Μπορεί το λουκέτο της Ασπίς Πρόνοια να μπήκε στις αρχές της εβδομάδας, ωστόσο πρόκειται για μια υπόθεση που δεν εξέπληξε κανέναν από τους παράγοντες της αγοράς. Όχι μόνο γιατί τα προβλήματα του ομίλου έρχονται από το μακρινό παρελθόν αλλά και λόγω μιας σειράς άλλων περιστατικών που έδειχναν να έχουν τη δική τους σημασία.

Μερικά από αυτά τα περιστατικά ήταν:

• Η εσπευσμένη (μέσα στο καλοκαίρι) ψήφιση νόμου για την εγγύηση των ασφαλίσεων ζωής.

• Οι μαζικές παραιτήσεις μελών του διοικητικού συμβουλίου μέσα σε διάστημα λίγων ημερών.

• Η συνεχής αύξηση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων προς πελάτες, προσωπικό και πράκτορες, την ώρα που τα μετρητά της αύξησης κεφαλαίου από το… Λονδίνο δεν έλεγαν να έρθουν (η αύξηση κεφαλαίου είχε ψηφιστεί την άνοιξη).

• Η παραμονή της μετοχής εκτός διαπραγμάτευσης από τον Αύγουστο του 2008.

Το "θέμα Ψωμιάδη" βέβαια είναι ευρύτερο και δεν αφορά μόνο στον ασφαλιστικό κλάδο, καθώς "φέσια" λέγεται ότι υπάρχουν και από προσωπικές εταιρίες του επιχειρηματία, οι οποίες εξέδιδαν μαζικά ομόλογα, τα οποία διατίθεντο έναντι υψηλού επιτοκίου σε ιδιώτες επενδυτές.

Οι επενδύσεις αυτές δεν είναι εγγυημένες από το ελληνικό δημόσιο.

Πώς όμως η Ασπίς Πρόνοια, μία από τις μεγαλύτερες εταιρίες όσον αφορά στο μερίδιο αγοράς και με ένα τόσο ισχυρό δίκτυο, "κατάφερε" να πτωχεύσει;

Το βέβαιο είναι ότι αν δεν είσαι τράπεζα για να αποκτήσεις πολύ μεγάλο μερίδιο σε μια δύσκολη αγορά όπως η ελληνική θα πρέπει να προσφέρεις ελκυστικά προϊόντα έναντι χαμηλών ασφαλίστρων. Αυτή την πολιτική ακολούθησε ο όμιλος εδώ και πολλά χρόνια, προσφέροντας "φθηνά" προϊόντα αυτοκινήτου και υγείας αλλά και ελκυστικές αποδόσεις σε μακροπρόθεσμα επενδυτικά προϊόντα.

Ίσως όμως να μην "έπεφτε" ο όμιλος αν δεν επέλεγε να εκτεθεί τόσο πολύ σε προϊόντα χρηματιστηριακού κινδύνου, χωρίς να λαμβάνει τις κατάλληλες εξασφαλίσεις. Το "κακό" ξεκίνησε την περίοδο της χρηματιστηριακής φούσκας το 1999, όταν στις τότε πολύ υψηλές αποτιμήσεις των μετοχών η Ασπίς Πρόνοια πρόσφερε μαζικά προϊόντα που έδιναν εγγύηση κεφαλαίου στην τριετία!

Και μάλιστα, αντί με κάποιο τρόπο να "χετζάρει" το συγκεκριμένο κίνδυνο, τοποθέτησε τα κεφάλαια των επενδυτών-ασφαλισμένων σε εσωτερικά μεταβλητά κεφάλαια, τα οποία απλώς ήταν τοποθετημένα σε μετοχές…

Στη συνέχεια, πολλών από αυτά τα προγράμματα παρατάθηκε η λήξη, με κίνητρο ακόμα μεγαλύτερες εγγυημένες αποδόσεις, χωρίς ωστόσο ενδιάμεσα η απόδοση των εσωτερικών μεταβλητών κεφαλαίων να ανακάμψει ουσιαστικά…

Πολλοί λοιπόν αποδίδουν το "λουκέτο" σε έναν φαύλο κύκλο που ξεκινούσε από τα υποτιμολογημένα προϊόντα του κλάδου ζημιών και συνεχιζόταν με τις αυξημένες "τρύπες" των επενδυτικών προγραμμάτων.

Ένας άλλος λόγος ήταν η έλλειψη διάθεσης για έγκαιρη αντιμετώπιση του προβλήματος μέσα από περιοριστική πολιτική. Αντίθετα, το μόνο που φαίνεται πως επιδιωκόταν ήταν εξαγορές άλλων εταιριών!

Το χόμπι των εξαγορών και οι συνεχείς "πόρτες"!

Το "χόμπι" του κ. Ψωμιάδη φαίνεται να είναι οι εξαγορές. Άλλωστε και στο Χρηματιστήριο της Αθήνας είχε εισέλθει έμμεσα μέσα από την απόκτηση της εταιρίας Ήλιος. Η συνέχεια ήρθε την περίοδο της χρηματιστηριακής φούσκας με κυριότερο απόκτημα την Commercial Union.

Το αξιοπρόσεκτο όμως είναι ότι ο κ. Ψωμιάδης δεν σταμάτησε να επιδιώκει εξαγορές, ακόμη και όταν ο όμιλος Ασπίς βρέθηκε να αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Αντί λοιπόν η εταιρία να... μαζευτεί και να προσπαθήσει να αντιμετωπίσει την κρίση, τα στελέχη της δεν σταμάτησαν να ανακοινώνουν την πρόθεση για… περίπου μία εξαγορά την ημέρα!

Ακόμη και λίγες μέρες πριν από το "λουκέτο", κύκλοι προσκείμενοι στον επιχειρηματία διέδιδαν ότι τα λεφτά της αύξησης κεφαλαίου όχι μόνο υπήρχαν αλλά επιπλέον και ότι θα έφταναν και για την εξαγορά της εταιρίας Σκούρτης! Τελικά ακολούθησε και αυτή την οδό… της Ασπίς.

Ενδεικτικά και μόνο θα αναφέρουμε τα παραδείγματα επιδιωκόμενων εξαγορών κατά τα τελευταία χρόνια, όπως της Ευρωπαϊκής Πίστης και της ΑΤΕ Ασφαλιστικής, που τελικά "έφαγε πόρτα" και στις δύο περιπτώσεις…

Ταυτόχρονα, κατά καιρούς στην αγορά γινόταν λόγος για τις κρούσεις του επιχειρηματία προς την Εθνική Ασφαλιστική, προκειμένου η τελευταία να απορροφήσει την Ασπίς. "Πόρτα" και από κει…

Η σειρά της Κύπρου

Και όταν λίγο-πολύ το πεδίο των εξαγορών φαίνεται να έκλεισε στην Ελλάδα, ήρθε η σειρά της Κύπρου. Ο όμιλος που ήδη διέθετε πολυετή παρουσία στη Μεγαλόνησο μέσω της Ασπίς Κύπρου συγχώνευσε την Ασπίς Κύπρου με την τοπική εταιρία Liberty, ενώ παράλληλα απέκτησε ρόλο βασικού μετόχου στη μητρική της Liberty, τη MarketTrends του πολυσυζητημένου επιχειρηματία κ. Λάμπρου Χριστοφή, την οποία στη συνέχεια μετονόμασε σε Aspis Holdings.

Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία τέσσερα χρόνια ο κ. Ψωμιάδης απασχόλησε πολύ περισσότερο τα κυπριακά media απ’ ό,τι τα ελληνικά. Επί χρόνια διεκδικούσε τον έλεγχο της ασφαλιστικής Universal Life, ενώ αντίστοιχες μάχες έδωσε και για τη Universal Bank.

Παράλληλα, προχώρησε σε εξαγορές επενδυτικών εταιριών και σε απόκτηση συμμετοχών ακόμη και σε εταιρία που παρήγε… χαρτί υγείας!

Στις προσπάθειες του ομίλου Aspis να διεισδύσει εντονότερα στην κυπριακή χρηματοοικονομική αγορά εμπόδιο πολλές φορές στάθηκαν οι κυπριακές αρχές, όπως η Έφορος Ασφαλιστικών Εταιρειών ή η Κεντρική Τράπεζα Κύπρoυ και δεν ήταν λίγες οι φορές όπου ο Ελλαδίτης επιχειρηματίας είχε αντιδράσει έντονα για τη στάση των κυπριακών αρχών.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι τόσο ο κ. Ψωμιάδης όσο και ο στενός του συνεργάτης κ. Αδαμόπουλος παραιτήθηκαν από το διοικητικό συμβούλιο της Aspis Holdings, από το οποίο είχε παραιτηθεί (πέρυσι τέτοια εποχή) και ο κ. Λάμπρος Χριστοφή…