Σε μια δύσκολη φάση, με τη χώρα να αντιμετωπίζει τον άμεσο κίνδυνο ανεπάρκειας φυσικού αερίου για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της, αναλαμβάνει τα καθήκοντά του ο νέος υπουργός Ανάπτυξης, κ. Κωστής Χατζηδάκης.

Συνεπώς, θα μπει αμέσως στα βαθιά, παράλληλα με την ενημέρωσή του για τα του υπουργείου, για την οποία δεν θα έχει την πολυτέλεια του χρόνου εκ των πραγμάτων. Και βέβαια το πρόβλημα με το φυσικό αέριο είναι μόνο η μία από τις "καυτές πατάτες" που παραλαμβάνει ο νέος ένοικος της οδού Μεσογείων στον τομέα της ενέργειας. Υπάρχουν όμως κι άλλες:

1. Η ζημιογόνα κατάσταση της ΔΕΗ είναι η πρώτη. Η Επιχείρηση έχει μπροστά της την πρόκληση υλοποίησης ενός γιγαντιαίου επιχειρηματικού σχεδίου, για τη χρηματοδότηση του οποίου πιέζει για αύξηση των τιμολογίων και για επιβολή ρήτρας ρύπων, εκτός από αυτήν της ρήτρας καυσίμων, διαφορετικά επισείει την προοπτική αύξησης μετοχικού κεφαλαίου.

Η ΔΕΗ, επίσης, έχει σε εκκρεμότητα την εκδίκαση της έφεσης που άσκησε στο Ευρωπαϊκό Πρωτοδικείο για την ακύρωση της απόφασης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με το θέμα της πρόσβασης τρίτων στον λιγνίτη. Υπενθυμίζουμε ότι η Κομισιόν είχε καλέσει τον Μάρτιο του 2007 την ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει στη διάθεση σε τρίτους του 40% των εγχώριων λιγνιτικών κοιτασμάτων και μέχρι να γίνει αυτό να εκχωρήσει σε ιδιώτες λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ, συνολικής ισχύος πλέον των 2.000 MW.

2. Ο διορισμός προέδρου στη ΡΑΕ είναι η δεύτερη εκκρεμότητα και δυσκολεύει από πέρυσι το φθινόπωρο την ομαλή λειτουργία και τον ρόλο της Ρυθμιστικής Αρχής.

3. Τρίτο ζήτημα είναι ο μετασχηματισμός του ΔΕΣΜΗΕ, στο πλαίσιο των αλλαγών του γ΄ πακέτου απελευθέρωσης των αγορών ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου. Η ΔΕΗ επιμένει στην ίδρυση θυγατρικής 100% εταιρίας στην οποία θα συμπράττουν τα πάγια και ο διαχειριστής του συστήματος, όταν την ίδια στιγμή σε αυτήν την προοπτική αντιδρούν η ΡΑΕ και ιδιώτες παραγωγοί.

4. Ο προσδιορισμός με σαφήνεια της ενεργειακής πολιτικής της χώρας είναι το τέταρτο θέμα. Η συγκεκριμένη πολιτική σήμερα φαίνεται να είναι εξαρτημένη από το φυσικό αέριο, ενώ οι επενδύσεις στον λιθάνθρακα εμποδίζονται από τις τοπικές αντιδράσεις (το ΥΠΑΝ ακόμη μελετά τη θέση του για επενδύσεις που έχουν εξασφαλίσει σε πρώτο στάδιο θετική γνωμοδότηση από τη ΡΑΕ). Επιπλέον, η ανάπτυξη των ΑΠΕ εμποδίζεται από ατέρμονη γραφειοκρατία και από άτολμες αποφάσεις και η πυρηνική ενέργεια συνιστά θέμα ταμπού.

5. Το θέμα των αγωγών φυσικού αερίου και η εξασφάλιση επαρκών ποσοτήτων του προϊόντος για τις νέες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής που αναμένεται να λειτουργήσουν από το 2010 είναι το πέμπτο ζήτημα. Ο αγωγός South Stream είναι ακόμη στον αέρα, η συμβολαιοποίηση των επιπλέον ποσοτήτων φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν δεν έχει κλείσει, καθώς "κολλάει" στις τουρκικές απαιτήσεις για το κόστος της διέλευσης, ενώ καθυστέρηση καταγράφεται και στην υπογραφή της τετραμερούς συμφωνίας για τον ελληνοϊταλικό αγωγό ITGI.

Ο νέος υπουργός, επομένως, έχει αρκετά και σημαντικά ζητήματα να επιλύσει, και μάλιστα χωρίς πολλά περιθώρια χρόνου, ενώ το σενάριο των πρόωρων εκλογών δίνει ήδη τόνο στο πολιτικό κλίμα.

*** Αναδημοσίευση από το 564ο φύλλο της εφημερίδας "ΜΕΤΟΧΟΣ & ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ", με ημερομηνία 9 - 13 Ιανουαρίου 2009.