Ο πόλεμος των καταθέσεων

Παρά τις ενδείξεις για εκροές καταθέσεων από την Βρετανία προς το ιρλανδικό "άβατο", στην HSBC αυτή την εβδομάδα τελείωσαν οι αιτήσεις για άνοιγμα λογαριασμού σε κεντρικό κατάστημα του Λονδίνου.

Δημοσιεύθηκε: 3 Οκτωβρίου 2008 - 12:30

Όταν οι τραπεζίτες αρχίζουν να γκρινιάζουν για άνισες ευκαιρίες, ένα πικρόχολο γέλιο είναι η αυτόματη απάντηση. Συχνά είναι και η καταλληλότερη.

Οι θρήνοι που ακούγονται τελευταία για την κρατική στήριξη των τραπεζικών καταθέσεων και είναι εντονότεροι από τη βρετανική ένωση τραπεζών ίσως είναι δικαιολογημένοι.

Υπάρχουν ήδη ενδείξεις ότι οι καταθέτες έχουν ανοίξει δρόμους προς την Ιρλανδία, από τότε που η ιρλανδική κυβέρνηση, φοβούμενη για κατάρρευση μίας τουλάχιστον τράπεζας, ανακοίνωσε τη Δευτέρα ότι εγγυάται για τους λογαριασμούς που υπάρχουν στις τρεις μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας. Οι ελληνικές τράπεζες ενδέχεται να βιώσουν ανάλογη εισροή, κατόπιν της δέσμευσης της κυβέρνησης για απεριόριστη κάλυψη.

Στην πραγματικότητα, όμως, αυτό που κάνουν και οι δύο πλευρές δεν είναι παρά να διατρανώσουν το αυτονόητο. Μπορεί να προκαλέσει εκροές κεφαλαίων από θεωρητικά απροστάτευτες τράπεζες. Αλλά η ιστορία των αντίστροφων τραπεζικών καταρρεύσεων δείχνει ότι πρόκειται για παροδικά και ελάχιστης σημασίας γεγονότα. Στις αρχές του χρόνου φούντωναν οι φήμες ότι φεύγουν κεφάλαια από τη UBS και την Credit Suisse προς μικρές, τοπικές τράπεζες ελβετικά καντόνια. Στους ισολογισμούς και των δύο πλευρών δεν υπάρχει καμία ουσιαστικώς απόδειξη για κάτι τέτοιο.

Η διαχείριση των υποχρεώσεων για κάποια τράπεζα άλλοτε ήταν μία λεπτομερής και προσεκτική αντιστοιχία των ενεργητικών έναντι των διεκδικήσεων γι' αυτά τα ενεργητικά. Σήμερα, έχει καταστεί αχανές πεδίο αναζήτησης λιανικού χρήματος, καθώς η χονδρική χρηματοδότηση στραγγίζει ακόμη και για τους καλύτερους οίκους. Δεν είναι σύμπτωση ότι οι πιο ηχηρές αντιρρήσεις στην ιρλανδική λύση προέρχονται από τις βρετανικές τράπεζες, που παρουσιάζουν το μεγαλύτερο χάσμα μεταξύ δανείων και καταθέσεων στην Ευρώπη.

Όσοι διαμαρτύρονται, ξεχνούν επίσης τους μηχανισμούς αυτοδιόρθωσης των αγορών. Τα στοιχεία της βρετανικής ένωσης τραπεζιτών δείχνουν κατακόρυφη αύξηση στους αριθμούς των βρετανικών καταθετικών λογαριασμών, από τότε που η έννοια της εγγύησης των καταθέσεων μπήκε στη συλλογική συνείδηση.

Οι πελάτες μοιράζουν τα χρήματά τους μεταξύ οίκων οι οποίοι έχουν αρκετές πιθανότητες να υπάρχουν πέντε χρόνια αργότερα, με ή χωρίς την εγγύηση μιας κυβέρνησης που ήδη έχει έλλειμμα ρευστού. Είναι ενδεικτικό ότι στην HSBC, που παρέδωσε τον τίτλο της μεγαλύτερης τράπεζας στον κόσμο βάσει αξίας στην αγορά από την κινεζική ICBC, πριν από δύο εβδομάδες, αυτή την εβδομάδα τελείωσαν οι αιτήσεις για άνοιγμα λογαριασμού σε κεντρικό κατάστημα στο Λονδίνο.

Πλαφόν εγγυημένων καταθέσεων

Ισπανία - 20.000 €
Φινλανδία - 25.000 €
Ολλανδία - 38.000 €
Δανία - 40.000 €
Βρετανία - 64.000 €**
Γαλλία - 70.000 €
ΗΠΑ - 72.000 €
Ιταλία -103.000 €
Ιρλανδία - Απεριόριστο*
Ελλάδα - Απεριόριστο**

*Για τις έξι μεγαλύτερες τράπεζες
**Δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί

© The Financial Times Limited 2008. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation