Στο γεγονός ότι η αναγνώριση του «δυναμικού ισολογισμού» οδηγεί στην πλήρη κάλυψη των κεφαλαιακών αναγκών που προέκυψαν για τις ελληνικές τράπεζες από τον «στατικό ισολογισμό» στέκεται η Goldman Sachs. Σημειώνει επίσης ότι δεν έχει ληφθεί υπόψη η μετατροπή του αναβαλλόμενου φόρου σε φορολογική απαίτηση.
Σύμφωνα με την Goldman Sachs:
* Οι τέσσερις τράπεζες με βάση την αξιολόγηση ποιότητας ενεργητικού (AQR) είχαν συνολικά έλλειμμα 300 εκατ. ευρώ, με δύο (ΕΤΕ και Eurobank) να αποτυγχάνουν. Περνούν όμως όλες όταν ληφθεί υπόψη ο «δυναμικός ισολογισμός».
* Εξετάζοντας το AQR με βάση τη Βασιλεία ΙΙΙ (fully loaded basis) το κεφαλαιακό έλλειμμα αυξάνεται στα 2,1 δισ. και τρεις τράπεζες αποτυγχάνουν. Αν κάποιος τοποθετούσε το όριο της Βασιλείας ΙΙΙ στο 10% τότε το έλλειμμα θα διαμορφωνόταν σε 5,2 δισ. ευρώ.
Βέβαια, όπως σημειώνει, τα μεγέθη αυτά δεν αποτυπώνουν τον δυναμικό ισολογισμό και τα οφέλη από τον αναβαλλόμενο φόρο. Με αυτά τα δύο οι τράπεζες περνούν τη διαδικασία χωρίς να απαιτούνται νέα κεφάλαια.