Απαντήσεις στο μέτρο που της επιτρέπουν οι εποπτικές αρχές των χρηματιστηρίων όπου είναι εισηγμένη, (ΧΑ-NYSE) έδωσε στο Σύλλογο Υπαλλήλων της ΕΤΕ, η διοίκηση της Εθνικής.

Με βάση ωστόσο αυτές τις απαντήσεις, αλλά και τις δηλώσεις Αράπογλου ενώπιον της Βουλής, δόθηκε στη δημοσιότητα πρόσθετο κείμενο-ανακοίνωση 13 σελίδων, με διευκρινήσεις και στοιχεία για το deal με τη Finansbank. (αυτούσιο στη δεξιά στήλη ”ΣΥΝΟΔΕΥΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ”)

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι αύριο κάποια από τα ταμεία, κατά πάσα πιθανότητα, θα πάρουν απόφαση να μην συμμετάσχουν τελικώς στη διαδικασία της αύξησης, γεγονός το οποίο συνεπάγεται ότι η διοίκηση της τράπεζας θα πρέπει ενδεχομένως να κάνει ”αγώνα δρόμου” για να διασφαλίσει τη λήψη απόφασης στη συνέλευση.

Σημειώνεται ότι η συνέλευση της Πέμπτης, αποτελεί ”συνέχεια εξ αναβολής” της προηγούμενης.

Ανεξαρτήτως αυτού όμως η διοίκηση της ΕΤΕ είναι ξεκάθαρη, απευθυνόμενη στον ΣΥΕΤΕ: ”η γνωστοποίηση εσωτερικών προβλέψεων θα εξέθετε την τράπεζα σε αυξημένους κινδύνους ευθύνης σε πολλά κράτη”.

Παρ’ όλα αυτά, διευκρινίζει, μεταξύ άλλων ότι η τουρκική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς θα είναι αυτή που θα καθορίσει την τιμή της δημόσιας πρότασης για το μειοψηφικό πακέτο του 44,3%, αφού ολοκληρωθεί η εξαγορά της Finansbank, σημειώνοντας ότι το σύνηθες είναι να ορίζεται τίμημα αντίστοιχο αυτού που έλαβε ο πωλητής βασικός μέτοχος.

Επίσης ”κλείνει το κεφάλαιο” των υποτιθέμενων ανοικτών θέσεων σε ξένο νόμισμα της τουρκικής τράπεζας, που λόγω της υποτίμησης της τουρκικής λίρας θα δημιουργούσε σημαντικούς κινδύνους στην Finansbank.

”Δεν υπάρχουν σημαντικές ανοικτές τέτοιες θέσεις” σημειώνεται και προστίθεται ότι ”το value at risk από την έκθεση της Finasbank σε συνολικούς κινδύνους αγοράς κυμαίνονταν το 2005 μεταξύ 3 και 12 εκατ τουρκικών λιρών”.

Διευκρινίζει επίσης ότι με την ολοκλήρωση της εξαγοράς, η Finansbank θα απασχολεί 6% ων βασικών ιδίων κεφαλαίων ή 8,3% των συνολικών εποπτικών κεφαλαίων του ομίλου της ΕΤΕ.

Κατά την ομιλία του μάλιστα στη Βουλή ο ίδιος ο κ. Αράπογλου διευκρίνισε ότι ”οσον αφορά τα συγκριτικά μεγέθη της εξαγοράς, τονίζω ότι από πλευράς κεφαλαιοποίησης η ΕΤΕ είναι 3 φορές μεγαλύτερη της Finansbank, ενώ από πλευράς ενεργητικού, η ΕΤΕ είναι 8 φορές μεγαλύτερη από το ενεργητικό της Finansbank που αγοράζουμε.

Παρ’ όλα αυτά τα καθαρά κέρδη της Finansbank προσεγγίζουν το α΄ τρίμηνο του 2006 το 36,6% των κερδών της ΕΤΕ. Θεωρώ ότι ο συσχετισμός μεγεθών σε συνδυασμό με το ύψος της κερδοφορίας είναι ιδανικός. Ο κίνδυνος της επένδυσης αντανακλάται στα κεφάλαια που δεσμεύουμε στην Finansbank.

Στην ακραία περίπτωση, αν υποθέσουμε ότι θα καταλήξουμε με το μέγιστο δυνατό ποσοστό 90,3% της Finansbank, η Finansbank θα απασχολεί 6% των βασικών ιδίων κεφαλαίων ή 8,3% των συνολικών εποπτικών κεφαλαίων του Ομίλου της ΕΤΕ”.

Στην επιστολή της προς τους εργαζόμενους η διοίκηση επαναλαμβάνει ότι μέχρι σήμερα δεν έχει δοθεί καμία προκαταβολή για τη συμφωνία, ενώ δηλώνει κατά τρόπο κατηγορηματικό ότι ”αν επιλέγαμε να μπούμε στην Τουρκία εξαγοράζοντας μικρότερη τράπεζα και στοχεύοντας σε οργανική ανάπτυξη, δύσκολα θα μπορούσαμε να ανταγωνιστούμε σε μια αγορά όπου η ανάπτυξη είναι ραγδαία και οι μικρότερες τράπεζες δύσκολα θα επιβιώσουν”.

Νωρίτερα, στη Βουλή o κ. Αράπογλου απάντησε και στο θέμα της μη εξαγοράς των ξένων συμμετοχών της τουρκικής τράπεζας αναφέροντας χαρακτηριστικά: ”Θέλω να τονίσω ότι η μεταβίβαση αυτή (σσ των ξένων συμμετοχών προς το σημερινό βασικό μέτοχο της τράπεζας) θα πραγματοποιηθεί πριν η Εθνική αποκτήσει οποιαδήποτε συμμετοχή στη Finansbank και αφορά τη Finansbank και το σημερινό της μέτοχο πλειοψηφίας.

Συνεπώς δημοσιεύματα που συνδέουν την Εθνική Τράπεζα με αυτή τη συναλλαγή δεν έχουν βάση”.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε κι η απάντηση αναφορικά με το τίμημα: ”Το τίμημα που καταβάλλει η ΕΤΕ αντιστοιχεί σε 3,6 φορές τη λογιστική αξία της Finansbank στο τέλος του 2005, χωρίς να συνυπολογισθούν οι μελλοντικές συνέργειες.

Το τίμημα είναι τουλάχιστον συγκρίσιμο αν όχι σημαντικά χαμηλότερο ως πολλαπλάσιο της λογιστικής αξίας από εκείνα που καταβλήθηκαν σε πρόσφατες εξαγορές στην ευρύτερη περιοχή όπως για παράδειγμα της Ρουμανικής BCR (5,8 φορές) από την Αυστριακή Erste Bank, των Ουκρανικών Aval (4,3 φορές) από την Αυστριακή Reiffeisen και Ukrsotsbank (5,2 φορές) από την Ιταλική Intesa”.

* Η πλήρης ανακοίνωση της Εθνικής για τη Finansbank δημοσιεύεται στη δεξιά στήλη ”Συνοδευτικό Υλικό”