Μυτιληναίος: Η Κομισιόν να πιέσει για πραγματικές μεταρρυθμίσεις

Ενεργότερο ρόλο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την προώθηση των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα, ζητά ο Ευάγγελος Μυτιληναίος, πρόεδρος και CEO του ομώνυμου ομίλου.

Επισημαίνει τις μεγάλες καθυστερήσεις στην πραγματική ενσωμάτωση στην Ε.Ε και στο ρυθμιστικό της περιβάλλον, ιδίως στον τομέα της ενέργειας, τονίζει τις αρνητικές επιπτώσεις που έχει η πραγματικότητα αυτή στην πραγματική οικονομία και την ανταγωνιστικότητα της εγχώριας παραγωγής, ιδίως όταν οι υψηλές τιμές στην ενέργεια που επικρατούν στην Ελλάδα συνοδεύονται και από μια πολύ υψηλή, έως εξωπραγματική για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, φορολόγηση του φυσικού αερίου και του ηλεκτρικού ρεύματος.

Τις παραπάνω επισημάνσεις, μεταξύ άλλων, έκανε ο κ. Μυτιληναίος, σε μια εκτεταμένη συνέντευξη που παραχώρησε στο Euractiv.

Σε αυτήν, παίρνει επίσης θέση για τον ρόλο του ΔΝΤ στην εφαρμογή του σταθεροποιητικού προγράμματος, επισημαίνοντας τις αρνητικές επιπτώσεις που είχε η εμμονή του Ταμείου στη δημοσιονομική πειθαρχία, έναντι των μεταρρυθμίσεων, μιλάει για τη θέση της ΔΕΗ στον αναπτυσσόμενο ανταγωνισμό στην εγχώρια αγορά ηλεκτρισμού και τον ρόλο της ως μονοπωλίου, ενώ εκφράζει την ανησυχία του για τη συνεχιζόμενη έξοδο από τη χώρα νέων επιστημόνων, οι οποίοι αδυνατούν να βρουν εργασία στην Ελλάδα.

Τα κυριότερα σημεία της συνέντευξης του κ. Μυτιληναίου στο Euractiv είναι τα εξής:

Για τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής: Τονίζει με έμφαση ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να διαδραματίσει ενεργότερο ρόλο και να πιέσει για πραγματικές μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα, αντίθετα με την επικέντρωση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στη δημοσιονομική πειθαρχία: «Δημοσιονομικά, έναντι των μεταρρυθμίσεων, νομίζω ότι αυτή τη στιγμή, δυστυχώς, η δημοσιονομική προσαρμογή έρχεται πρώτη. Αναφορικά με τις μεταρρυθμίσεις υπάρχουν πολλές αντιδράσεις από την ελληνική διοίκηση και το σύστημα, διότι κανένας δεν θέλει να αλλάξει μια κατάσταση που ισχύει εδώ και δεκαετίες. Οπότε, νομίζω, η Επιτροπή έχει ρόλο να πιέσει για πολλές περισσότερες μεταρρυθμίσεις που συμφωνήθηκαν το περασμένο καλοκαίρι».

Για το ΔΝΤ: Τo ΔΝΤ έχει εξαιρετική τεχνογνωσία για καταστάσεις όπως η ελληνική. Το γεγονός αυτό όμως δεν τους εμπόδισε από το να κάνουν λάθη στο ελληνικό πρόγραμμα, όπως και οι ίδιοι παραδέχτηκαν. Ωστόσο τα πράγματα τώρα έχουν πάρει μια κατεύθυνση, οπότε είναι πολύ πιο σημαντικό για την Επιτροπή να παρέμβει, καθώς η Ελλάδα έχει καθυστερήσει στην πραγματική ενσωμάτωσή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ρυθμιστικό της περιβάλλον.

Για τις ενεργειακές μεταρρυθμίσεις: Στο τρίτο μνημόνιο, το οποίο υπεγράφη το καλοκαίρι του 2015, περιλαμβάνονται πολλές μεταρρυθμίσεις για τον ενεργειακό τομέα. Εναπόκειται στην Επιτροπή να παρακολουθεί την υλοποίησή τους και όχι η Τρόικα, επειδή η Επιτροπή είναι η κινητήριος δύναμη για μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα.

Η Ελλάδα ως ενεργειακός κόμβος: Η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να γίνει ένα σημαντικό ευρωπαϊκό hub. Το ενδεχόμενο να γίνει η Ελλάδα κόμβος είναι όντως πολύ θετικό. Για να φτάσουμε την κατάσταση στο σημείο όπου η Ελλάδα μπορεί να γίνει ένας πραγματικός κόμβος, με ουσία, πρέπει να υπάρξουν κάποιες εξελίξεις που ήδη είναι σε διαδικασία να συμβούν.

Ενεργειακή αγορά, μονοπώλια: Η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού είναι ο κρατικός προμηθευτής ηλεκτρικής ενέργειας για σχεδόν 60 χρόνια. Και έχει υπάρξει η κύρια πηγή ενίσχυσης της ελληνικής οικονομίας και των νοικοκυριών για 60 χρόνια. Τρέφω μεγάλο σεβασμό για τη ΔΕΗ. Ήταν πάντα μια αποτελεσματική επιχείρηση. Ωστόσο αυτή η αποτελεσματικότητα δυστυχώς έχει χαθεί τα τελευταία χρόνια. Είναι κρίμα. Ένα μονοπωλιακό καθεστώς σαν αυτό που διαμορφώθηκε με το πέρασμα των χρόνων λειτουργούσε τη δεκαετία του '50, του '60, αλλά δεν λειτουργεί πλέον.

Δεν είναι σύμφωνο με τους κανονισμούς της ΕΕ και των κανονισμών της αγοράς. Συνεπώς, αργά αλλά σταθερά, η ΔEH θα μειώσει το μερίδιο αγοράς και οι ιδιώτες προμηθευτές θα αυξήσουν το μερίδιό τους, με αποτέλεσμα καλύτερη ισορροπία και ισοζύγιο στην αγορά, γεγονός το οποίος θα βοηθήσει και τις εταιρείες και τα νοικοκυριά. H ΔEH θα δει το μερίδιο αγοράς της να μειώνεται, προς όφελος του καταναλωτή φυσικά. Αυτός είναι ο τελικός στόχος.

Κόστος ηλεκτρικής ενέργειας: Δυστυχώς, η κατάρρευση των τιμών των καυσίμων, του πετρελαίου, του φυσικού αερίου, του λιθάνθρακα και ούτω καθεξής, δεν επηρέασε δραματικά τις τιμές του ηλεκτρισμού στην Ελλάδα. Τον τελευταίο μήνα, όμως, οι ιδιώτες προμηθευτές προσέφεραν χαμηλότερες τιμές, αρκετά χαμηλότερες από αυτές της ΔEH. Τους προσεχείς μήνες ο ανταγωνισμός θα αρχίσει σιγά σιγά να αποφέρει κάποια οφέλη στον καταναλωτή.

Ανταγωνιστικότητα-φορολόγηση της ενέργειας: Στην Ελλάδα η βιομηχανία αντιπροσωπεύει το 9% του ΑΕΠ, όταν ο ευρωπαϊκός στόχος είναι το 20%. Αυτή τη στιγμή ο ειδικός φόρος κατανάλωσης για φυσικό αέριο που καταναλώνεται από βιομηχανίες στην Ελλάδα είναι σχεδόν 40% της τελικής του τιμής. Η φορολόγηση είναι πιο σημαντική από το θέμα της τιμής του αερίου και αυτό επειδή το ελληνικό πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής δίνει μεγαλύτερη έμφαση στη φορολογία παρά στις μεταρρυθμίσεις. «Αλλά αν φορολογείς μια βιομηχανία σαν τη δική μας, ή άλλες που ανταγωνίζονται σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον, αν θέσεις φόρο της τάξης του 40% στο αέριο την ώρα που σε άλλες χώρες της ΕΕ ή αλλού είναι 5%, 8%, 10% ή 12%, πώς μπορούν οι ελληνικές επιχειρήσεις να ανταγωνιστούν;».

Για την πολιτική κατάσταση: Μια κυβέρνηση, είτε είναι αριστερή είτε δεξιά, πρέπει να συμβαδίζει με τους ευρωπαϊκούς κανόνες. Μετά από μια περίοδο αναταραχής στην Ελλάδα το 2015, νομίζω η κυβέρνηση τώρα το αντιλαμβάνεται αυτό πολύ καλά και με πολλούς τρόπους προσπαθεί να φέρει τα πράγματα εις πέρας στη σωστή κατεύθυνση. Δεν είναι θέμα δεξιάς ή αριστεράς. Αυτή είναι ρεαλιστική πολιτική.

Μετανάστευση επιστημόνων: Η μετανάστευση επιστημόνων σκοτώνει την οικονομία. Μπορώ να πω ότι όταν ως όμιλος αναζητούμε ικανούς επιστήμονες, αδυνατούμε να τους βρούμε, και αυτό σε μια χώρα με ανεργία στα επίπεδα του 25%. Η κατάσταση αυτή, εκτός από αρνητικό φαινόμενο, είναι κοινωνικά απαράδεκτη. Χωρίζει οικογένειες, ωθεί τους νέους στη μετανάστευση. Εμείς, ως επιχείρηση, κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ενισχύσουμε σχήματα που συμβάλλουν στην παραμονή των νέων επιστημόνων στη χώρα. Ωστόσο το πρόβλημα είναι πρωτίστως του πολιτικού συστήματος παρά των επιχειρήσεων.

 Δείτε όλη τη συνέντευξη στο Euractiv.