Την ίδια περίοδο που η κυβέρνηση προβλέπει επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας από το 2014 και μετά, ολόκληροι παραγωγικοί κλάδοι που επηρεάζουν θετικότατα την απασχόληση και τις εξαγωγές, εκπέμπουν σήμα κινδύνου, ζητώντας αλλαγή στρατηγικής από κυβέρνηση και τράπεζες, πριν να είναι πολύ αργά.
Την ίδια ώρα -και παρά τους διακηρυγμένους στόχους ολόκληρου του πολιτικού φάσματος για τόνωση της παραγωγής- ένας ολόκληρος κλάδος, αυτός της βιομηχανικής ξυλείας, κινδυνεύει να κλείσει: Η Βαλκάν έχει διακόψει την παραγωγική της δραστηριότητα εδώ και χρόνια, η Shelman (η μεγαλύτερη εταιρεία του χώρου) σταμάτησε πρόσφατα να παράγει επειδή η ΔΕΗ της έκοψε το ρεύμα και η δεύτερη μεγάλη του κλάδου (η επίσης εισηγμένη Ακρίτας) παραμένει βέβαια εν λειτουργία, αλλά και αυτή πλήττεται από την κρίση, έχοντας κάποια ζητήματα με τον τραπεζικό της δανεισμό.
Παράγοντας του κλάδου αναρωτήθηκε: «Μα καλά, δεν θα έχουμε δηλαδή βιομηχανίες ξύλου όταν σε ένα-δύο χρόνια αρχίσει να ανακάμπτει η ζήτηση»; Και συνέχισε υποστηρίζοντας πως «η Ελλάδα θα μπορούσε πιθανότατα να αντλήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση κοινοτικά κονδύλια για την αναδιάρθρωση του κλάδου, αλλά αδράνησε. Για παράδειγμα, φέτος η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Αναδιάρθρωσης και Ανάπτυξης (EBRD) υπέγραψε δύο ξεχωριστά μακροπρόθεσμα δάνεια, μέσω των οποίων θα χορηγήσει έως 190 εκατ. ευρώ για την υλοποίηση επένδυσης από την βιομηχανία ξύλου Kronospan σε Ρωσία και Λευκορωσία. Επιπλέον, η Ελλάδα επιβάλλει στο ξύλο ΦΠΑ 23% και παράλληλα δεν ελέγχει την παράνομη εκμετάλλευση του δασικού πλούτου, ιδίως μετά την εκτίναξη της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης».
Εξ' ίσου έντονα είναι τα παράπονα του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων Κλωστοϋφαντουργών, ο πρόεδρος του οποίου (κ. Ελευθέριος Κούρταλης) προειδοποιεί πως αν κυβέρνηση και τράπεζες δεν αλλάξουν στάση μέχρι το τέλος του έτους, τότε οι περισσότερες μονάδες του καθαρά εξαγωγικού αυτού κλάδου θα αναγκαστούν να διακόψουν την παραγωγή τους!
Παράγοντες του κλάδου, υποστηρίζουν πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα-παραγωγός βάμβακος στην Ευρωπαϊκή Ένωση και πως με μια καθετοποίηση της παραγωγικής διαδικασίας από το χωράφι έως το εμπορικό κατάστημα, η χώρα θα μπορούσε να εξαπλασιάσει το σημερινό ΑΕΠ που προκύπτει από τον ευρύτερο χώρο της κλωστοϋφαντουργίας-ένδυσης.
«Εμείς είμαστε ανταγωνιστικοί, αλλά η υπερφορολόγηση και η έμμεση εκτίναξη του κόστους από το κράτος, μας καθιστούν ζημιογόνους» έχει δηλώσει κατ' επανάληψη ο κ. Ευριπίδης Δοντάς, πρόεδρος του μεγαλύτερου ευρωπαϊκού κλωστοϋφαντουργικού ομίλου (Επίλεκτος).
Ο κλάδος της ιχθυοκαλλιέργειας είναι ο πλέον εξαγωγικός κλάδος της ελληνικής γεωργίας και leader σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Παρόλα αυτά, οι εξαγωγές του κλάδου παρουσιάζουν φέτος πτώση εξ' αιτίας της ελλιπούς χρηματοδότησης από τις τράπεζες. Επιπλέον, οι τρεις μεγαλύτεροι όμιλοι (Νηρέας, Σελόντα και Δίας) βρίσκονται «στο κίτρινο», αντιμετωπίζοντας δυσεπίλυτα προβλήματα εξ' αιτίας των μεγάλων δανειακών τους υποχρεώσεων (500 εκατ. ευρώ, αθροιστικά) και της αναβλητικότητας αντιμετώπισης του προβλήματος από βασικούς μετόχους και τράπεζες κατά την τελευταία τριετία...
Σε κατάσταση απόγνωσης βρίσκονται επίσης και όσοι παραγωγικοί κλάδοι δραστηριοποιούνται στον ευρύτερο κλάδο της οικοδομικής δραστηριότητας, καθώς π.χ. στο χώρο του χάλυβα η εγχώρια ζήτηση είναι «πατωμένη» και οι εξαγωγές (ακόμη και για τις εταιρείες που διαθέτουν τέτοια γκάμα προϊόντων, όπως η ΣΙΔΕΝΟΡ) δεν αποδίδουν κέρδη, λόγω του πανύψηλου ενεργειακού κόστους (λόγω υπερφορολόγησης) και των βαρύτατων επιτοκίων.
Η ΣΙΔΕΝΟΡ είναι μέλος του ομίλου Βιοχάλκο που «ευθύνεται» για το 12% του συνόλου των ελληνικών εξαγωγών και που ωθείται να μεταφέρει την έδρα του στις Βρυξέλλες, προκειμένου να αντλήσει πρόσθετη χρηματοδότηση και κατά προτίμηση με χαμηλότερο ύψος επιτοκίου...
Ο βασικός μέτοχος της JUMBO κ. Απόστολος Βακάκης ήταν σαφής: χωρίς την έμπρακτη υποστήριξη όλων μας στην παραγωγή και τον τουρισμό, ανάπτυξη να μην περιμένουμε.
«Δυστυχώς, στην Ελλάδα ενώ προστατεύεται ακόμη και η καρέτα-καρέτα, ο μόνος απροστάτευτος είναι ο επιχειρηματίας» σημείωσε ο κ. Βακάκης και συνέχισε υποστηρίζοντας πως οι παραγωγικές εταιρείες θα πρέπει να πριμοδοτηθούν από το κράτος, να προστατεύονται από την υπερφορολόγηση και να έχουν πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό.
«Αν θέλει κάποιος να κάνει τον έμπορο, ας το κάνει με δικά του κεφάλαια. Πρωτεύει η τόνωση και η χρηματοδότηση της παραγωγικής δραστηριότητας στη χώρα. Εμείς στην Ελλάδα μέχρι σήμερα, κάνουμε συνεχώς το αντίθετο...», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Και αν ένας έμπορος καλεί την κυβέρνηση να στηρίξει την παραγωγή και όχι το εμπόριο, τότε εύλογα αντιλαμβάνεται κάποιος το πόσο λανθασμένη είναι η στρατηγική που ακολουθεί η κυβέρνηση στην οικονομία...