Ο έντονος προβληματισμός ότι οι αριθμοί δεν βγαίνουν και το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο ακόμα και με την υλοποίηση της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου θα επικρατήσει στην απογευματινή συνάντηση των 17 υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης.

Μπορεί η έκθεση της τρόικας να μην είναι ακόμα ούτε καν πρόχειρα γραμμένη, όμως είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα βιώνει λόγω πολιτικής ολιγωρίας αλλά και εξελίξεων μια de facto αλλαγή στα δημοσιονομικά και οικονομικά της δεδομένα.

Το σχέδιο για το δεύτερο δάνειο προς τη χώρα στηρίχθηκε σε μια σειρά παραδοχές που όπως φαίνεται δεν υλοποιούνται. Ο προϋπολογισμός του 2011 θα έχει μεγαλύτερο έλλειμμα από αυτό που είχε αρχικά εκτιμηθεί (8,5% του ΑΕΠ, σύμφωνα με το προσχέδιο του προϋπολογισμού), ενώ ελάχιστοι στην Ευρώπη πιστεύουν ότι θα συγκεντρωθούν τα 50 δισ. ευρώ από τις αποκρατικοποιήσεις. Άλλωστε, η κυβέρνηση ήδη κατέβασε τον πήχη για φέτος κατά 1 δισ. ευρώ. Έτσι, όμως, δημιουργούνται "μαύρες τρύπες", τις οποίες κάποιος θα πρέπει να χρηματοδοτήσει.

Όπως εξήγησε η ίδια η καγκελάριος κ. Άγκελα Μέρκελ, "πρέπει να δούμε το πόρισμα της τρόικας για να διαπιστώσουμε εάν άλλαξαν τα δεδομένα". Κάποιες πληροφορίες όμως έχουν γίνει ήδη αντιληπτές:

- Η συμφωνία της 21ης Ιουλίου δημιουργήθηκε με άλλη μέτρηση ύφεσης, δημοσίων αναγκών, ιδιωτικοποιήσεων και εσόδων.
- Η καθυστέρηση των ιδιωτικοποιήσεων δημιουργεί κενό στα κονδύλια του συνολικού νέου πακέτου των 109 δισ. ευρώ.
- Η ύφεση θα φέρει υστέρηση εσόδων και συνεπώς νέα μαύρη τρύπα.
- Η συμμετοχή κατά 21% του ιδιωτικού τομέα στο πρόγραμμα PSI μπορεί να δώσει λύση βραχυπρόθεσμα. Μεσοδιάστημα -και πολύ πριν από το 2014- θα προκαλέσει νέα κρίση στην Ελλάδα και συνεπώς θα φέρει την ανάγκη για τρίτο πακέτο στήριξης.

Καμία όμως χώρα δεν είναι σε θέση να αυξήσει τα ήδη αποφασισθέντα κεφάλαια με τα οποία θα συμμετάσχει στο νέο δάνειο. Συνεπώς χρειάζεται να βρεθεί μέση οδός.

Όλα αυτά τα γνωρίζουν πολύ καλά στις Βρυξέλλες, στη Φρανκφούρτη και στο Βερολίνο, όπως και στην Ουάσιγκτον, έδρα του ΔΝΤ. Το Ταμείο υποστηρίζει ότι θέλει ξεκάθαρη λύση για να συμμετάσχει στο νέο δάνειο προς την Ελλάδα, διαφορετικά η συμμετοχή θα είναι συμβολική.

Βλέποντας τη μαύρη τρύπα που τείνει να δημιουργηθεί, όπως είχε γράψει το euro2day την προηγούμενη εβδομάδα, το Βερολίνο έκανε τις πρώτες -πιο επίσημες- κινήσεις για διεύρυνση του προγράμματος PSI ώστε οι ιδιώτες να υποστούν μεγαλύτερο "κούρεμα". Οι κινήσεις αυτές συνάντησαν... τοίχο από πολλούς τραπεζίτες.

Υψηλά ιστάμενος αξιωματούχος της Κομισιόν ανέφερε ότι στο τραπέζι βρίσκεται επίσης η "επιλογή" η Ελλάδα, εκτός του νέου πακέτου των 109 δισ. ευρώ, να λάβει ένα επιπρόσθετο μικρότερο δάνειο από τον προσωρινό μηχανισμό EFSF, με αποκλειστικό σκοπό να επαναγοράσει ομόλογά της από την αγορά. Αυτό, όπως είπε ο αξιωματούχος, είναι μια πρόταση "εξαγοράς χρόνου, μέχρι η (βραδυκίνητη) Ευρώπη να αποφασίσει τι θα κάνει με την Ελλάδα". Θα λειτουργήσει επίσης πιλοτικά για να διαπιστωθούν οι αντιδράσεις των αγορών σε σχέση με την Ισπανία και την Ιταλία.

Ο ίδιος αξιωματούχος ανέφερε ότι η Ε.Ε. κινείται συντονισμένα ώστε "η Ιταλία και η Ισπανία να μην ενταχθούν στον προσωρινό μηχανισμό, αλλά να γίνονται διεργασίες παράπλευρες". Δηλαδή, τα σφιχτά δημοσιονομικά μέτρα να λαμβάνονται χωρίς μνημόνιο, αλλά με χρήση του όρου του EFSF, το οποίο -μετά την επικύρωση της διεύρυνσής του- θα μπορεί να παρεμβαίνει με δάνεια ή αγορές ομολόγων για χώρες που θα χρειάζονται προσωρινή ρευστότητα.

Έτσι, τις τελευταίες μέρες, η Ε.Ε., η ΕΚΤ και η Κομισιόν κινούνται συντονισμένα και ασκούν ασφυκτικές πιέσεις προς τη Ρώμη, εκτός από τη λήψη νέων μέτρων λιτότητας, να προχωρήσει στη δέσμευση ακίνητης περιουσίας ώστε να εξασφαλίσει τα νέα δάνεια.

Η εξέλιξη αυτή δεν είναι άγνωστη στην Αθήνα, που έχει ήδη πληροφορηθεί για την ανάγκη δέσμευσης της κρατικής περιουσίας ώστε να εξυπηρετηθεί το ελληνικό δημόσιο χρέος.

Αυτό που προβληματίζει ιδιαίτερα τους ιθύνοντες είναι, εάν το πόρισμα της τρόικας παρουσιάσει μεγάλες αποκλίσεις λόγω ύφεσης, μήπως υπάρξει περίπτωση οι τραπεζίτες που συμμετέχουν στο PSI να ζητήσουν μεγαλύτερες εγγυήσεις.

Πάντως, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν υπάρχει καμία ολοκληρωμένη πρόταση, αλλά, εάν η Ε.Ε. προσπαθήσει να κινηθεί στη λογική της αλλαγής κάποιων από τους όρους της 21ης Ιουλίου, αυτό σημαίνει ότι η νέα διαπραγμάτευση θα πάρει καιρό και έτσι το νέο δάνειο θα αργήσει να επικυρωθεί.

Αυτό μπορεί να δίνει κάποιους μήνες παράτασης στην Ευρώπη να διαπιστώσει επακριβώς πώς κινείται δημοσιονομικά η χώρα μας, όμως σημαίνει και ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να δανείζεται με τους παλαιούς, ακριβούς όρους, κάτι που υποτίθεται η κυβέρνηση δεν επιθυμεί.

Υπενθυμίζεται επίσης ότι παράλληλα κινούνται και άλλες διαδικασίες, όπως η επίσπευση του μόνιμου μηχανισμού ESM, για τον Ιούλιο του 2012 (από το 2013) και οι διεργασίες για μια σφιχτή οικονομική διακυβέρνηση, που θα προνοεί άρση της δημοσιονομικής κυριαρχίας μιας χώρας και θα απειλεί με πάγωμα εντός ευρώ.

Εάν λάβουμε υπόψη και τις διαρροές για σχέδια μεταβίβασης της δημόσιας περιουσίας σε ευρωπαϊκό ταμείο που θα τη διαχειρίζεται και την προοπτική για τη δημιουργία 100ετούς ομολόγου, τότε μπορούμε να συνθέσουμε το παζλ για το τι θα κληθεί να αποφασίσει η ελληνική κυβέρνηση τους επόμενους μήνες.


* To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.