Συμφωνία σε δύο φάσεις, αλλά με κοινό πλαίσιο

Πώς η κυβέρνηση επιχειρεί να συνδέσει την τρέχουσα αξιολόγηση με το νέο πρόγραμμα και την απομείωση χρέους. Η εκ διαμέτρου αντίθετη προσέγγιση των Θεσμών και το βραχυκύκλωμα στη διαπραγμάτευση.

Συμφωνία σε δύο φάσεις, αλλά με κοινό πλαίσιο

Τις πρώτες σαφείς απαντήσεις στο ερώτημα πού κολλάει η διαπραγμάτευση με τους εταίρους παρείχε το τελευταίο 48ωρο η κυβέρνηση καθώς κατέστη φανερή η επιδίωξή της για μια συμφωνία σε δύο φάσεις, που θα τις συνδέει, όμως, ένα κοινό πλαίσιο, απαίτηση που προς το παρόν δεν γίνεται δεκτή από τους εταίρους.

Μιλώντας στην ετήσια γενική συνέλευση του ΣΕΒ ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκης, ήταν για πρώτη φορά τους τελευταίους τέσσερις μήνες ξεκάθαρος.

Περιέγραψε ως σημείο κλειδί για να κλείσει τόσο η τρέχουσα αξιολόγηση, όσο και η σύναψη ενός νέου μεσοπρόθεσμου (σ.σ. χρησιμοποίησε τον όρο νέο συμβόλαιο για την Ευρώπη) τη συνομολόγηση ενός κοινού πλαισίου.

«Πρέπει να συμφωνήσουμε σε ένα κοινό conditionality, ένα πακέτο μεταρρυθμίσεων στη βάση του οποίου θα κλείσει η προηγούμενη και θα ξεκινήσει η νέα μεταμνημονιακή περίοδος» ανέφερε χαρακτηριστικά ο υπουργός Οικονομικών.

Πρακτικά η κυβέρνηση ζητά από τους εταίρους να συμφωνηθούν οι βασικοί άξονες πάνω στους οποίους θα υπάρξει συμφωνία σε δύο βήματα:

Το πρώτο αφορά την ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης και της παραταθείσας δανειακής σύμβασης και το δεύτερο βήμα το νέο συμβόλαιο, το οποίο θα θυμίζει, όπως ανέφερε ο κ. Βαρουφάκης, περισσότερο αναπτυξιακό πρόγραμμα τύπου Παγκόσμιας Τράπεζας.

Αυτό προϋποθέτει με βάση όσα ανέλυσε στην ομιλία του να γίνει δεκτή η ανάγκη απομείωσης του χρέους μέσω αναχρηματοδότησης (νέο δάνειο του ESM μέσω του οποίου θα αποπληρωθούν τα ομόλογα της ΕΚΤ) και επιμήκυνσης, ώστε να μειωθούν σε λογικά επίπεδα οι στόχοι για πρωτογενή πλεονάσματα και να αποδεσμευτούν πόροι για την ανάπτυξη.

Υπό το παραπάνω πρίσμα θα πρέπει να συμφωνηθούν τα δημοσιονομικά μέτρα, οι μεταρρυθμίσεις και οι ιδιωτικοποιήσεις ώστε να κλείσει η τρέχουσα αξιολόγηση.

Είναι πιθανόν ο πρωθυπουργός να επιδιώξει στη Σύνοδο Κορυφής της Ρίγας μια δήλωση των αρχηγών που να θέτει το κοινό πλαίσιο, το οποίο θα λειτουργήσει ως οδικός χάρτης για την ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης και τις μετέπειτα συζητήσεις για το νέο πρόγραμμα.

Δεν είναι τυχαίο ότι τόσο ο πρωθυπουργός όσο και οι υπουργοί επαναλαμβάνουν μονότονα εδώ και ημέρες ότι η συμφωνία είναι θέμα πολιτικής βούλησης και όχι τεχνικών διαπραγματεύσεων.

Η εκ διαμέτρου αντίθετη προσέγγιση των εταίρων

Προς το παρόν οι θεσμοί έχουν εκ διαμέτρου αντίθετη προσέγγιση. Ο πρόεδρος του Eurogroup Γ. Ντάισελμπλουμ έχει καταστήσει σαφές ότι πρέπει να αντιμετωπισθεί ξεχωριστά η τρέχουσα αξιολόγηση από τις συζητήσεις για το νέο πρόγραμμα.

Οι θεσμοί παραμένουν αμετακίνητοι στη θέση ότι πρώτα πρέπει να συμφωνηθεί και να εφαρμοσθεί το πακέτο μεταρρυθμίσεων και δημοσιονομικών μέτρων που να υπηρετούν τον μειωμένο για φέτος στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος και μετά να ξεκινήσει η συζήτηση για το νέο πρόγραμμα.

Και το βραχυκύκλωμα στη διαπραγμάτευση

Ως εκ τούτου συμφωνούν με την κυβέρνηση στην τμηματική διαδικασία χωρίς όμως τη συνομολόγηση ενός κοινού πλαισίου το οποίο να διατρέχει τα δύο βήματα. Για αυτό και «οι διαπραγματεύσεις τείνουν να είναι κυκλικές και όχι συγκλίνουσες» όπως παραδέχθηκε στην τελευταία ομιλία του ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών.

Σημειώνεται ότι οι υποχρεώσεις Ιουλίου – Αυγούστου που έχει η ελληνική κυβέρνηση αποτελούν και το μεγάλο όπλο των εταίρων καθώς δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν αν δεν εκταμιευθεί δόση ή δεν υπάρξει διευκόλυνση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Από τον Σεπτέμβριο ως το τέλος Δεκεμβρίου οι υποχρεώσεις της χώρας είναι μικρές και μπορούν να εξυπηρετηθούν και χωρίς εξωτερική βοήθεια.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v