Από τις ιχθυοκαλλιέργειες φαίνεται να ξεκινά το μεγάλο ξεκαθάρισμα των υπερδανεισμένων επιχειρήσεων, καθώς, σύμφωνα με συγκλίνουσες πληροφορίες, πιστώτριες τράπεζες του κλάδου επέδωσαν στους ψαράδες τελεσίγραφο, το οποίο τους καλεί πρακτικά να βάλουν λεφτά ή να παραδώσουν τη διοίκηση.
Μετά από ζυμώσεις μηνών, κάποιες πιστώτριες τράπεζες στον συγκεκριμένο κλάδο αποφάσισαν να ευθυγραμμίσουν τις κινήσεις τους, στέλνοντας ένα ηχηρό σήμα σε επιχειρηματίες και στην αγορά ότι έρχονται deals με το πιστόλι στον κρόταφο όπως είχε από χθες επισημάνει το Euro2day.gr.
Η απόφαση να ξεκινήσουν από τις ιχθυοκαλλιέργειες είναι αρκούντως συμβολική.
Πρόκειται για έναν από τους πλέον εξαγωγικούς, αλλά και προβληματικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας. Μόνο τα δάνεια των τριών μεγάλων εισηγμένων (Νηρεύς, Σελόντα, Δίας) πλησιάζουν τα 540 εκατ. ευρώ, ενώ τα EBITDA κινούνται, λόγω και έκτακτων παραγόντων (αποτίμηση αποθεμάτων) σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα ή είναι αρνητικά.
Σύμφωνα με τραπεζικά στελέχη, πριν από μερικές ημέρες οι διοικήσεις ορισμένων τραπεζών αποφάσισαν από κοινού να θέσουν σε κίνηση την αναδιάρθρωση των εταιρειών Δίας, Σελόντα και Νηρεύς, διακόπτοντας κάθε χρηματοδότηση και ζητώντας από τους βασικούς μετόχους είτε να βάλουν λεφτά και να στηρίξουν τις επιχειρήσεις, είτε να παραδώσουν τη διοίκηση.
Για να δώσουν, μάλιστα, έμφαση στο τελεσίγραφο κάποιες εξ αυτών επέλεξαν η σχετική απόφαση να εγκριθεί και από το διοικητικό τους συμβούλιο.
Στόχος των τραπεζών είναι να πάρουν στα χέρια τους την αναδιάρθρωση του κλάδου, η οποία καθυστερεί εδώ και χρόνια, πιέζοντας αρχικά τους μετόχους να βάλουν ή να βρουν λεφτά και αποκτώντας εν συνεχεία τον έλεγχο των εταιρειών, αφού βέβαια έχουν λύσει τον δύσκολο γρίφο του ποιος θα τρέξει τις εταιρείες.
Παρότι τα ίδια στελέχη σημειώνουν ότι η απόφαση των τραπεζών γνωστοποιήθηκε ήδη στις διοικήσεις των επιχειρήσεων του κλάδου, η ύπαρξη επιστολής δεν επιβεβαιώνεται από την πλευρά των «ψαράδων». Κύκλοι προσκείμενοι στις εταιρείες αρνούνται ότι έχουν λάβει σχετική επιστολή, σημειώνουν πάντως με νόημα πως «δεν χρειάζεται κανένα έγγραφο για να κινηθεί η διαδικασία μετοχοποίησης δανείων. Η ζωή έχει ήδη απαντήσει για αυτό...».
Όπως έγραψε πρόσφατα το Euro2day οι τράπεζες δηλώνουν έτοιμες να προχωρήσουν σε μετοχοποιήσεις δανείων ακόμη και χωρίς να επέλθουν τροποποιήσεις στο υφιστάμενο πλαίσιο της προπτωχευτικής διαδικασίας.
Ο μοχλός πίεσης των μετοχοδανείων
Ο κλάδος των ιχθυοκαλλιεργειών ενδείκνυται για την έναρξη της αναδιάρθρωσης καθώς τα πιστωτικά ιδρύματα (Εθνική, Πειραιώς, Eurobank, Alpha) έχουν ήδη ως ενέχυρο το 42,79% του μετοχικού κεφαλαίου της Δίας και το 21,09% του μετοχικού κεφαλαίου της Σελόντα. Ταυτόχρονα υπάρχουν προσωπικά μετοχοδάνεια των βασικών μετόχων.
Τα δάνεια με ενέχυρο τίτλους των εταιρειών αποτελούν ισχυρό μοχλό πίεσης για τις τράπεζες, καθώς τους επιτρέπει με γρήγορες διαδικασίες να αποκτήσουν τον έλεγχο των παραπάνω ποσοστών, εφόσον υπάρχουν οι προϋποθέσεις να καταστούν άμεσα απαιτητά.
Ταυτόχρονα, με δεδομένο ότι οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν ισχυρό πρόβλημα ρευστότητας, η διακοπή χρηματοδότησης που αποφάσισαν οι τράπεζες ενδέχεται να αποδειχθεί μπαζούκας καθώς απειλεί τους μεγάλους των ιχθυοκαλλιεργειών με εμφάνιση ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο.
Στέλεχος μεγάλης εταιρείας ανέφερε στο Euro2day.gr πως «εάν δεν δρομολογηθεί η αναχρηματοδότηση άμεσα δεν θα μπορώ να πληρώσω τα δάνειά μου και θα καταρρεύσω. Η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο και το μέλλον φαίνεται ζοφερό».
Την ίδια ώρα, και σε ό,τι αφορά το μέλλον της Δίας, τα επόμενα εικοσιτετράωρα είναι κρίσιμα καθώς την ερχόμενη εβδομάδα, και συγκεκριμένα στις 29 Ιανουαρίου, εκδικάζεται η αίτησή της για την ένταξή της στις διατάξεις του άρθρου 99.
Σύμφωνα με τραπεζικούς κύκλους, η εισηγμένη βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με τις πιστώτριες τράπεζες προκειμένου να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση σε ό,τι αφορά τη ρύθμιση των υποχρεώσεών της. Οι ίδιοι κύκλοι δεν αποκλείουν να υπάρξει συμφωνία έστω και την ύστατη ώρα, πριν δηλαδή από την επόμενη Τετάρτη, για μετοχοποίηση των δανείων της και οι τράπεζες να αναλάβουν το μάνατζμεντ.
Από την άλλη πλευρά, ανώτατα στελέχη της Σελόντα υποστηρίζουν ότι η εταιρεία δεν αντιμετωπίζει ταμειακό πρόβλημα. Τα ίδια στελέχη ανέφεραν χθες στο Euro2day.gr ότι η εταιρεία έχει καταθέσει στις τράπεζες το business plan το οποίο ελέγχεται από την Ernst & Young, ενώ εκτίμησαν ότι το όλο θέμα της αναδιοργάνωσης των δανειακών της υποχρεώσεων θα κλείσει μέχρι τον Μάρτιο.
Τι επιδιώκουν οι τράπεζες
Το τελεσίγραφο στοχεύει, σύμφωνα με τραπεζικές πηγές, σε πρώτη φάση να κινητοποιήσει τους επιχειρηματίες να βρουν λεφτά ή στρατηγικό επενδυτή πρόθυμο να βάλει λεφτά. Και από τις μέχρι τώρα ενδείξεις η παραπάνω τακτική ενδέχεται να αποδειχθεί αποτελεσματική για κάποιες περιπτώσεις.
Αν δεν βρεθούν κεφάλαια για να καλυφθούν οι απαραίτητες αυξήσεις κεφαλαίου, οι τράπεζες θα κινήσουν τις διαδικασίες μετοχοποίησης δανείων για να αποκτήσουν τον πλήρη έλεγχο.
Πρόκειται όμως για μια διαδικασία χρονοβόρα στην περίπτωση που δεν γίνει με συναίνεση των υφιστάμενων μετόχων.
Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Νηρεύς Αριστείδης Μπελλές σε δηλώσεις του στο Euro2day.gr σημείωσε: «Χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία για μετοχοποίηση αρκεί να γίνει συντονισμένα, με πρόγραμμα και σύμφωνα με τους νόμους και τις αρχές της Εταιρικής Διακυβέρνησης».
Ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα για τους τραπεζίτες θα αποτελέσει το management των εταιρειών εφόσον εκπαραθυρώσουν τις υφιστάμενες διοικήσεις. Με δεδομένο ότι κανείς τραπεζίτης δεν ξέρει να κάνει τον ψαρά θα πρέπει πριν ολοκληρώσουν τις σχετικές διαδικασίες να έχουν βρει managers ή εταιρείες που να ενδιαφέρονται να αναλάβουν τη διοίκηση συγκεκριμένων μονάδων.
Πέραν αυτού, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ορισμένοι από τους βασικούς μετόχους θα παραδώσουν τα ηνία χωρίς αντιδράσεις, αν δεν έχουν προηγηθεί συγκεκριμένες διαδικασίες.
Αναμφίβολα τυχόν απότομη διακοπή της ρευστότητας είναι ισχυρότατος μοχλός πίεσης. Και η άλλη πλευρά, όμως, γνωρίζει ότι αν καταρρεύσουν οι εταιρείες το μεγαλύτερο μέρος της ζημίας θα το χρεωθούν τελικά οι πιστωτές, δηλαδή οι τράπεζες, αφού θα μειωθεί κατακόρυφα η αξία των περιουσιακών στοιχείων μέσω των οποίων έχουν διασφαλιστεί, τουλάχιστον ως έναν βαθμό, τα δάνεια.