Η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, κ. Έλενα Παναρίτη, ρωτήθηκε από την κρατική τηλεόραση πώς η κυβέρνηση θα μπορέσει να ιδιωτικοποιήσει τόσο πολλές εταιρίες και να πουλήσει τόσο πολλά περιουσιακά στοιχεία, και μάλιστα έναντι ικανοποιητικών τιμημάτων, όταν οι αποτιμήσεις στο χρηματιστήριο είναι τόσο χαμηλές και η κρίση στην οικονομία είναι πολύ έντονη.

Και η βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος (με μεγάλη πρακτική πείρα σε τέτοια θέματα στο εξωτερικό) απάντησε ότι το τίμημα δεν θα πρέπει να βασιστεί στις τρέχουσες τιμές του χρηματιστηρίου, αλλά στις προεξοφλημένες ταμειακές ροές (discounted cash flow) σε μεγάλο βάθος χρόνου, άρα σε περιβάλλον που θα απέχει σημαντικά από την τρέχουσα κατάσταση.

Ωστόσο, για να ισχύσει στην πράξη η πραγματικά έξυπνη απάντηση της κ. Παναρίτη θα πρέπει οι υποψήφιοι επενδυτές (κυρίως ξένοι στην εθνικότητα) να εμπιστευτούν την κατάσταση στην Ελλάδα και να πιστέψουν πως σε σχετικά γρήγορο χρονικό διάστημα οι συνθήκες θα ομαλοποιηθούν. Πώς, όμως, βλέπουν τα πράγματα οι ξένοι επενδυτές που είναι ήδη τοποθετημένοι στη χώρα μας;

--- Προβληματισμός και αναμονή

* "Πώς αισθάνεται ο ξένος συνεταίρος σας (GdF - Suez) στο κομμάτι της ενέργειας με τις εξελίξεις στην Ελλάδα;", ρώτησε θεσμικός επενδυτής τον πρόεδρο του ομίλου ΓΕΚΤΕΡΝΑ, κ. Γεώργιο Περιστέρη, κι εκείνος απάντησε: "Κοινός μας στόχος ήταν να προχωρήσουμε μαζί και σε άλλα επενδυτικά σχέδια στη χώρα. Τώρα και αυτός είναι προβληματισμένος, όπως και εμείς" (σημαντικές σχεδιαζόμενες επενδύσεις του ομίλου έχουν παγώσει μέχρι να υπάρξει μεγαλύτερη ορατότητα γύρω από μια σειρά θέματα)...

* Αν, όμως, έτσι βλέπουν οι ξένοι επενδυτές την Ελλάδα ως προς τον κλάδο της ενέργειας, παρόμοια κατάσταση επικρατεί και στις κατασκευές. Παράγοντας του κατασκευαστικού κλάδου δήλωσε: "Οι αυτοχρηματοδοτούμενες συμβάσεις έχουν ουσιαστικά παγώσει εδώ και περισσότερο από έναν χρόνο και η κυβέρνηση μόλις τώρα λέει πως θα επιδιώξει να ξεμπλοκάρει την υπόθεση.

Είναι φυσικό ότι, αν δεν ομαλοποιηθεί η κατάσταση στα ήδη ανατεθέντα αυτοχρηματοδοτούμενα έργα, οι κατασκευαστικοί όμιλοι (οι ξένοι και οι Έλληνες συνεταίροι τους) δεν προτίθενται να κατέβουν σε διαγωνισμούς για να διεκδικήσουν νέα αυτοχρηματοδοτούμενα projects, όπως είναι, για παράδειγμα, η επέκταση της Αττικής Οδού ή το αεροδρόμιο του Καστελίου στην Κρήτη". Από τις δύο αυτές δηλώσεις εύκολα αντιλαμβάνεται κάποιος τη δυσπιστία με την οποία αντιμετωπίζουν οι ξένοι επενδυτές την ελληνική οικονομία και τις προοπτικές της...

Πέραν αυτών, όμως, καθόλου ευχαριστημένες από την επικρατούσα κατάσταση στην οικονομία δεν είναι και οι περισσότερες ξένες εταιρίες που αποφάσισαν να τοποθετηθούν στην ελληνική αγορά την τελευταία δεκαετία.

* Όταν η Media Markt, η θυγατρική της Saturn, η FNAC και άλλες επιχειρήσεις εισέρχονταν προ ετών με μεγάλες υποσχέσεις στην εγχώρια αγορά, ένας από τους ελάχιστους που αμφέβαλαν για το πόσο καλά θα κινηθούν ήταν ο βασικός μέτοχος και πρόεδρος της Πλαίσιο, κ. Γιώργος Γεράρδος, ο οποίος εκ του αποτελέσματος δικαιώθηκε...

Η FNAC αποχώρησε ήδη από την αγορά, ενώ μόλις πρόσφατα η Media Markt και η θυγατρική της Saturn δήλωσαν πως θα εξακολουθήσουν να παραμένουν στην ελληνική αγορά, αναγκάζοντας ωστόσο τον βασικό τους μέτοχο να βάλει πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη για να καλύψει ζημίες του παρελθόντος και να ενισχύσει κεφαλαιακά την παρουσία του στη χώρα μας.

Προσδοκά, προφανώς, ότι η κρίση θα οδηγήσει σε... λουκέτα ανταγωνιστών και στη συνέχεια σε αυξημένα μερίδια αγοράς για τους εναπομείναντες παίκτες.

* Στον κλάδο των εκπτωτικών αλυσίδων, ο γερμανικός όμιλος Aldi μπήκε... σαν ταύρος εν υαλοπωλείω στην ελληνική αγορά, με σχέδια για εκτεταμένο δίκτυο και για πολύ μεγάλα μερίδια αγοράς. Σύντομα, όμως, επέλεξε να κάνει στροφή 180 μοιρών και να αποχωρήσει με... σκυμμένο κεφάλι και επωμιζόμενος μεγάλες απώλειες.

* Στην περίπτωση του ΟΤΕ, οι Γερμανοί της Deutsche Telekom απέκτησαν προ τετραετίας το πρώτο πακέτο τίτλων του Οργανισμού προς 26 ευρώ ανά μετοχή και τώρα βλέπουν: α) η τιμή του τίτλου να υπολείπεται καθαρά των 10 ευρώ και β) η κερδοφορία της εταιρίας να έχει συρρικνωθεί, το κόστος του χρήματος να ανεβαίνει και η ζήτηση στην εσωτερική αγορά να υποχωρεί όλο και περισσότερο.

Yπό αυτές τις συνθήκες, οι Γερμανοί προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις μεγάλες μέχρι σήμερα απώλειές τους μέσα από: α) την τακτική του μουαγέν (μείωση μέσου κόστους κτήσης των μετοχών, λόγω περαιτέρω απόκτησης τίτλων σε χαμηλότερες τιμές, όπως έγινε πρόσφατα με το 10% του ΟΤΕ) και β) τον σημαντικό περιορισμό του υψηλού, σε σχέση με την Ευρώπη, κόστους προσωπικού.

--- ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

* Με τη μέθοδο του μουαγέν απαντούν και οι Γάλλοι τραπεζίτες της Credit Agricole και της Societe Generale σχετικά με τις τοποθετήσεις τους στην Εμπορική και στη Γενική Τράπεζα. Η Credit Agricole απέκτησε το πλειοψηφικό πακέτο της Εμπορικής Τράπεζας το 2006 προς 26 ευρώ ανά μετοχή και τώρα υλοποιεί δημόσια πρόταση για την απόσυρση του τίτλου από το Χ.Α., προσφέροντας κάτω από 2 ευρώ.
 
Πέραν αυτού, έχει ήδη καταβάλει κεφάλαια μέσω αύξησης μετοχικού κεφαλαίου, ενώ μία ακόμη ΑΜΚ έχει δρομολογηθεί για τους επόμενους μήνες.

* Ακόμη μεγαλύτερες είναι οι απώλειες της Societe Generale στη Γενική Τράπεζα, όπου οι συμμετοχές των Γάλλων σε αυξήσεις κεφαλαίου είναι πολλές σε αριθμό και μεγάλες σε μέγεθος, με αποτέλεσμα η συμμετοχή των λοιπών μετόχων να έχει περιοριστεί δραματικά. Στη χρηματιστηριακή αγορά πιστεύουν πως, αργά ή γρήγορα, η Γενική Τράπεζα θα βρεθεί και αυτή εκτός χρηματιστηρίου.

Το συγκριτικό πλεονέκτημα των δύο πιστωτικών ιδρυμάτων έγκειται στην υψηλή κεφαλαιακή επάρκεια των μητρικών τους ομίλων και στη δυνατότητά τους να διευρύνουν τα μερίδια αγοράς τους, σε μία περίοδο όπου οι άλλες ελληνικές τράπεζες είναι περισσότερο εκτεθειμένες στην κρίση.