Η ευρωζώνη πρέπει όχι μόνο να μη συρρικνωθεί, αλλά και να διευρυνθεί, εκτιμά ο Μαρσέλ Φράτσερ, νέος επικεφαλής του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών (DIW), σύμφωνα με την Deutsche Welle.

Μιλώντας στον γερμανικό τύπο, ο 41χρονος Φράτσερ επισημαίνει ότι «ως πεπεισμένος Ευρωπαίος» θα ήθελε να δει μακροπρόθεσμα έναν ευρωπαϊκό νομισματικό χώρο, στον οποίο θα συμμετέχουν και τα 27 κράτη-μέλη της Ε.Ε. Αυτό που προέχει σήμερα, εκτιμά ο Γερμανός οικονομολόγος, είναι να αποτραπεί η επέκταση της κρίσης. «Όλες οι χώρες της νότιας Ευρώπης που συμμετέχουν στο ευρώ έχουν δρομολογήσει δημοσιονομικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, ώστε να αποκαταστήσουν την ανταγωνιστικότητά τους και να τιθασεύσουν τα δημόσια ελλείμματα. Το ζήτημα τώρα είναι να υλοποιηθούν με ταχύ ρυθμό οι μεταρρυθμίσεις αυτές» τονίζει ο Φράτσερ στη γερμανική έκδοση των Financial Times. 

Επίσης, εκτιμά ότι η Ιρλανδία βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο, αλλά και χώρες όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ελλάδα αρχίζουν να γίνονται πιο ανταγωνιστικές. Ο «πεπεισμένος Ευρωπαίος» Φράτσερ χρησιμοποιεί έναν όρο που σπάνια ακούγεται τα τελευταία χρόνια από τους συναδέλφους του: «Όραμα για την Ευρώπη».

«Αυτό που μας λείπει είναι ένα κοινό όραμα για την Ευρώπη», τονίζει παράλληλα στην εφημερίδα Frankfurter Allgemeine και εξηγεί: «Το ερώτημα είναι: θέλουμε λιγότερη ή περισσότερη ευρωπαϊκή ενοποίηση; Κατά τη γνώμη μου, χρειαζόμαστε περισσότερη ενοποίηση. Ήταν εκ γενετής λάθος του ευρώ ότι δημιουργήσαμε νομισματική ένωση χωρίς πλήρη οικονομική ένωση, χωρίς να τη συνοδεύουμε από μία τραπεζική ή δημοσιονομική ένωση. Όλα αυτά πρέπει να τα διορθώσουμε μεσοπρόθεσμα, ώστε να αποκατασταθεί η επιτυχία του κοινού νομίσματος».

Η «νέα γενιά οικονομολόγων»

«Επιθυμητή» είναι η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, τονίζει ο νέος επικεφαλής του DIW.
Η άποψή του έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, καθώς το ινστιτούτο, το παλαιότερο και μεγαλύτερο think tank οικονομικών μελετών της χώρας, που ιδρύθηκε το 1925 στο Βερολίνο, είναι προνομιακός συνομιλητής της γερμανικής κυβέρνησης. Ο ίδιος ο Φράτσερ σπούδασε οικονομικά στο Κίελο, στο Χάρβαρντ και στην Οξφόρδη, έχει σήμερα διευθυντική θέση στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και αναμένεται να αναλάβει τα καθήκοντά του στο DIW τον Φεβρουάριο του 2013.

Στη γερμανική έκδοση των Financial Times επισημαίνει ότι δεν δέχεται τον παραδοσιακό διαχωρισμό κεϊνσιανών και μη οικονομολόγων, ούτε θέλει να ενταχθεί σε ένα από τα δύο στρατόπεδα: «Θεωρώ ότι ανήκω σε μία νέα γενιά οικονομολόγων, δεν εντάσσομαι ούτε αριστερά ούτε δεξιά με πολιτικούς όρους, αλλά εργάζομαι με βάση την εμπειρική μακροοικονομική έρευνα». Ιδιαίτερα σημαντική θεωρεί τη συμβολή και άλλων επιστημών όπως η ψυχολογία, αλλά και η οικονομική ψυχολογία. Πιστεύει ωστόσο ότι «θα περάσουν δέκα με είκοσι χρόνια μέχρι να αποτυπωθούν πλήρως τα αποτελέσματα της οικονομικής ψυχολογίας σε μακροοικονομικά μοντέλα».