«Ανυπόστατος» ο πολιτικός γάμος ομόφυλων ζευγαριών λέει ο Αρειος Πάγος

«Ανυπόστατο» χαρακτηρίζει τον πολιτικό γάμο μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών ο αρεοπαγίτης Χαρ. Μαχαίρας με εισήγησή του προς το Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου. Ο αρεοπαγίτης, εισηγείται να επικυρωθεί η απόφαση του Εφετείου με την οποία ακυρώνεται ως ανυπόστατος ο γάμος μεταξύ δύο ομοφυλόφυλων γυναικών που τελέστηκε στο δημαρχείο της Τήλου τον Ιούνιο του 2008.

Η υπόθεση έφτασε στον Αρειο Πάγο μετά από προσφυγή του ζευγαριού κατά της απόφασης του Εφετείου Δωδεκανήσου επικαλούμενο παραβίαση του άρθρου 12 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που δίνει το δικαίωμα του γάμου σε ενηλίκους χωρίς να αναφέρεται σε διαχωρισμό φύλων καθώς και άρθρων του Αστικού Κώδικα.

Ο εισηγητής στο σκεπτικό του αναφέρει τα εξής:

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1372 εδαφ. γ΄, γάμος που έγινε χωρίς να τηρηθεί καθόλου ένας από τους τύπους που προβλέπονται στο άρθρο 1367 είναι ανυπόστατος.

Ο ελληνικός αστικός κώδικας, δεν προσφέρει, όπως προαναφέρθηκε, ασφαλή απάντηση στο ερώτημα. Ο προφανής λόγος είναι ότι κατά το χρόνο σύνταξης του εν λόγω νομοθετήματος, το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας γενικότερα είχε πολύ πιο περιορισμένη διάσταση από ό, τι σήμερα, ενώ το ενδεχόμενο γάμου μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου δεν είχε απασχολήσει τους συντάκτες του, ως αυτονοήτως ανύπαρκτο.

Με βάση τα παραπάνω, προκύπτει ότι υπό το ισχύον εθνικό νομοθετικό πλαίσιο δεν καταλείπεται η ευχέρεια τέλεσης γάμου μεταξύ ομοφύλων προσώπων, αφού η διαφορά του φύλου θεωρείται, σχεδόν καθολικά, προϋπόθεση του υποστατού του γάμου, όπως αντιλαμβάνεται το γάμο ο έλληνας νομοθέτης.

Η βούληση δε του νομοθέτη ως προς την αντιμετώπιση ανάλογης κατάστασης, ήτοι του μορφώματος της ελεύθερης συμβίωσης, αποτυπώθηκε εντελώς πρόσφατα στο ν. 3719/2008 περί «ελεύθερης συμβίωσης», στο πρώτο άρθρο του οποίου αναγράφεται ρητά ότι οι ρυθμίσεις του εν λόγω νόμου αφορούν αποκλειστικά ετερόφυλα ζευγάρια, γεγονός το οποίο, ανεξάρτητα από τον αντίλογο τον οποίο θα μπορούσε να παραθέσει κανείς, αποτελεί την έκφραση της βούλησης της εσωτερικής έννομης τάξης η οποία θεωρείται ότι αντανακλά τις ηθικές και κοινωνικές αξίες και παραδόσεις του ελληνικού λαού.