Πού κολλάει η «γρήγορη» λύση για το χρέος

Βεβαίως η πραγματική ροή των αποφάσεων για τη χώρα μας απέχει πολύ, όπως έχουμε γράψει επανειλημμένως, από το βασικό χρονοδιάγραμμα που επιθυμεί το Μαξίμου στην πορεία προς τις κάλπες.

Ήδη βρισκόμαστε σε προεκλογική (lame duck) περίοδο και μέχρι να αναλάβει η νέα Κομισιόν τον Νοέμβριο και ο νέος πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τον Δεκέμβριο καμία χώρα και κυρίως η Γερμανία δεν βιάζεται να πάρει αποφάσεις για το χρέος.

Οι ευρωεκλογές, βέβαια, είναι μόνο η μία όψη του νομίσματος των καθυστερήσεων. Η άλλη έχει να κάνει με το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμα πολλές εκκρεμότητες που πρέπει να διευθετηθούν μέχρι τον Σεπτέμβριο:

1. Τα μέτρα-τομές σε εργασιακά και υγεία, που αναμένεται να βαπτιστούν «στοχευμένα διαρθρωτικά μέτρα» ώστε να μην προκαλέσουν αναταράξεις στην κυβέρνηση. Μπορεί στον τελευταίο έλεγχο να συμφωνήθηκαν προφορικά και να μεταφέρθηκαν για τον Ιούνιο, όμως η τριμερής δεν εμφανίζεται πρόθυμη να τα ξεχάσει.

2. Η τρόικα ενδέχεται να ζητήσει αναθεωρήσεις πάνω στο τελευταίο πολυνομοσχέδιο που πέρασε οριακά από τη Βουλή, οι οποίες αναμένεται να περάσουν ως νομοθετικές ρυθμίσεις. Υπενθυμίζεται ότι για να περάσει το εν λόγω πολυνομοσχέδιο έγιναν κάποιες αλλαγές για να καμφθούν οι αντιρρήσεις βουλευτών. Και ενώ τότε διέρρευσε ότι αυτές είχαν τις ευλογίες της τρόικας, ορισμένοι κύκλοι των Βρυξελλών επιθυμούν να τις θέσουν ξανά στο μικροσκόπιο.

3. Μέχρι τον Σεπτέμβριο πρέπει να αποσαφηνιστούν το δημοσιονομικό και το χρηματοδοτικό κενό του 2015-2016. Όπως ανέφερε υψηλά ιστάμενος αξιωματούχος του EWG, η Ελλάδα πρέπει να είναι προετοιμασμένη να περάσει και άλλα μέτρα εάν χρειαστεί, κι όπως όλα δείχνουν το δημοσιονομικό κενό του 2015 είναι αρκετά μεγάλο για να καλυφθεί «εμμέσως». Επίσης το χρηματοδοτικό κενό, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το τρίτο δάνειο, υπολογίζεται προς το παρόν στα 14 δισ. ευρώ.

4. Το EWG εξετάζει μεν διάφορες λύσεις για το νέο ελληνικό πρόγραμμα, η Γερμανία κάνει τις δικές της προβλέψεις, όμως όλα αυτά είναι ασκήσεις επί χάρτου στο παρόν στάδιο.

Και εδώ ξεκινούν τα δύσκολα. Παρά τους πανηγυρισμούς για την επιστροφή στις αγορές, στους κύκλους των δανειστών επικρατεί συγκρατημένη αισιοδοξία.

Για παράδειγμα, ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, ερωτώμενος στο περιθώριο της συνόδου του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον για την επιστροφή της χώρας μας στις αγορές είπε τα εξής: «Είναι ένα ευχάριστο επεισόδιο και ένα σημάδι ότι οι αγορές εκτιμούν την πρόοδο της Ελλάδας. Όμως, το εάν αυτό συνεχιστεί επιτυχώς θα εξαρτηθεί από τρεις παράγοντες: από το εάν εξακολουθήσει η δημοσιονομική προσαρμογή μέσα σε ένα αναπτυξιακό πλαίσιο, εάν θα εφαρμοστούν νέες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και εάν οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιηθούν σωστά».

Ο Μ. Ντράγκι συνέχισε με νόημα: «Οι αγορές αυτήν τη στιγμή είναι πολύ-πολύ ευνοϊκές σε αυτούς που εκδίδουν ομόλογα, παγκοσμίως. Υπάρχουν πολλοί εκδότες ομολόγων τώρα και τα spreads υποχωρούν σε όλο τον κόσμο».

Το πρώην εκτελεστικό στέλεχος και επικεφαλής οικονομολόγος της ΕΚΤ, Γιούργκεν Σταρκ, ήταν ακόμα πιο αυστηρός. Μιλώντας σε πάνελ στην Ουάσιγκτον, σε εκδήλωση του ιδρύματος Bertelsmann δήλωσε ευθέως ότι κατά τη δική του εκτίμηση τα spreads των ελληνικών ομολόγων στην επόμενη έξοδο στις αγορές θα είναι υψηλότερα και ότι οι εκθέσεις της τρόικας αποδεικνύουν ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο.

Είπε, επίσης, πως εκτιμά ότι η χώρα μας θα χρειάζεται έστω και μερική χρηματοδότηση από τους δανειστές για τα επόμενα δέκα χρόνια.

Όπως έχει ενημερωθεί το Euro2day.gr, οι εκτιμήσεις των ιθυνόντων δεν κρύβουν μια de facto αυστηρότητα, αλλά έχουν να κάνουν με την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού του 2014 που εμφανίζεται να έχει καλυφθεί, αλλά η λύση που δόθηκε έχει πολλές γκρίζες ζώνες...