Το σχέδιο για τη «μόνιμη» έξοδο στις αγορές

«Τα λεφτά τα μαζεύεις όταν δεν τα έχεις ανάγκη. Όταν τα έχεις ανάγκη, δεν σου τα δίνει κανείς…». Το μότο αυτό κυκλοφορεί μήνες στους διαδρόμους του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ), όπως το μεταφέρουν παράγοντες που βρίσκονται σε συχνή επαφή με την οδό Ομήρου.

Οι ίδιες πηγές σημειώνουν πως μετά την έκδοση του πενταετούς ομολόγου, ο ΟΔΔΗΧ δεν φαίνεται να βιάζεται να κάνει το επόμενο βήμα, σταθμίζει τα δεδομένα σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο, διατηρεί «ζεστή» την επενδυτική κοινότητα και με την πρώτη ευκαιρία θα επιχειρήσει το επόμενο βήμα στις αγορές, προκειμένου να χτίσει το αφήγημα της βιώσιμης επανόδου.

Το ξεκίνημα της χρονιάς είναι θετικό. Η καμπύλη των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων έχει υποχωρήσει συνολικά κατά περισσότερο από 40 μονάδες βάσης τις τελευταίες δύο εβδομάδες και η έναρξη διαπραγμάτευσης του νέου πενταετούς ομολόγου καμία σχέση δεν έχει με το περυσινό «πάθημα» της έκδοσης επταετούς τίτλου.

Το χθεσινό daily market snapshot του ΟΔΔΗΧ δείχνει ότι σχεδόν ένα χρόνο μετά, το περυσινό επταετές δεν έχει βρει καλό βηματισμό, με την τιμή στα 99,09 και την απόδοση στο 3,56%, όταν είχε εκδοθεί στο 3,5% με κουπόνι 3,375%. Αντίθετα, το νέο πενταετές λήξης Απριλίου 2024 είχε χθες τιμή 100,81, με απόδοση 3,28%, όταν στην έκδοση η απόδοση είχε κλείσει στο 3,6% (3,45% το κουπόνι).

Όλα αυτά μπορεί να σημαίνουν πολλά, μπορεί και τίποτα, αναφορικά με τις μελλοντικές εκδόσεις, όπως παρατηρούν πηγές της αγοράς. Η πολιτική σταθερότητα, οι χειρισμοί της κυβέρνησης στο θέμα των κόκκινων δανείων (χθες ο Ευκλείδης Τσακαλώτος είχε διαδοχικά ραντεβού με τον Δημήτρη Λιάκο αλλά και τον Στέλιο Παπαδόπουλο), το εξωτερικό περιβάλλον, οι εκθέσεις Κομισιόν και ΔΝΤ στο τέλος Φεβρουαρίου και η εκταμίευση ή μη της δόσης των 750 εκατ. ευρώ από το Eurogroup της 11ης Μαρτίου θα κρίνουν το πότε θα γίνει το επόμενο βήμα, το οποίο κατά τις εκτιμήσεις της αγοράς θα είναι στην επταετία.

Πηγές της αγοράς ομολόγων αποκλείουν έκδοση σε διάρκεια μικρότερη της πενταετίας, επισημαίνοντας πως μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να εκληφθεί ως «αδυναμία», δίνοντας μάλιστα αφορμές για ερμηνείες πως το ελληνικό δημόσιο με τα λεφτά του πενταετούς (των επενδυτών δηλαδή) θα πληρώσει τους επενδυτές ενός ενδεχόμενου τριετούς (τους ίδιους δηλαδή, σε μεγάλο βαθμό).

Όσον αφορά τα σενάρια περί πρόωρης εξόφλησης δανείων του ΔΝΤ ή ομολόγων της ΕΚΤ, οι αποφάσεις που θα ληφθούν έχουν έντονο πολιτικό χαρακτήρα. Χωρίς έξοδο στις αγορές, δεν θα υπήρχε η παραμικρή περίπτωση να συζητηθεί καν το θέμα, εκτιμούν αρμόδιες πηγές.

Μετά την άντληση των 2,5 δισ. ευρώ, παρότι υπάρχουν τεχνικά προβλήματα τα οποία θα πρέπει να ξεπεραστούν καθώς απαιτείται άδεια από τον ESM, ένα ενδεχόμενο πρόωρης προεξόφλησης δανείων προς το ΔΝΤ δεν θα πρέπει να αποκλείεται. Οι ισχύοντες κανονισμοί ορίζουν ότι σε περίπτωση πρόωρης προεξόφλησης, όλοι οι πιστωτές θα πρέπει να ικανοποιηθούν στο ίδιο ποσοστό. Εάν αποφασιζόταν πρόωρη προεξόφληση του 1,8 δισ. ευρώ του ΔΝΤ (που λήγουν ούτως ή άλλως φέτος, κόστος 5,13%) ποσού που ισοδυναμεί με το 20% των οφειλομένων στο ΔΝΤ, το ελληνικό δημόσιο θα έπρεπε να ξεπληρώσει πρόωρα και το 20% των δανεικών προς τους Ευρωπαίους ή παραπάνω από 50 δισ. ευρώ. Εκτός και εάν υπάρξει εξαίρεση, η οποία υπό συνθήκες και δεδομένου ότι έχει δοθεί στην Πορτογαλία, δεν θα πρέπει να αποκλείεται.