Στην Ολομέλεια του Άρειου Πάγου η διάταξη για αδικήματα υπαλλήλων ΝΠΙΔ

H Ολομέλεια το Αρείου Πάγου θα αποφανθεί για τον νόμο 4254/2015 που καταργήθηκε και μετά επανήλθε επί υπουργίας Χαράλαμπου Αθανασίου αφήνοντας" παράθυρο" επιεικούς μεταχείρισης σε υπαλλήλους ΝΠΙΔ που είχαν διαπράξει ποινικά αδικήματα.

Η εν λόγω διάταξη, ήταν ένα από τα θέματα που κατήγγειλε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατά τη συζήτησης για τη Διαφθορά στη Βουλή.

Το πρώτο άρθρο του νόμου 4254/2015 (ψηφίστηκε 7.4.2014) κατάργησε στο άρθρο 263Α του Ποινικού Κώδικα συγκεκριμένο εδάφιο, με αποτέλεσμα να επέρχεται επιεικέστερη μεταχείριση σε υπαλλήλους των ΝΠΙΔ που είχαν διαπράξει ποινικά αδικήματα.

Στις 10.5.2014 ψηφίστηκε ο νόμος 4262/2014 που επανέφερε το επίμαχο άρθρο του Ποινικού Κώδικα στην προηγούμενη κατάστασή του, μετά από σφοδρές αντιδράσεις και παρά το γεγονός ότι λίγες μέρες πριν ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Χαράλαμπος Αθανασίου διέψευδε κατηγορηματικά πως «οποιοσδήποτε υπάλληλος απαλλάσσεται ή θα τύχει οποιασδήποτε ευνοϊκότερης ποινικής μεταχείρισης».

Κατά τη μετάβαση από τη μία διάταξη στην άλλη υπήρξε "κενό" 33 ημερών στο οποίο ίσχυε η ευνοϊκότερη διάταξη με αποτέλεσμα πολλοί κατηγορούμενοι να προσφύγουν στα δικαστήρια ζητώντας να κριθούν με βάσει τον επιεικέστερο νόμο.

Το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου έκρινε ότι είναι αντισυνταγματική αυτή η διάταξη, κάνοντας λόγο για «αμνήστευση κατηγορούμενων και άφεση ποινικής ευθύνης», ωστόσο το θέμα θα κριθεί, λόγω μείζονος σημασίας από την Ολομέλεια.

Ειδικότερα το ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου αναφέρει στην απόφασή του ( 415/2016 ):

«Η εν λόγω απάλειψη της περίπτωσης δ' του άρθρου 263 Α του Ποινικού Κώδικα, που έχει ως αποτέλεσμα αναδρομικά την άρση του αξιοποίνου της αξιόποινης πράξης μίας ειδικής κατηγορίας κρατικών λειτουργών -υπαλλήλων ΝΠΙΔ, ακόμη και για σοβαρές εκκρεμείς σε οποιοδήποτε στάδιο κακουργηματικές πράξεις, αφού δεν δικαιολογείται από το νομοθέτη, ως μέτρο αντεγκληματικής πολιτικής λόγω κοινωνικοπολιτικών συνθηκών, δικαιολογείται δε με την νεότερη επαναφορά της διάταξης και του αξιοποίνου, ως απλή "παραδρομή" του νομοθέτη, ισοδυναμεί με θέσπιση αμνηστίας, κατά τρόπο συγκαλυμμένο, ώστε να αρθεί η ποινική ευθύνη προσώπων της άνω ειδικής κατηγορίας της περ. δ. του άρθρου 263 Α του Ποινικού Κώδικα κατά των οποίων υπάρχει εκκρεμής ποινική κατηγορία στη Δικαιοσύνη ή και καταδίκη, γι' αυτό και θα έπρεπε η εν λόγω διάταξη, κατά το άρθρο 93 παρ.4 του Συντάγματος, να μην εφαρμοσθεί, ως αντισυνταγματική, ως αντιβαίνουσα στις διατάξεις των άρθρων 47 παρ. 3 και 26 του Συντάγματος, διότι ο άνω νόμος στην ουσία και κατ' αποτέλεσμα παρέσχε νομοθετικά χωρίς καμία δικαιολόγηση άφεση ποινικής ευθύνης ορισμένης κατηγορίας κατηγορουμένων και καταδικασμένων προσώπων, συγκεκριμένου κύκλου περιπτώσεων, και δη αμνήστευσε μεταξύ άλλων και σοβαρές κακουργηματικές πράξεις, κυρίως διαφθοράς υπαλλήλων νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου. Επομένως κατά την επικρατήσασα γνώμη οι υπάλληλοι τους, θεωρούνται υπάλληλοι με την έννοια του νόμου, και εφαρμόζεται για αυτούς η διάταξη του άρθρου 259 του Ποινικού Κώδικα».