ΣΕΒ: Στα όριά της η ακραία αναδιανομή εισοδήματος μέσω υπερφορολόγησης

Η ακραία αναδιανομή του εισοδήματος μέσω υπερφορολόγησης των συνεπών φορολογουμένων και των μισθωτών με τα σχετικά υψηλότερα εισοδήματα έχει πλέον φτάσει στα όριά της, αναφέρει ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο για την οικονομία.

Μήπως θα ήταν, συνεπώς, προτιμότερο, για να μην αμβλύνονται τα κίνητρα για εργασία και παραμονή στη χώρα όσων παράγουν και δημιουργούν το μεγαλύτερο μέρος των φορολογικών εσόδων, να στηρίξουμε τα χαμηλότερα εισοδήματα με την πάταξη της φοροδιαφυγής και τη δημιουργία θέσεων εργασίας μέσω χαμηλότερων φόρων και μέσω επενδύσεων και ανάπτυξης; διερωτάται.

Το 2015 στην Ελλάδα 1,2 εκατ. φορολογούμενοι δήλωσαν μηδενικό εισόδημα και 4,6 εκατ. φορολογούμενοι δήλωσαν εισόδημα έως €10.000, καταβάλλοντας κατά κεφαλή φόρο €139, συνεισφέροντας το 7,5% των εσόδων του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων.

Την ίδια ώρα 267 χιλιάδες φορολογούμενοι με ετήσιο δηλωμένο εισόδημα άνω των €30.000 κατέβαλαν ο καθένας, κατά μέσο όρο, €13.790 φόρο και αθροιστικά πλήρωσαν το 42% του συνόλου του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων και της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης που εισέπραξε το κράτος.

Η κυβέρνηση ήδη εξετάζει το ενδεχόμενο να καθιερώσει ανώτατο φορολογικό συντελεστή 60% μαζί με την έκτακτη εισφορά. Ένας τόσο υψηλός συντελεστής, μαζί με τις ασφαλιστικές εισφορές και τους φόρους περιουσίας θα ισοδυναμεί με δήμευση εισοδήματος.

Τίθεται λοιπόν το ερώτημα. Αλήθεια, για πόσο καιρό θα επιβιώσουν όσοι φορολογούμενοι έχουν ακόμα υψηλά (!) εισοδήματα, για να καλύπτονται οι ανάγκες ενός κράτους και μιας κοινωνίας που φτωχοποιείται ραγδαία; Και όταν και αυτοί χάσουν τα εισοδήματά τους ή ρίξουν μαύρη πέτρα πίσω τους, πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις 2,7 εκατ. συνταξιούχων, οι μισθοί 700.000 εργαζόμενων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και η κοινωνική πρόνοια των αναξιοπαθούντων συμπολιτών μας;

Μήπως μακροπρόθεσμα η μη δημευτική φορολόγηση είναι η πιο φιλολαϊκή πολιτική καθώς θα επιτρέψει την επιβίωση των φορολογούμενων που τελικά «πληρώνουν τον λογαριασμό»;

Η ακραία αναδιανομή εισοδήματος είναι στην πράξη αναδιανομή μιζέριας διότι αποτρέπει τις επενδύσεις, την ανάπτυξη και τη δηλωμένη αξιοπρεπή εργασία, τονίζει ο ΣΕΒ.

Τα πρώτα δείγματα για την κερδοφορία των επιχειρήσεων το 2015 είναι θετικά, την ίδια ώρα που τον Δεκέμβριο ενισχύονται εκ νέου οι εξαγωγές εκτός καυσίμων και πλοίων και οι εισπράξεις από τουρισμό συνεχίζουν να έχουν ισχυρή άνοδο. Επιπλέον, σταθεροποιούνται ο κύκλος εργασιών στη βιομηχανία καθώς και στο χονδρικό εμπόριο. Οι εξελίξεις αυτές είναι συμβατές με τη σταθεροποίηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας τους τελευταίους μήνες, που μπορεί, όμως, να αναστραφεί εάν δεν λήξει γρήγορα η φάση της αβεβαιότητας για τις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις το επόμενο διάστημα.

Από την άλλη, οι τάσεις αποπληθωρισμού επιβεβαιώνονται εκ νέου στις τιμές υλικών κατασκευής κτιρίων και παρά το γεγονός ότι οι μακροχρόνια εγγεγραμμένοι στον ΟΑΕΔ μειώνονται οι νέοι άνεργοι συνεχίζουν να αυξάνουν ακολουθώντας την τάση που επικρατεί από τον Σεπτέμβριο 2015 και ύστερα. Επίσης, ο εμπορικός στόλος με ελληνική σημαία μειώνεται για πέμπτο συνεχόμενο μήνα και η εισροές από ναυτιλιακό συνάλλαγμα παραμένουν στα χαμηλά επίπεδα που έχουν εδραιωθεί μετά την επιβολή των capital controls.

Η πρόσφατη ετήσια μελέτη του ΙΟΒΕ, που συμμετέχει για την Ελλάδα στο Global Entrepreneurship Monitor (GEM), «Η επιχειρηματικότητα 2014-2015: Η δυναμική του επιχειρηματικού συστήματος στην Ελλάδα της κρίσης» καταγράφει ορισμένες ενδιαφέρουσες τάσεις για την επιχειρηματικότητα έως το 2014. Έτσι, ενώ η επιχειρηματικότητα παρακινείται σε μεγάλο βαθμό από ανάγκη παρά από τον εντοπισμό ευκαιρίας και ενώ ο φόβος αποτυχίας παραμένει σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα και η κρίση δεν έχει καταφέρει μέχρι τώρα να οδηγήσει σε μεγάλη αύξηση της εξωστρέφειας και της καινοτομίας, υπάρχει μια κρίσιμη μάζα νέων επιχειρηματιών υψηλών δεξιοτήτων που στοχεύουν στην καινοτομία και την εξωστρέφεια και που δραστηριοποιούνται με αυξημένη ένταση στη μεταποίηση.

Όμως η συνολική τους συνεισφορά είναι (ακόμα;) μικρή, γεγονός που υπογραμμίζει την ανάγκη ομαλοποίησης της οικονομικής δραστηριότητας για την πλειοψηφία των υφιστάμενων επιχειρήσεων που πλέον προτάσσουν συστηματικά την επιβίωση προ της καινοτομίας.