του Γιώργου Παπανικολάου

Στόχο, και μάλιστα ”στρατηγικής σημασίας” για την ΕΥΔΑΠ, αποτελεί η ”μικρή αδελφή” της Βορείου Ελλάδος στον χώρο της διαχείρισης υδάτινων πόρων, δηλαδή η ΕΥΑΘ.

Όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το euro2day.gr, η στοχοποίηση της ΕΥΑΘ από την ΕΥΔΑΠ εμπεριέχει σημαντικά αμυντικά αλλά και επιθετικά επιχειρηματικά στοιχεία και εντάσσεται στον σχεδιασμό της αθηναϊκής εισηγμένης, για τα επόμενα χρόνια, με επίκεντρο την ανάδειξή της σε ”περιφερειακή δύναμη” της ευρύτερης περιοχής.

Κι από την άλλη, οι κινήσεις της κυβέρνησης σε άλλα θέματα (εξαγορά της Finansbank από την ΕΤΕ, εξαγορά της Γερμανός από ΟΤΕ - Cosmote, υιοθέτηση του ”μοντέλου Εθνικής” για τον ίδιο τον ΟΤΕ) δείχνουν, αναφέρουν πηγές που έχουν γνώση του θέματος, ότι υπάρχει περιθώριο αλλά και βούληση για τη δημιουργία ενός ”εθνικού πρωταθλητή” στον χώρο της διαχείρισης υδάτων, ο οποίος να μπορεί να παίξει ευρύτερο ρόλο στην περιοχή.

Ωστόσο, η μάλλον πρόωρη αποκάλυψη αυτών των βλέψεων, με δηλώσεις του προέδρου της ΕΥΔΑΠ κ. Κωστούλα σε κυριακάτικη εφημερίδα, σύμφωνα με πληροφορίες έχει πλούσιο πολιτικό παρασκήνιο.

Σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν, σύμφωνα με τις πληροφορίες αυτές, η άρνηση του διευθύνοντος συμβούλου της ΕΥΑΘ κ. Γ. Σκόδρα (εικονιζόμενου στη φωτό) να δεχτεί έλεγχο των επιθεωρητών Δημοσίων Έργων, στα έργα ύδρευσης της εταιρίας, που προήλθε από εντολή του ΥΠΕΧΩΔΕ. Και μάλιστα με τη δικαιολογία ότι η ΕΥΑΘ δεν υπάγεται στο ΥΠΕΧΩΔΕ αλλά στο υπουργείο Μακεδονίας Θράκης!

Η εξέλιξη αυτή εμφανίζεται να προκάλεσε οργή στην Αθήνα, σε συνδυασμό με τις πληροφορίες ότι ο κ. Σκόδρας αφήνει να διαρρεύσει σε φιλικά σε αυτόν πρόσωπα ότι ”κανείς δεν μπορεί να τον κουνήσει από τη θέση του” καθώς, όπως φέρεται να λέει, έχει την υποστήριξη των ξένων επενδυτών του… γαλλικού ομίλου Suez (!) αλλά και… δευτερευόντως του υπουργού Μακεδονίας Θράκης κ. Καλαντζή.

Οι διαρροές δεν είναι βέβαια αναίτιες, καθώς επί πολλούς μήνες η ΕΥΑΘ συνταράσσεται από ανοιχτή σύγκρουση του κ. Σκόδρα με τους εργαζομένους -ανεξαρτήτως μάλιστα πολιτικής παρατάξεως- από κατηγορίες για σκάνδαλα αλλά και από απανωτές παραιτήσεις μελών του διοικητικού συμβουλίου.

Με κορυφαία την επίσημα διατυπωμένη πλέον πρόθεση παραίτησης και του ίδιου του προέδρου της εταιρίας κ. Στ. Καραμανλή, ο οποίος αναμένοντας την αποδοχή της απέχει από όλες τις συνεδριάσεις του Δ.Σ., ενώ απέφυγε να παραστεί ακόμη και στη γενική συνέλευση, επιθυμώντας προφανώς να απομακρυνθεί πλήρως από τα τεκταινόμενα.

Παρ’ όλα αυτά ο κ. Σκόδρας παραμένει στη θέση του και κυκλοφορεί φιλόδοξα business plans για επέκταση της εταιρίας επί παντός… επιστητού (όπως σχολίαζαν σκωπτικά αναλυτές τα περί ίδρυσης θυγατρικών στις τηλεπικοινωνίες, στην ενέργεια, ακόμη και στα κατασκευαστικά), ενώ στα κομματικά γραφεία διερωτώνται υπαινικτικά για ποιους λόγους χαίρει τέτοιας στήριξης από τον προϊστάμενο υπουργό Μακεδονίας Θράκης.

Αν όμως τα παραπάνω εξηγούν τη μάλλον πρόωρη αυτή δημοσιοποίηση των προθέσεων της ΕΥΔΑΠ για την ΕΥΑΘ (η οποία σύμφωνα με πληροφορίες ήταν εις γνώση του προϊσταμένου της ΕΥΔΑΠ υπουργού, κ. Γιώργου Σουφλιά), οι λόγοι για τους οποίους η αθηναϊκή εταιρία υδάτων θέλει την αντίστοιχη εταιρία της Θεσσαλονίκης έχουν σαφή οικονομική λογική.

-Οι δύο εταιρίες έχουν το ίδιο αντικείμενο και μια συνένωση δυνάμεων θα δημιουργούσε σημαντικές συνέργιες και οικονομίες κλίμακας.

-Η ΕΥΔΑΠ έχει φιλοδοξίες να παίξει ευρύτερο ρόλο τόσο στην Ελλάδα (εξαγοράζοντας άλλα τοπικά δίκτυα) όσο και στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, οπότε η θέση της ΕΥΑΘ στη Β. Ελλάδα έχει ιδιαίτερη σημασία.

-Η τεχνογνωσία της ΕΥΔΑΠ θεωρείται υψηλότερη από αυτή της ΕΥΑΘ, έστω κι αν υπολείπεται σε σχέση με μεγάλους ξένους παίκτες. Η εκτίμηση όμως είναι ότι κατόπιν μιας συνένωσης το νέο ”σχήμα” θα έχει μεγαλύτερη αξία, άρα και μεγαλύτερη διαπραγματευτική ικανότητα σε θέματα ”στρατηγικού επενδυτή” και μεταφοράς τεχνογνωσίας.

-Τέλος, στην Αθήνα θεωρούν ότι τυχόν απόκτηση της ΕΥΑΘ από κάποιο ξένο παίκτη (με προνομιακό πρώτο υποψήφιο, όπως δείχνουν τα πράγματα, τη Suez), θα αποτελούσε στην πραγματικότητα ”κερκόπορτα” για την απόκτηση της ίδιας της ΕΥΔΑΠ (που είναι βεβαίως πολλαπλάσιου μεγέθους) μειώνοντας την αξία και τις προοπτικές της, αφού θα αποκτούσε έναν σοβαρό ανταγωνιστή μέσα στον ”ζωτικό χώρο” της.