Πετρέλαιο: Ο σκύλος που δεν γάβγισε

Η ενίσχυση της πετρελαϊκής τιμής πλέον των 70 δολαρίων το βαρέλι έχει θέσει και πάλι το ενεργειακό κόστος στην οικονομική ατζέντα. Μέχρι στιγμής, το πετρέλαιο ήταν ο σκύλος που δεν γάβγιζε, με τις υψηλότερες τιμές να μην έχουν τις επιπτώσεις στη ζήτηση που είχαν παρατηρηθεί στις προηγούμενες ανάλογες περιπτώσεις.

Δημοσιεύθηκε: 20 Απριλίου 2006 - 10:15

του Philip Coggan

Η ενίσχυση της πετρελαϊκής τιμής πλέον των 70 δολαρίων το βαρέλι έχει θέσει και πάλι το ενεργειακό κόστος στην οικονομική ατζέντα. Μέχρι στιγμής, το πετρέλαιο ήταν ο σκύλος που δεν γάβγιζε, με τις υψηλότερες τιμές να μην έχουν τις επιπτώσεις στη ζήτηση που είχαν παρατηρηθεί στις προηγούμενες ανάλογες περιπτώσεις.

Στην πραγματικότητα, η υψηλή τιμή του πετρελαίου αντιμετωπίζεται εν μέρει ως αποτύπωση της ίδιας οικονομικής ισχύος που στέλνει πολλά εμπορεύματα σε υψηλά ρεκόρ. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην εξήγηση του γιατί το πετρέλαιο έχει χάσει τη σύνδεση με τις ομολογιακές αγορές που είχε παρατηρηθεί νωρίτερα στη δεκαετία, όταν οι υψηλότερες πετρελαϊκές τιμές ήταν θετικές για τα ομόλογα λόγω των επιπτώσεων στη ζήτηση.

Όμως, κάποιες ιδιαίτερα πολύπλοκες δυνάμεις είναι ενεργές στις ομολογιακές αγορές. Πρώτον, υπάρχουν οι πιθανές επιπτώσεις της ιαπωνικής νομισματικής πολιτικής. Σύμφωνα με τον Jeffrey Rosenberg της Bank of America: ”Κατά τους επόμενους τρεις μήνες, ρευστότητα αξίας 200 δισ. δολ. θα αποσυρθεί από τις ιαπωνικές τράπεζες”. Κάποια από αυτά τα χρήματα ίσως στο παρελθόν χρησιμοποιούνταν για την αγορά αμερικανικών κρατικών ομολόγων. Και με τις αποδόσεις των ιαπωνικών δεκαετών τίτλων να φτάνουν το 2%, υπάρχουν κίνητρα για τους Ιάπωνες επενδυτές να κρατήσουν τα κεφάλαια στην εγχώρια αγορά.

Μετά, τίθεται το ερώτημα εάν οι υψηλότερες τιμές των εμπορευμάτων υποδηλώνουν ενίσχυση των πληθωριστικών πιέσεων. Ακόμη και εάν δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, οι κεντρικές τράπεζες ίσως θέλουν να ενισχύσουν τα επιτόκια ως πολιτική ασφαλείας. Αυτό και μόνο θα ασκήσει ανοδικές πιέσεις στις ομολογιακές αποδόσεις.

Τέλος, υφίστανται γεωπολιτικές εντάσεις, οι οποίες φαίνεται να ευθύνονται για την τελευταία άνοδο του αργού πετρελαίου. Οι αγορές έχουν δύο ανησυχίες: ότι οι πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν θα οδηγήσουν σε στρατιωτική επέμβαση από τις ΗΠΑ ή ότι η προσπάθεια επιβολής κυρώσεων στο Ιράν θα οδηγήσει την Τεχεράνη σε περιορισμό της προσφοράς πετρελαίου.

Η πρώτη πιθανότητα υπάρχει από τη στιγμή της επανεκλογής του George W. Bush. Όμως, με τον πόλεμο στο Ιράκ να πλήττει τη δημοτικότητα του Αμερικανού προέδρου, φαίνεται απίθανο να αναλάβει τέτοιο μεγάλο ρίσκο εν όψει των εκλογών στη Γερουσία το Νοέμβριο.

Οι προβλέψεις για τις ενέργειες του ιρανικού καθεστώτος είναι δυσκολότερες. Μέχρι στιγμής, φαίνεται να έχει καταφέρει να μεταφράσει το πυρηνικό πρόγραμμα σε δείγμα πατριωτισμού. Όμως για τους επενδυτές ομολόγων, η βασική ανησυχία είναι ότι η κρίση του Ιράν δεν έχει μεταφραστεί σε αγορές ”ασφαλούς λιμένα” των αμερικανικών κρατικών ομολόγων. Ο χρυσός και το ελβετικό φράγκο είναι οι επενδυτικές κατηγορίες που έχουν επωφεληθεί.

© The Financial Times Limited 2006. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation