Πώς θα «χτιστεί» η συμφωνία - γέφυρα με τους δανειστές

Τη συμφωνία-γέφυρα ανάμεσα στα μνημόνια και την τελική συμφωνία μεταξύ Ελλάδας - Ε.Ε. - ΕΚΤ και ΔΝΤ θα επιχειρήσει να αρχίσει να οικοδομεί ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης από αύριο Παρασκευή όταν θα βρεθεί στην οδό Νίκης ο πρόεδρος του Eurogroup, Ολλανδός υπουργός Οικονομικών Γ. Ντάισελμπλουμ, αλλά και σήμερα οπότε έρχεται στην Αθήνα ο πρόεδρος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς.

Από βδομάδα αναμένονται ανάλογες επαφές με τους υπουργούς Οικονομικών της Γαλλίας και της Ιταλίας με την κυβέρνηση να έχει δώσει στίγμα προθέσεων και τους ξένους να τηρούν στάση αναμονής, άλλοτε με προειδοποιητικές βολές και άλλοτε με μηνύματα κατανόησης της κατάστασης.

Τα δεδομένα μέχρι σήμερα δείχνουν ότι η ελληνική κυβέρνηση επιθυμεί να εξασφαλίσει σε αυτήν την ενδιάμεση συμφωνία-γέφυρα χρόνο για την τελική συμφωνία με κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της Ελλάδας για τους επόμενους μήνες.

Οι χρηματοδοτικές πιέσεις είναι δεδομένες, η αναπληρώτρια υπουργός Οικονομικών Νάντια Βαλαβάνη έχει δηλώσει ότι τα 7,1 δισ. ευρώ της δόσης -κατόπιν αξιολόγησης- δεν θα τα πάρουμε και προς αυτή την κατεύθυνση συνηγορούν και οι χθεσινές δηλώσεις του κ. Βαρουφάκη. Κοντολογίς, ο νέος υπουργός Οικονομικών είπε ότι τα δανεικά πέφτουν σε ένα βαρέλι δίχως πάτο και αν δεν αντιμετωπιστεί ριζικά το πρόβλημα απλώς ανατροφοδοτείται μια αέναη κρίση.

Ας βάλουμε λοιπόν τα δεδομένα στο τραπέζι, προσπαθώντας να ξεμπλέξουμε το κουβάρι των ενδεχόμενων εξελίξεων.

Στο κυβερνητικό σενάριο, η τρόικα δεν επιστρέφει στην Αθήνα, η διαπραγμάτευση για την πέμπτη αξιολόγηση του προγράμματος μένει στον αέρα, αλλά παρότι η δόση δεν έρχεται μέχρι να βρεθεί οριστική λύση του συνολικού προβλήματος, του χρέους περιλαμβανομένου, η Ελλάδα δεν μένει ακάλυπτη.

Πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό; Αρχικά με την απόδοση του 1,9 δισ. ευρώ που μας «χρωστά» η ΕΚΤ από τα κέρδη που έχει γράψει από τα ελληνικά ομόλογα τα οποία αγόρασε με έκπτωση 25% και 30%. Αυτά τα χρήματα φαίνεται να τα διεκδικούμε. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι μέχρι σήμερα η απόδοση του συγκεκριμένου ποσού στην Ελλάδα συνδεόταν με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.

Επιπρόσθετα, το χρηματοδοτικό κενό θα μπορούσε να καλυφθεί με έκτακτες εκδόσεις εντόκων γραμματίων, με την άδεια της ΕΚΤ, η οποία θα πρέπει να συνεχίσει να κρατά ανοιχτούς τους κρουνούς του ELA ώστε να δανείζονται οι ελληνικές τράπεζες (με τσιμπημένο επιτόκιο) και να δανείζουν με τη σειρά τους το ελληνικό δημόσιο.

Μια πρόσθετη πηγή ρευστότητας θα ήταν το ρολάρισμα των ομολόγων -ποσό κάτι λιγότερο από 30 δισ. ευρώ- που κατέχουν οι κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης, αλλά αυτή φαίνεται πως θα είναι ίσως μία πτυχή της διαπραγμάτευσης για το χρέος. Λεφτά από άλλη πλευρά επί του παρόντος δεν φαίνονται.

Πόσο θα μπορούσε να κρατήσει αυτή η ενδιάμεση συμφωνία; Με βάση ορισμένες κυβερνητικές πηγές, έως το καλοκαίρι οπότε στόχος φαίνεται να είναι η μετάβαση στη «νέα σχέση», όπως την αποκαλούσε ο τέως υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης και η νέα κυβέρνηση δεν έχει βαφτίσει ακόμα.

Για την οικονομία του χρόνου, στη «νέα σχέση» η ελληνική κυβέρνηση αναθεωρεί το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, οι υπερβολικοί στόχοι πρωτογενών πλεονασμάτων χαμηλώνουν αισθητά, ο προϋπολογισμός όμως θα είναι ισοσκελισμένος, η οικονομία ξαναπαίρνει μπροστά με συγκεκριμένο σχέδιο ανάταξης, δίνονται λύσεις για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και παρουσιάζεται το αντιμνημόνιο, ένα ολοκληρωμένο σχέδιο μεταρρυθμίσεων τις οποίες θα έχει προσδιορίσει η ελληνική πλευρά σε συνεννόηση με τους εταίρους της.

Όλα τα παραπάνω γίνονται σε συνεννόηση με τους εταίρους χωρίς ρήξη.

Ως σενάριο φαίνεται εξαιρετικό. Υπάρχει ένα μεγάλο ερώτημα όμως: αν θα το δεχθούν οι εταίροι ή σύντομα θα αρχίσουν τα... όργανα.