Alpha Bank: Η Ελλάδα μπορεί να γίνει οικονομία «ΑΑΑ»

«Από τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα αναδύεται μια άγονη αντιπαράθεση σε ήσσονος κατά γενική εκτίμηση σημασίας θέματα», υποστηρίζει η Alpha Bank στην εβδομαδιαία επισκόπησή της. «Αντί θαυμασμού για το βάθος και εύρος της προσπάθειας προσαρμογής και των μεταρρυθμίσεων, εισπράττουμε σήμερα άρνηση των επιτευγμάτων της χώρας και αβεβαιότητα για το αύριο. Νέα μέτρα επικρέμανται για δευτερευούσης σημασίας διαρθρωτικές αλλαγές και για την κάλυψη δυνητικά ανύπαρκτων δημοσιονομικών κενών, που θα διογκώνονται εάν δεν ανασχεθεί η πλημμυρίδα των προσδοκιών στις αγορές για εκτροχιασμό του προγράμματος».

«Απαιτείται να δοθεί ένα τέλος στην υποβόσκουσα αμφισβήτηση των προσπαθειών ενός ολόκληρου κόσμου», τονίζει και προσθέτει ότι «είναι τουλάχιστον άκομψο να αποφαίνονται οι πιστωτές μας ότι η όποια, μικρή σε έκταση, αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, που η τρόικα είχε υποσχεθεί από τον Νοέμβριο του 2012 εάν η χώρα πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα, δεν είναι ούτε αναγκαία ούτε χρήσιμη» (σ.σ. δήλωση που έκανε ο Μάριο Ντράγκι).

«Η σημερινή στάση των εκπροσώπων της τρόικας είναι παντελώς ασύμμετρη απέναντι σε μια χώρα που είναι πρωταθλήτρια στη δημοσιονομική προσαρμογή, στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, στην προσαρμογή στο εξωτερικό ισοζύγιο και στην εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων», σημειώνει.

Η Ελλάδα αποτελεί σήμερα μια όαση ισχυρής ανάκαμψης στην ευρωζώνη, έχοντας σαφές προβάδισμα έναντι άλλων χωρών της ευρωζώνης όσον αφορά τα δημοσιονομικά και τις αναπτυξιακές προοπτικές της. Το δημόσιο χρέος δεν αποτελεί πλέον περιοριστικό παράγοντα στην ανάπτυξη, καθώς οι ακαθάριστες δανειακές της ανάγκες (για κάλυψη ελλείμματος και πληρωμή χρεολυσίων, όπως μειώνονται από άλλα μη δημοσιονομικά έσοδα, όπως έσοδα από αποκρατικοποιήσεις κ.λπ.) το 2016 θα είναι περίπου το 1/5 των χρηματοδοτικών αναγκών που έχουν οι άλλες χώρες του Νότου.

Οπως αναφέρει η Alpha Bank το 2016 η Ελλάδα προβλέπεται, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του φθινοπώρου του 2014, να έχει συνολικά πλεόνασμα (όχι μόνο πρωτογενές αλλά και μετά την πληρωμή τόκων) 1,3% του ΑΕΠ και η οικονομία της να αναπτύσσεται με 3,7% τον χρόνο. Μπορεί έτσι σταδιακά σε βάθος χρόνου να αποταμιεύονται σημαντικά ποσά, και η απόδοση από την αξιοποίηση των κεφαλαίων αυτών να διατεθεί στο κράτος πρόνοιας και τη μείωση της φορολογίας νοικοκυριών και επιχειρήσεων.

Εάν αυτό επιτευγχθεί και διατηρηθεί τα επόμενα χρόνια, η χώρα θα έχει καταφέρει να θέσει υποψηφιότητα για την είσοδο στη λέσχη των χωρών ΑΑΑ, που διαθέτουν δημοσιονομική πειθαρχία και ισχυρούς αναπτυξιακούς ρυθμούς, σε μια αλληλοτροφοδοτούμενη σχέση ενάρετου κύκλου προς όφελος της ευημερίας των Ελλήνων πολιτών. Κάτι τέτοιο είναι απολύτως επιτεύξιμο, εάν δεν ανατραπεί άρδην το μίγμα οικονομικής πολιτικής που ακολουθείται, λόγω πολιτικών εξελίξεων. Θα είναι όνειδος για τη σύγχρονη οικονομική ιστορία της χώρας και για τον ελληνικό λαό, εάν μετά από 7 χρόνια ισχνών αγελάδων, χαθεί η ευκαιρία να γίνουμε μια νοικοκυρεμένη χώρα, όπου θα ανταμείβεται η εργατικότητα και η αποταμίευση του καθενός, και θα αναγνωρίζεται στον διεθνή στίβο η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, και όπου η απασχόληση θα αυξάνει με στέρεες δουλειές που θα υπάρχουν και αύριο, καθώς θα είναι ενσωματωμένες στην τεχνολογική αναβάθμιση του παραγωγικού προτύπου. Και όλα αυτά χωρίς δανεικά.

Ήδη, όπως είχαμε επανειλημμένως προβλέψει, η Ελλάδα εξέρχεται με γρήγορα και σταθερά βήματα από τη μεγαλύτερη κρίση και ύφεση της πρόσφατης οικονομικής της ιστορίας, επιτυγχάνοντας θετικό ρυθμό ανάπτυξης ήδη από το 1ο 3μηνο του 2014 σε 3μηνιαία βάση και από το 2ο 3μηνο του 2014 σε ετήσια βάση. Μάλιστα, η αύξηση του ΑΕΠ σε ετήσια βάση στο 3ο 3μηνο του 2014 ανήλθε στο 1,7%, έναντι +0,4% στο 2ο 3μηνο του 2014. Ως αποτέλεσμα, η αύξηση του ΑΕΠ στο 9μηνο του 2014 ήταν +0,6% σε ετήσια βάση, και, επομένως, ενισχύονται τώρα ουσιαστικά οι ενδείξεις ότι η αύξηση του ΑΕΠ το 2014 ως σύνολο θα είναι πιο κοντά στο 1%, έναντι 0,6% που προβλέπει η τρόικα, 0,4% που προβλέπει η Moody’s, 0,2% που προβλέπει η S&P κ.ο.κ.

Τι ισχύει για τη ρύθμιση των 100 δόσεων

Ένα από τα βασικά θέματα που φαίνεται να επικαλείται η τρόικα για τη νέα εκτεταμένη χρονοτριβή εις βάρος της ελληνικής οικονομίας είναι και η ρύθμιση την οποία θέσπισε η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να εισπράξει όσο το δυνατόν περισσότερα από τις συσσωρευμένες ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις του δημοσίου από φορολογικές υποθέσεις και από εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία.

H ρύθμιση του χρέους σε 100 δόσεις ή σε 72 μηνιαίες δόσεις δεν είναι χωρίς κόστος για τον φορολογούμενο. Αντίθετα, οι φορολογούμενοι που έχουν πραγματικό όφελος από τη ρύθμιση είναι ακόμη εκείνοι που επιλέγουν την πληρωμή του χρέους τους σε 12 έως και 36 δόσεις. Για παράδειγμα, με την υπόθεση ότι το συνολικό χρέος ενός φορολογούμενου ανέρχεται στις €14.000 (€10.000 αρχικό χρέος και €4.000 προσαυξήσεις), τότε με την ένταξή του στη ρύθμιση αυτός ο φορολογούμενος μπορεί να εξοφλήσει το χρέος του με πληρωμή μόνο €10.660 (σε δόσεις των € 888 μηνιαίως), ή μόνο €11.320 (σε δόσεις των €472 μηνιαίως), ή μόνο € 12.000 (σε δόσεις των €333 μηνιαίως).

Η εξόφληση σε 100 δόσεις καταλήγει σε πληρωμή συνολικά €15.890 (σε δόσεις των €159 μηνιαίως). Επομένως, το πιο πιθανό είναι ότι η ρύθμιση θα αυξήσει τα έσοδα από την πηγή αυτή στην 3ετία 2015 – 2017, με περισσότερα και όχι λιγότερα έσοδα το 2015 και το 2016 από ό,τι θα μπορούσε να αναμένεται με βάση τις προηγούμενες ρυθμίσεις.

Επιπλέον, με τη διαφαινόμενη εκτίμηση (της Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων) ότι στη ρύθμιση εντάσσονται οφειλές που ανέρχονται στα € 14 δισ., μπορεί κανείς να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι στα επόμενα 5 έτη θα εισπραχθούν πολύ περισσότερα από αυτό το ποσό από ό,τι θα εισπραττόταν χωρίς την υπό συζήτηση νέα ρύθμιση. Με βάση αυτήν την ανάλυση δεν είναι αυτονόητη η φερόμενη ως εκτίμηση της τρόικας ότι από την ανωτέρω ρύθμιση για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές θα προκύψει δημοσιονομικό κενό της τάξης του €1 δισ. το 2015. Αντίθετα, το πιθανότερο είναι ότι τα έσοδα από τις ληξιπρόθεσμες οφειλές θα είναι υψηλότερα το 2015 με τη ρύθμιση, από ό,τι θα ήταν χωρίς τη ρύθμιση.

Επιπλέον, η ένταξη στη ρύθμιση μιας επιχείρησης ή ενός φυσικού προσώπου συνεπάγεται την επανένταξή του στο σύστημα και αυτό, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη της οικονομίας, θα έχει ως συνέπεια τη σημαντική μείωση του ρυθμού με τον οποίο οι βεβαιωμένες οφειλές προς το Δημόσιο θα καθίστανται ληξιπρόθεσμες το 2015. Για παράδειγμα, αν αντί για αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών κατά €1 δισ. μηνιαίως (όπως συμβαίνει το 2014), επιτευχθεί ο περιορισμός της αύξησή τους στο €0,7 δισ. μηνιαίως το 2015, τότε αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε πρόσθετα έσοδα κατά το επόμενο έτος ύψους άνω των €3,0 δισ., καταλήγει η Alpha Bank.