Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Ηρακλής: Ζητείται διέξοδος στα αδιέξοδα

Η ΑΓΕΤ Ηρακλής είνα μία κλασική περίπτωση ”αγελάδας μετρητών” (cash cow), όπου τα κέρδη είναι σημαντικά, οι απαιτούμενες επενδύσεις περιορισμένες, επομένως η μερισματική απόδοση ελκυστικότατη. Ομως το free float είναι περιορισμένο, ενώ η εταιρία δεν έχει διευρύνει τη γεωγραφική της παρουσία. Ποιοι θα μπορούσαν να είναι οι υποψήφιοι αγοραστές.

Ηρακλής: Ζητείται διέξοδος στα αδιέξοδα
του Στέφανου Κοτζαμάνη

* Οι σχετικοί πίνακες δημοσιεύονται στη δεξιά στήλη ”Συνοδευτικό Υλικό”

Η ΑΓΕΤ Ηρακλής είνα μία κλασική περίπτωση ”αγελάδας μετρητών” (cash cow), όπου τα κέρδη είναι σημαντικά, οι απαιτούμενες επενδύσεις περιορισμένες, επομένως η μερισματική απόδοση ελκυστικότατη.

Για παράδειγμα, οι εκτιμήσεις των αναλυτών (Euroxx ΑΧΕΠΕΥ) για το 2006 μιλούν για καθαρά κέρδη 87 εκατ. ευρώ -μειωμένα σε σχέση με αυτά του 2005, καθώς μεγάλο ποσοστό των προπέρσινων επιδόσεων ήταν μη επαναλαμβανόμενο- εκ των οποίων θα διανεμηθούν τα 78 εκατ., δηλαδή περίπου το 90%! Κάτω από αυτές τις συνθήκες η μερισματική απόδοση προσεγγίζει ή και υπερβαίνει το 8,5%!

Το ζήτημα βέβαια είναι το κατά πόσο είναι διατηρήσιμη αυτή η τόσο υψηλή μερισματική απόδοση, που σε θεωρητικό επίπεδο τουλάχιστον θα ήταν σε θέση να ωθήσει την τρέχουσα τιμή της μετοχής σε πολύ ανώτερα επίπεδα.

Για φέτος δεν φαίνεται να υπάρχει το παραμικρό πρόβλημα. Η ζήτηση στην Ελλάδα παραμένει ισχυρή, με το πρώτο τρίμηνο να ευνοείται και από τις σχετικά υψηλές θερμοκρασίες του φετινού χειμώνα.

Ανάλογη συνέχεια αναμένεται και για το υπόλοιπο του έτους. Το 20% περίπου της εγχώριας ζήτησης τσιμέντου προέρχεται από τις δημόσιες επενδύσεις, οι οποίες φέτος αναμένεται να είναι αρκετά υψηλότερες σε σχέση με πέρυσι.

Σε ό,τι αφορά την οικοδομική δραστηριότητα (τον κυριότερο συντελεστή για την πορεία της εγχώριας ζήτησης), το μεγάλο ”απόθεμα” των αδειών που εκδόθηκαν τους τελευταίους 18 μήνες σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη άνοδο των στεγαστικών δανείων με ρυθμό γύρω στο 20%, αναμένεται να οδηγήσουν σε ένα ακόμη έτος ισχυρής ζήτησης.

Με τη φετινή λοιπόν εγχώρια ζήτηση να διατηρείται σε εξαιρετικά ικανοποιητικά επίπεδα και με τις αυξήσεις τιμολογίων στις οποίες προχωρούν οι τσιμεντοβιομηχανίες το 2007 προδιαγράφεται σαφώς θετικό. Όσο μάλιστα μεγαλύτερη είναι η εγχώρια παραγωγή, τόσο μειώνονται οι εξαγωγές χαμηλότερου περιθωρίου κέρδους.

Ναι μεν, αλλά...

Σε ό,τι αφορά τις δημόσιες επενδύσεις, αυτές αναμένεται ότι θα συνεχίσουν την ανοδική τους πορεία και μετά το 2007, ωστόσο το μέτωπο της οικοδομικής δραστηριότητας δεν είναι τόσο ξεκάθαρο.

Συγκεκριμένα, η αγορά προέβλεπε αξιοσημείωτη κάμψη από το 2006 και μετά, όμως οι κυβερνητικές παρεμβάσεις με την επιβολή ΦΠΑ και την αύξηση των αντικειμενικών αξιών ώθησαν -ή σύμφωνα με άλλους ”βίασαν”- δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά να αιτηθούν άδειες οικοδομής μέσα στο 2005 και άρα να ζητούν τσιμέντο από τα μέσα του 2006 μέχρι και το τέλος του 2007. Τι θα γίνει όμως μετά το τέλος του 2007;

Παράγοντες βέβαια της αγοράς δεν ανησυχούν για τη μακροπρόθεσμη πορεία της ζήτησης τσιμέντου στην Ελλάδα, αναφερόμενοι στο πόσο μεγάλες δυνατότητες υπάρχουν στην προσέλκυση Βορειοευρωπαίων για δημιουργία δεύτερης κατοικίας, ή ακόμη και για έργα του Δ΄ ΚΠΣ. Ωστόσο, όλα αυτά δεν θα αρχίσουν να αποδίδουν πριν περάσει τουλάχιστον μία τετραετία... Στο μεσοδιάστημα;

Οι διαφορές με Τιτάν

Η βασική διαφορά της ΑΓΕΤ Ηρακλής από την Τιτάν έγκειται στο ότι η πρώτη δεν έχει διευρύνει τη γεωγραφική της παρουσία, επηρεαζόμενη σε πολύ μεγάλο βαθμό από την εκάστοτε πορεία της εγχώριας ζήτησης, που είναι φυσικό να παρουσιάζει κυκλικό χαρακτήρα.

Και κατά τη διετία 2006 - 2007 είναι πιθανόν να βρισκόμαστε στο πάνω μέρος του κύκλου... Για την επόμενη τριετία το growth της ΑΓΕΤ Ηρακλής αναμένεται να είναι από ελαφρώς θετικό έως και αρνητικό.

Η δεύτερη σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο εισηγμένων ομίλων της Σοφοκλέους αφορά στην ίδια τη μετοχή και σχετίζεται με το περιορισμένο free float της ΑΓΕΤ Ηρακλής (μόλις 21%), με δεδομένο ότι η Εθνική Τράπεζα κατέχει το 26% και οι Γάλλοι της Lafarge το υπόλοιπο 63%.

Η Εθνική Τράπεζα θέλει μεν να πουλήσει μια συμμετοχή που δεν συμπεριλαμβάνεται στον βασικό πυρήνα των δραστηριοτήτων της, όμως πόσο εύκολο είναι να πουλήσει κάποιος σε επίπεδα που οδηγούν σε μερισματική απόδοση 8,5%; Η Εθνική Τράπεζα λοιπόν φαίνεται να επιδιώκει τίμημα υψηλότερο από την τρέχουσα τιμή στη Σοφοκλέους.

Δύο θα μπορούσαν να ήταν οι αγοραστές του 26% της Εθνικής Τράπεζας:



* Πρώτον η Lafarge, η οποία όμως κανέναν λόγο δεν έχει να βιάζεται και χάρη στο πλεονέκτημα που διαθέτει δύσκολα θα αγοράσει εάν δεν εξασφαλίσει πολύ ευνοϊκό τίμημα για λογαριασμό της.

* Δεύτερον, μια ομάδα θεσμικών επενδυτών μέσω placement. Πόσο εύκολο όμως είναι να προσελκυστούν θεσμικά χαρτοφυλάκια από μία εταιρία που από τη φύση της -επικεντρωμένη σε πολύ μεγάλο βαθμό στην ελληνική αγορά- δεν διαθέτει προφανές growth; Κι επίσης, όταν φοβούνται μήπως μετά την αποχώρηση της Εθνικής ο βασικός μέτοχος επιδιώξει την αποχώρηση της μετοχής από τη Σοφοκλέους;

* Οι σχετικοί πίνακες δημοσιεύονται στη δεξιά στήλη ”Συνοδευτικό Υλικό”

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v