Όπως οι περισσότεροι θα θυμούνται, το «Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» υπήρξε σλόγκαν του ΠΑΣΟΚ επί Γεωργίου Α. Παπανδρέου, κι όντως αποτυπώνει τις ανάγκες της περίστασης.

Περισσότερα από δύο χρόνια μετά, δεν είμαι σίγουρος αν η κοινωνία αλλάζει, κρίνοντας όμως από την καρτερικότητα που εξακολουθεί να δείχνει, παρά τις βαρύτατες απώλειες που έχει υποστεί, θα έλεγα ότι με κάποιον τρόπο, θέλοντας και μη, προσαρμόζεται στις νέες συνθήκες.

Δυστυχώς δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο για το πολιτικό σύστημα και το «κράτος». Τουναντίον, ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν επιβαρύνει την κατάσταση σε πολλά επίπεδα, όπως δείχνουν ξεκάθαρα τα παρακάτω «ολόφρεσκα» παραδείγματα:

1. Η κυβέρνηση προσπαθεί να συλλάβει τη φοροδιαφυγή στους ελεύθερους επαγγελματίες και σύμφωνα με όσα διέρρευσαν προέκρινε ως μόνο εφικτό (υποθέτω) τρόπο τη φορολόγηση του εισοδήματός τους με 35%, από το πρώτο ευρώ! Πρόκειται για τη διαιώνιση της παλιάς πρακτικής «πάρε τα από όσους μπορείς και τι να κάνουμε για τους υπόλοιπους». Οι υπουργοί μπορεί να αλλάζουν, η νοοτροπία όμως παραμένει ίδια.

Ώσπου τελικά μαθαίνουμε την Παρασκευή ότι κατόπιν εντονότατων αντιδράσεων υπάρχουν… «δεύτερες σκέψεις» για το συγκεκριμένο «χαράτσι», όπως επίσης και για την άλλη «φαεινή ιδέα» που είχαν, να μειωθεί μόνο ο ανώτατος φορολογικός συντελεστής μισθωτών και συνταξιούχων, την ώρα που τα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα πλησιάζουν τα όρια της ανέχειας!

Κι όλοι πλέον σκέπτονται απηυδισμένοι ποιες εξίσου «λαμπρές» ιδέες μας περιμένουν.

2. Το κράτος «αντιλαμβάνεται» με καθυστέρηση πολλών ετών (αν όχι δεκαετιών) ότι δίνει συντάξεις σε χιλιάδες πεθαμένους. Και τι σπεύδει να πράξει στην εποχή της πληροφορικής;

Κάνει ένα ωραίο δώρο στην κάστα των συμβολαιογράφων, ενισχύοντας τη γραφειοκρατία αλλά και τα έσοδα του συγκεκριμένου άκρως προνομιούχου -και κλειστού- επαγγέλματος.

Αντί δηλαδή να δημιουργηθεί από το Δημόσιο μια βάση δεδομένων, που θα ενημερώνεται από τα ληξιαρχεία και θα επικοινωνεί με τα ασφαλιστικά ταμεία, τη βάση αυτή θα την κάνουν οι… συμβολαιογράφοι και θα επικοινωνούν διαδικτυακά μαζί της, εισπράττοντας βέβαια πρόσθετο έσοδο, το οποίο θα πληρώνει είτε ο πολίτης κατευθείαν είτε οι ασφαλισμένοι του εκάστοτε ταμείου.

3. Επί εβδομάδες παρακολουθούμε μια οπερέτα με την περιβόητη πλέον «λίστα Λαγκάρντ», όπου υπουργοί πετούν το μπαλάκι μεταξύ τους και με τους διάφορους επικεφαλής του ΣΔΟΕ που πέρασαν στο μεσοδιάστημα από την ίδια καρέκλα.

Ουδείς δηλώνει «ναι είδα» το περιεχόμενο της λίστας. Όλοι δηλώνουν ότι την πήραν και την έδωσαν… αλλού, με τελευταίο τον ίδιο τον πρόεδρο του σημερινού ΠΑΣΟΚ και τέως πανίσχυρο υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο.

Ο οποίος τι μας λέει;

Ότι δεν την είδε, απλώς την έβαλε σε ένα… κουτί μαζί με άλλες ηλεκτρονικές συσκευές(!), από όπου και την ανέσυρε μετά από μήνες. Δεν απαντά όμως στο ερώτημα ΓΙΑΤΙ του την έδωσε ο τότε επικεφαλής του ΣΔΟΕ. Για να τη διαβάζει πριν κοιμηθεί; Για να την φυλάξει; Για να την ξεφορτωθεί ο ίδιος; Για να του δώσει εντολές;

Προφανώς ο κ. Βενιζέλος δεν είχε λόγο να δει προσωπικά τη λίστα προκειμένου να αποφανθεί για το εάν πρέπει να αξιοποιηθεί ή όχι - και να δώσει εντολές. Το όποιο νομικό θέμα δεν εξαρτάται από το ποια ονόματα έχει η λίστα, αλλά από την απάντηση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο περιήλθε στα χέρια της Ελλάδας.

Κατά συνέπεια, είτε ήταν άχρηστη, είτε πολύτιμο κρατικό απόρρητο, είτε οτιδήποτε, ο κ. Βενιζέλος δεν είχε καμία δουλειά να έχει το «φλασάκι» με τη λίστα, όπως επίσης δεν είχε καμία δουλειά να την πάρει μαζί του φεύγοντας από το υπουργείο Οικονομικών!

Κι όμως, όλα αυτά τα προφανή «χάνονται» μέσα στο πέλαγος της μπουρδολογίας των πολιτικών - και του κουτσομπολιού των «Media».

4. Το βράδυ της Πέμπτης ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Χρήστος Παππάς καταγράφηκε σε βίντεο να απελευθερώνει προσαχθέντα από την αστυνομία, σε σχέση με επεισόδια που έγιναν έξω από θεατρική παράσταση. Εναντίον του συγκεκριμένου βουλευτή σχηματίστηκε δικογραφία

Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του θέματος. Ποιοι αστυνομικοί -και γιατί- τον άφησαν να τους πάρει τον προσαχθέντα κυριολεκτικά από τα χέρια; Έτσι πρέπει να λειτουργεί η αστυνομία απέναντι σε «εκλεγμένους εκπροσώπους» του λαού, όποιοι κι αν είναι αυτοί; Ωσάν να κινούνται υπεράνω του νόμου;

Γιατί λοιπόν χρειάστηκε να παρέμβει(!) ο αρμόδιος… υπουργός ώστε να ξεκινήσει έρευνα στους αστυνομικούς για παράβαση καθήκοντος;

Αυτά τα αποσπάσματα επικαιρότητας των τελευταίων ημερών δείχνουν ξεκάθαρα γιατί εξακολουθούμε, σχεδόν τρία χρόνια μετά, να… βουλιάζουμε. Διότι όσο παρατηρούνται τέτοιου είδους φαινόμενα και με τέτοια συχνότητα ούτε οι δόσεις της τρόικας, ούτε η επιμήκυνση, ούτε ο Θεός ο ίδιος δεν θα μας βγάλει από την κρίση.