Το θέμα με την Ελλάδα δεν προέκυψε την περασμένη εβδομάδα, αλλά από το Εurogroup του Μαρτίου.

Από τότε, με αποκορύφωμα τη συνεδρίαση του Απριλίου, η Γερμανία, η Ολλανδία, η Φινλανδία και η Αυστρία έκαναν έντονες παρατηρήσεις για τις καθυστερήσεις στην εφαρμογή του μνημονίου, ενώ η επικύρωση της δανειακής δόσης έγινε μέσα από έντονες πιέσεις και ρητές δεσμεύσεις του κ. Παπακωνσταντίνου ότι θα ληφθούν άμεσα μέτρα για να καλυφθούν οι μαύρες τρύπες του 2010 και θα προχωρήσουν σύντομα τα νομοσχέδια που έχουν καθυστερήσει.

Ωστόσο, οι καθυστερήσεις συνεχίζονταν και η Γερμανία άρχισε να κάνει γνωστές τις προθέσεις της, που δεν ήταν άλλες από την αναδιάρθρωση του συνολικού ελληνικού χρέους ύστερα από εθελοντική διαπραγμάτευση της χώρας μας με τους πιστωτές της. Σε αυτό το πλαίσιο, έγιναν και οι δηλώσεις του κ. Σόιμπλε ότι το Βερολίνο αναμένει την έκθεση βιωσιμότητας για το χρέος, οι οποίες προκάλεσαν ραγδαία άνοδο στα spreads των ελληνικών ομολόγων. Έπειτα από διαβήματα της Αθήνας, και με πρόσχημα την κερδοσκοπία, ο κ. Σόιμπλε ανασκεύασε τη δήλωση, όμως οι προθέσεις παρέμειναν ίδιες.

Το κλίμα έγινε ακόμα πιο αρνητικό για τη χώρα μας όταν αναπροσαρμόστηκε το έλλειμμα του 2010 στο 10,5%, με την ειδοποίηση της Εurostat ότι τα στοιχεία ακόμα δεν είναι πλήρη και ενδέχεται να υπάρξουν και άλλες αναθεωρήσεις προς τα πάνω.

Υψηλά ιστάμενος αξιωματούχους του ΔΝΤ, που τρέχει το πρόγραμμα της Ελλάδας, είχε αναφέρει στο euro2day από τον Φεβρουάριο ότι "θα χρειαστούν 1 - 2 χρόνια για να ξεκαθαρίσει η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας" και συνεπώς "η αστάθεια στις αγορές θα συνεχιστεί".

Το Εurogroup του Απριλίου, με την παρουσία όλων των κεντρικών τραπεζιτών της ευρωζώνης, ήταν εξίσου δύσκολο για τον υπουργό Οικονομικών, ο οποίος έπρεπε να παρουσιάσει -και να δικαιολογήσει- στους ομολόγους του τη μεγάλη τρύπα στα έσοδα που παρατηρήθηκαν τους πρώτους τρεις μήνες του 2011, χωρίς να έχει μαζί του πλάνο για το πώς θα καλυφθεί.

Για τη Γερμανία ο κύβος είχε ριφθεί και οι προθέσεις για την Ελλάδα είχαν ξεκαθαρίσει. Αρκετοί μάλιστα αξιωματούχοι, σε δημοσιογραφικά πηγαδάκια, άρχισαν να αναφέρουν πως η μη επίτευξη των στόχων "δεν είναι μόνο θέμα ύφεσης αλλά και πολιτικό".

Το ίδιο συμβαίνει και με την τρόικα, η οποία πλέον θεωρείται πιο υποψιασμένη γιατί βλέπει τα νομοσχέδια να παραμένουν στα χαρτιά και το υπουργικό συμβούλιο να βρίσκεται συνεχώς στα χαρακώματα. Τα αλληλοκαρφώματα υπουργών, η έλλειψη μελέτης για τα μέτρα από το οικονομικό επιτελείο και η οριζόντια φοροεισπρακτική λογική για να πιάσουμε τα νούμερα επίσης είναι στα υπόψη της Ε.Ε.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι από τον Απρίλιο άρχισε να διαμορφώνεται στους κόλπους του Εurogroup ένας διαχωρισμός μεταξύ της Ελλάδας και της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας (χώρες με μνημόνιο) καθώς για τους περισσότερους το ελληνικό πρόβλημα είναι διαχρονικό και χρήζει διαφορετικού -και πιο αυστηρού- χειρισμού.

Οι συνεχείς παρατάσεις και πιστώσεις χρόνου που έδινε και δίνει στη χώρα μας η τρόικα είναι ένα άλλο σημείο τριβής με τη Γερμανία. Να σημειώσουμε ότι η απόφαση της εκταμίευσης των δόσεων είναι πολιτική και ανήκει καθαρά στις 16 κυβερνήσεις της ευρωζώνης και όχι στην Κομισιόν και στην ΕΚΤ, ο ρόλος των οποίων είναι να συμβουλεύει και να γνωμοδοτεί. Συνεπώς, με πιθανό βέτο των Γερμανών η δόση δεν μπορεί να εκταμιευτεί.

Η Γερμανία διεμήνυσε προς όλες τις κατευθύνσεις ότι δεν προτίθεται να δώσει άλλες παρατάσεις στην Ελλάδα, αλλά ούτε και νέα βοήθεια. Από την άλλη ο πρόεδρος της ΕΚΤ, κ. Ζαν-Κλοντ Τρισέ, υποστηρίζει σθεναρά την επιλογή πιστής της εφαρμογής του μνημονίου και όχι της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, στάση την οποία αποτυπώνει σε κάθε συμβούλιο. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο επίτροπος κ. Όλι Ρεν, που όμως έχει αρχίσει να πιστεύει ότι κάτι πρέπει να γίνει σύντομα.

Στις 14 - 15 Απριλίου στην Ουάσιγκτον συνεδρίασαν οι χώρες του G20, όπου συζητήθηκαν η κατάσταση του κρατικού χρέους της Ελλάδας και οι πιθανές επιπτώσεις που μπορεί να έχει ένας συνεχής εκτροχιασμός στην ευρωπαϊκή και κατά συνέπεια στην παγκόσμια οικονομία. Η είδηση πέρασε στα ψιλά, όμως, στο πλαίσιο της συνάντησης, όπως πληροφορούμαστε, ζητήθηκε από χώρες του G20 (που δεν ανήκουν στην Ε.Ε.) να εξεταστεί πιο σοβαρά η περίπτωση της χώρας, παρά να σέρνεται από συμβούλιο σε συμβούλιο.

Οι υπουργοί της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας -χωρών που ανήκουν στο G20 και ήταν παρόντες στη συνάντηση στο Λουξεμβούργο- συνεδριάζουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα υπό τον πρόεδρο του Eurogroup, κ. Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Έτσι εξηγείται και η σύνθεση των συμμετεχόντων την περασμένη Παρασκευή.

Στη συνεδρίαση κλήθηκε να συμμετάσχει και ο κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου για να παρουσιάσει την κατάσταση στην πραγματική οικονομία. Ο κ. Γιούνκερ, σύμφωνα με αξιόπιστη πηγή, "είχε καλές προθέσεις για τη συνάντηση, η οποία είχε στόχο να γεφυρώσει τις διαφορές και να βρεθεί μια μέση λύση εν όψει της κρίσιμης συνεδρίασης στις 16 Μαΐου".

Όπως αναφέρει η ίδια πηγή, ο κ. Γιούνκερ, ο οποίος διέβλεψε τη σκληρή στάση που ετοιμάζει η Γερμανία αλλά και τις παρατάσεις που ετοιμάζεται να ζητήσει η ελληνική κυβέρνηση από την τρόικα, επιχείρησε να τα βάλει όλα στο τραπέζι ώστε να βρεθεί μέση λύση.

Την Παρασκευή έλαβε χώρα και μία άλλη συνάντηση, μελών της EFC (European Financial Committee), η οποία διαμορφώνει την ατζέντα του Εurogroup. Και σε αυτήν συζητήθηκαν το θέμα της Ελλάδας και η προοπτική αναπροσαρμογής της βοήθειας προς τη χώρα μας.