Ενέργεια: Στα πρόθυρα οριστικής ρήξης βιομηχανία-κράτος

Εάν τα κόστη ενέργειας της ευρωπαϊκής και της αμερικανικής βιομηχανίας τα χωρίζει χάσμα, αντίστοιχο και μεγαλύτερο είναι το χάσμα που χωρίζει τις ελληνικές με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές βιομηχανίες σε ό,τι αφορά το ίδιο κόστος.

Με αυτά τα λόγια σχολίαζε εκπρόσωπος μεγάλης βιομηχανίας το περιεχόμενο της έκθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το ενεργειακό κόστος της ευρωπαϊκής βιομηχανίας, βασικά σημεία του οποίου δημοσίευσαν οι F.T.

Σύμφωνα με την έκθεση που πρόκειται να δημοσιοποιηθεί τις επόμενες μέρες, «οι βιομηχανικές τιμές ηλεκτρικού ρεύματος στην ήπειρο είναι υπερδιπλάσιες από τις αντίστοιχες των ΗΠΑ και 20% υψηλότερες από της Κίνας». Μάλιστα η έκθεση παραδέχεται ότι τα τελευταία χρόνια η απόκλιση των τιμών ενέργειας μεταξύ της Ε.Ε. και των υπόλοιπων μεγάλων οικονομικών εταίρων έχει αυξηθεί περαιτέρω.

Και ενώ ο προβληματισμός για το θέμα αυτό είναι έντονος στην Ε.Ε., καθότι το υψηλό ενεργειακό κόστος αφαιρεί ανταγωνιστικότητα και θέσεις εργασίας από την ευρωπαϊκή βιομηχανία, στην Ελλάδα δεκάδες βιομηχανίες μεγάλων καταναλωτών βρίσκονται στο παρά πέντε οριστικών αποφάσεων για τη συνέχιση ή μη της δραστηριότητάς τους.

Όπως τονίζουν στο Euro2day.gr άνθρωποι του χώρου, οι πρώτοι μήνες του 2014 θα είναι κρίσιμοι καθώς είτε θα ληφθούν πρωτοβουλίες και ρυθμιστικές παρεμβάσεις που θα κατατείνουν στη μείωση του ενεργειακού κόστους, είτε παραγωγικές μονάδες θα διακόψουν τη λειτουργία τους. Τις οριστικές θέσεις μεγάλων ελληνικών βιομηχανιών για το πρόβλημα του ενεργειακού κόστους, σύμφωνα με τις πληροφορίες του Euro2day.gr, θα τις λάβει σύντομα η κυβέρνηση.

Με βάση τις ίδιες πηγές, η βιομηχανία είναι αποφασισμένη να θέσει τις πολιτικές ηγεσίες των αρμόδιων υπουργείων προ των ευθυνών τους για την ασφυκτική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει παραγωγικές μονάδες εξαγωγικού χαρακτήρα. Κυρίως από τη στιγμή που παρά τις μεγάλες περικοπές σε μισθούς και αποδοχές του προσωπικού τους δεν μπορούν να ανακτήσουν ανταγωνιστικότητα λόγω του υψηλού κόστους ενέργειας που επιβάλλεται από τα μονοπώλια της ΔΕΗ και της ΔΕΠΑ, αλλά και την υψηλή φορολόγηση του ηλεκτρικού και του φυσικού αερίου.

Υπονόμευση των δημοπρασιών

Η απογοήτευση της βιομηχανίας εστιάζει στο ότι το 2013 η απόπειρα μείωσης του κόστους μέσω των συμβάσεων διακοψιμότητας δεν κατέληξε σε αποτέλεσμα λόγω αντιρρήσεων των εκπροσώπων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην τρόικα. Για το 2014, η βιομηχανία ανέμενε την έναρξη των δημοπρασιών ποσοτήτων ηλεκτρικής ενέργειας που προβλέπονται στο μεταβατικό στάδιο λειτουργίας της αγοράς ηλεκτρικού έως ότου ισχύσει το οριστικό μοντέλο (target model) παραπλήσιο του γαλλικού ΝΟΜΕ.

Ωστόσο η βιομηχανία θεωρεί ότι η ΔΕΗ δεν είναι διατεθειμένη να αποδεχτεί τις αρχές δημοπράτησης, δηλαδή διάθεση ηλεκτρικής ενέργειας από τις φθηνότερες μονάδες (λιγνιτικές) με την τιμή που διαμορφώνεται στα λιγνιτικά εργοστάσια, δηλαδή γύρω στα 40 ευρώ οι 1.000 κιλοβατώρες, όπως προβλέπει και η ΡΑΕ. Η άποψη αυτή εντείνεται από το γεγονός ότι η ΔΕΗ αρνείται να αποδεχτεί αρχές τιμολόγησης που θα αναγνωρίζουν το καταναλωτικό προφίλ κάθε βιομηχανίας, ενώ επιμένει να θεωρεί ότι κόστος είναι αυτό που ορίζει η ίδια.

Συγκεκριμένα, η δημοσιοποίηση από τη ΔΕΗ κόστους στα επίπεδα των 60 ευρώ, με βάση... πιστοποίηση από τον δικό της ελεγκτή εκτιμάται ότι στην ουσία διακόπτει κάθε διαδικασία για δημοπρασίες, πριν αυτές ξεκινήσουν. Η δημοσιοποίηση του μεγέθους αυτού ως κόστους έγινε με αφορμή τη σύγκληση της έκτακτης γενικής συνέλευσης της ΔΕΗ στις 31 Ιανουαρίου, όπου οι μέτοχοί της (51,4% Δημόσιο) θα κληθούν να αποφασίσουν για τη σύμβαση της Επιχείρησης με το Αλουμίνιο, στον απόηχο της απόφασης της διαιτησίας που κατέληξε σε τιμή γύρω στα 40 ευρώ.

Χωρίς να είναι γνωστό ακόμη αν υπάρχει κατάληξη στις διαπραγματεύσεις που διεξάγουν οι δύο πλευρές, το βέβαιο είναι όπως τονίζουν παράγοντες της αγοράς ότι με τις σημερινές τιμές αλουμινίου στο χρηματιστήριο του Λονδίνου (LME) και με την ισοτιμία ευρώ δολαρίου στο 1,35 αποδοχή από το Αλουμίνιον της τιμής που προτείνει η ΔΕΗ το οδηγεί σε κλείσιμο σε ελάχιστους μήνες.

Με τα δεδομένα αυτά, η βιομηχανία θεωρεί ότι οι υπεύθυνοι πολιτικοί παράγοντες για τη χάραξη πολιτικής θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους, ιδίως από τη στιγμή που έχουν και τον ρόλο του μετόχου σε ενεργειακές εταιρείες όπως η ΔΕΗ με υπερκυρίαρχη θέση στην αγορά και μονοπωλιακή πρόσβαση σε εθνικούς ενεργειακούς πόρους, που προσφέρουν φθηνή ενέργεια (λιγνίτης).