόνο δύο διεξόδους, προκειμένου να αποφύγει τον διασυρμό. Είτε θα πρέπει να συγκαλέσει άμεσα Έκτακτη Συνέλευση της Πειραιώς, ζητώντας την καθαίρεση του διοικητικού συμβουλίου, είτε θα πρέπει να παραιτηθεί η ίδια σύσσωμη, μήπως και διασωθεί το κύρος των μελών της!

Ο παρασκηνιακός ρόλος Paulson και SSM

Στο παρασκήνιο βέβαια της υπόθεσης κινούνται οι «θιασώτες» της υποψηφιότητας Θωμόπουλου. Ο Αμερικανός μεγαλοεπενδυτής John Paulson που, τουλάχιστον επισήμως, κατέχει κάτω από 10% της Πειραιώς, ουδέποτε έκρυψε την «αδυναμία» του στο πρόσωπο του κ. Θωμόπουλου, φτάνοντας να κάνει ακόμη και πολιτικές παρεμβάσεις σε υψηλότατο επίπεδο, για να τον κρατήσει στη θέση του. Δεν τα κατάφερε, πλην όμως τον έχει υποστηρίξει έκτοτε σε τέτοιο βαθμό, που να διερωτώνται υπαινικτικά άνθρωποι της αγοράς, για ποιον λόγο ο κ. Paulson εμφανίζεται να θεωρεί τον κ. Θωμόπουλο… αναντικατάστατο.

Κι όπως ακούγεται πολύ έντονα στους τραπεζικούς κύκλους, ο «μηχανισμός» του κ. Paulson με τα εγχώρια και τα διεθνή παρακλάδια του φέρεται να ασκεί επιρροή στον SSM, προκειμένου να τον επαναπροωθήσει στη θέση του CEO!

Οι ίδιοι κύκλοι υποστηρίζουν ότι ο SSM, που έχει πλέον καθολικό εποπτικό ρόλο στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, εμφανίζεται να λειτουργεί με «παράξενο» τρόπο, σε ό,τι αφορά τη διακυβέρνηση των ελληνικών τραπεζών, ασκώντας ενίοτε επιρροή για την επιλογή συγκεκριμένων προσώπων στις διοικήσεις, πέρα από τον θεσμοθετημένο ρόλο του στη διακρίβωση του λεγόμενου «fit and proper».

Προφανώς, αδιάψευστα στοιχεία για τις κατηγορίες αυτές δεν υπάρχουν σε δημοσιογραφικά χέρια -και πολύ δύσκολα θα υπάρξουν.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, ουδείς μπορεί να αποφύγει τα ερωτήματα που παραθέσαμε προηγουμένως, κι από τα οποία προκύπτει σαφώς ότι τυχόν επιλογή του κ. Θωμόπουλου θα προκαλέσει όχι μόνον αλυσιδωτές αντιδράσεις στο εσωτερικό της τράπεζας (εξαιτίας της εκδηλωμένης «σύγκρουσης» μεταξύ Θωμόπουλου και της πλειονότητας των senior στελεχών), αλλά και σεισμικές αναταράξεις σε ό,τι αφορά στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και στην αξιοπιστία του όλου θεσμικού πλέγματος στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα.