Βαρουφάκης: Τα πέντε προαπαιτούμενα για τη μεταμνημονιακή εποχή

Την αισιοδοξία του πως η μακρά και επίπονη διαπραγμάτευση οδεύει στο τέλος εξέφρασε ο υπουργός Οικονομικών και περιέγραψε τα πέντε βασικά προαπαιτούμενα για την μετά τον Ιούνιο εποχή, που όπως είπε «θα εγκαινιάσουμε μετά τη σύναψη της πολυπόθητης συμφωνίας, μετά την ολοκλήρωση του ισχύοντος Μνημονιακού προγράμματος».

Χρέος

Όπως είπε στόχος είναι ο εξορθολογισμός της διάρθρωσης του δημόσιου χρέους χωρίς κουρέματα και δραματικές αλλαγές. Με απλές κινήσεις από εκείνες που το χρηματοπιστωτικό σύστημα εφαρμόζει στη διαχείριση ιδιωτικών χρεών μέσω έξυπνων swaps.

Τις προάλλες, στο συνέδριο του Economist, αναφέρθηκα σε αυτά. Έδωσα το παράδειγμα όπου τον Ιούλιο και Αύγουστο το Υπουργείο Οικονομικών θα κληθεί να δανειστεί 6,7 δισ. από τους εταίρους για να αποπληρώσει τα ομόλογα από το SMP πρόγραμμα που είχε εκπονήσει ο κ. Τρισέ το 2010-11, τα οποία τα κρατά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Το εναπομείναν αυτό ποσό των ομολόγων είναι γύρω στα 27 δισ. και αποτελούν πρόβλημα για την χώρα για δύο λόγους: Πρώτον, επειδή εντείνουν το χρηματοδοτικό κενό των επόμενων μηνών και ετών και, δεύτερον, επειδή εμποδίζουν τη συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ ακόμα και μετά την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων.

Για αυτό τον λόγο προτείνουμε, εδώ και καιρό, αυτό που πολλοί ειδικοί προτείνουν διεθνώς: Τη διαμεσολάβηση του ESM ώστε η ΕΚΤ να αποπληρωθεί από αυτόν και, παράλληλα, το ελληνικό δημόσιο να αποπληρώσει τον ESM σε βάθος χρόνου, μετά από σχετική συμφωνία με τους εταίρους.

Παράλληλα, η διάρθρωση του χρέους μας θα μπορούσε να εξορθολογιστεί κι άλλο μέσα από διασύνδεση των επιτοκίων αποπληρωμής με τον ρυθμό μεγέθυνσης του ονομαστικού ΑΕΠ, θωρακίζοντας τη βιωσιμότητα του χρέους από αυξομειώσεις του οικονομικού κύκλου, σημείωσε ο υπουργός οικονομικών.

Επενδύσεις

Οπως ανέφερε ο κ. Βαρουφάκης είναι προφανές ότι πρέπει να αξιοποιηθεί η δημόσια περιουσία. Προφανώς δεν εννοώ ξεπούλημα σε ελάχιστες τιμές με στόχο την εξυπηρέτηση ενός μη βιώσιμου χρέους – όπως γινόταν έως τώρα.

Για την κυβέρνησή μας η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας θα πρέπει να εμπεριέχει ένα λελογισμένο μίγμα, από τη μια μεριά ιδιωτικοποιήσεων, παράλληλα, όμως, πρέπει να διατηρήσει το κράτος μερίδιο το οποίο να χρησιμοποιηθεί ως περιουσιακό στοιχείο που, μαζί με άλλα περιουσιακά στοιχεία, ιδίως ακίνητη περιουσία, θα ενταχθεί σε μια νέα αναπτυξιακή Τράπεζα η οποία θα τα χρησιμοποιήσει ως εχέγγυα. Σε συνδυασμό με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, την EBRD, το Σχέδιο Γιούνκερ, αυτά θα μοχλεύονται με στόχο τη δημιουργία ροής επενδύσεων βασικά προς τον ιδιωτικό τομέα.

Αυτή η μόχλευση θα μπορούσε να διασυνδεθεί και με την ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ, δεδομένου ότι η ΕΚΤ έχει ήδη αποφασίσει την αγορά ομολόγων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων στη δευτερογενή αγορά.

Δημόσια Εταιρεία Διαχείρισης Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων

Την ίδια στιγμή, έτσι ώστε να μπορούν και οι τράπεζες να συμμετάσχουν απρόσκοπτα στη χρηματοδότηση των εξωστρεφών επιχειρήσεων, το τραπεζικό σύστημα πρέπει ν' απεγκλωβιστεί από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Έρχομαι λοιπόν στο τρίτο σημείο-κλειδί της Μεταμνημονιακής εποχής.

Για να απελευθερωθεί από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια το σύστημα τραπεζικής πίστης αποτελεσματικά και με κοινωνικά δίκαιο τρόπο, απαιτείται η δημιουργία δημόσιας εταιρείας διαχείρισής τους, προφανώς με την συμμετοχή και συμβολή του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Πρόγραμμα Καταπολέμισης της Φτώχειας

Το τέταρτο σημείο-κλειδί είναι η καταπολέμηση του ειδεχθέστατου υπο-προϊόντος της Μνημονιακής εποχής: τη νέα μορφή φτώχειας την οποία η κυβέρνησή μας ήδη έχει βάλει στο στόχαστρό της με το πρώτο νομοσχέδιο που έφερε στην Βουλή.

Είναι ένα πρόγραμμα το οποίο, σε συνδυασμό με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, είμαστε αποφασισμένοι να επεκτείνουμε έως ότου τα ίχνη της κοινωνικής λαίλαπας που έπληξε την χώρα μας εξαφανιστούν.

Κοινές προϋποθέσεις κλεισίματος του υπάρχοντος προγράμματος και του Νέου Συμβολαίου για την Ευρώπη

Τέλος, το πέμπτο σημείο-κλειδί πρέπει να είναι οι κοινές προϋποθέσεις κλεισίματος του υπάρχοντος προγράμματος και του Νέου Συμβολαίου για την Ευρώπη.

Η καθυστέρηση της επίτευξης συμφωνίας, καθώς και η ανάγκη να περάσουμε από τα Μνημονιακά προγράμματα που γράφτηκαν στη γλώσσα και στη λογική του ΔΝΤ σε ένα νέο συμβόλαιο, που να θυμίζει περισσότερο αναπτυξιακό πρόγραμμα τύπου Παγκόσμιας Τράπεζας, επιβάλλει σε όλα τα μέρη της διαπραγμάτευσης να συμφωνήσουμε σε ένα, κοινό conditionality, σε ένα πακέτο μεταρρυθμίσεων, στη βάση του οποίου θα κλείσει η προηγούμενη και θα ξεκινήσει η νέα Μεταμνημονιακή περίοδος, υπογράμμισε ο κ. Βαρουφάκης.

* Το κείμενο της ομιλίας του Γ. Βαρουφάκη δημοσιεύεται στη δεξιά στήλη «Συνοδευτικό Υλικό»