Ο Τραμπ, ο Ολιβερ Στόουν και ο... έρωτας με Πούτιν

Κατάφερα να ξεπεράσω τον Ντόναλντ Τραμπ, περνώντας περισσότερο χρόνο παρέα με τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Δηλαδή περίπου. Το Σαββατοκύριακο, ο Αμερικανός πρόεδρος είχε στο Αμβούργο μια συνάντηση δύο ωρών με τον κ. Πούτιν. Εγώ, από την άλλη, άκουγα τον κ. Πούτιν για τέσσερις ώρες ενώ χαλάρωνα στον καναπέ μου και παρακολουθούσα το κυριλέ ντοκιμαντέρ του Όλιβερ Στόουν για τον Ρώσο ηγέτη.

Το παράξενο ρομάντζο που έχει ο κ. Τραμπ με τον πρόεδρο Πούτιν ενθάρρυνε τις εικασίες για δεσμούς τύπου «Ο Άνθρωπος της Μαντζουρίας».

Μετά την πρώτη τους συνάντηση, η έλξη δείχνει να έχει ενισχυθεί. Όχι μόνο ο κ. Τραμπ διακήρυξε πως είναι «καιρός να πάμε παρακάτω» μετά τις ρωσικές προσπάθειες παρέμβασης στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, αλλά επιπλέον αποκάλυψε ότι οι δύο ηγέτες είχαν συζητήσει επάνω σε μια «αδιαπέραστη ενότητα στην κυβερνοασφάλεια» για να παρεμποδιστεί το χάκινγκ, μια απίθανη ιδέα που έλαβε την κοροϊδία που της άξιζε.

Ο κ. Στόουν υποφέρει από παρόμοια καψούρα για τον Ρώσο τύραννο. Ώρες ολόκληρες στα γυρίσματα, ο άνθρωπος που παίρνει τη συνέντευξη και ο πρόεδρος περπατούν μέσα από πολλά γραφεία στο Κρεμλίνο, ταΐζουν άλογα, παρακολουθούν χόκεϊ και υπομένουν μια προβολή του «Dr Strangelove». Συζητούν για τα πάντα, από την οικογένεια του κ. Πούτιν μέχρι τον πυρηνικό αφοπλισμό, τη στρατιωτική παρέμβαση στη Γεωργία, την Ουκρανία και τη Συρία, και το χάκινγκ στις αμερικανικές εκλογές.

Με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι ερωτήσεις είναι ήπιες. Η δουλοπρέπεια είναι συνεχώς υπερβολική. Κάποιες στιγμές, ο κ. Στόουν φαίνεται λες και δεν πιστεύει στην τύχη του. Όταν ολοκληρώνει τη συνέντευξη, αγκαλιάζει τον κ. Πούτιν. Σε όλη τη διάρκεια, παρουσιάζει τον Ρώσο ηγέτη πιο ανθρώπινο, δίνοντάς του το περιθώριο να εξηγήσει τη δική του πλευρά της ιστορίας και να δικαιολογήσει τις ρωσικές προκλήσεις ως αμυντική απάντηση στην εχθρικότητα της Δύσης. Αν σκοπός του ήταν να αφήσει τον θεατή με την αίσθηση της θυματοποίησης, το καταφέρνει αρκετά ικανοποιητικά.

Ποτέ δεν κατάλαβα ακριβώς αυτή τη λατρεία για τον κ. Πούτιν. Γνωρίζω ανθρώπους που διαφωνούν με όλες ανεξαιρέτως τις ενέργειές του, αλλά συμπεραίνουν πως είναι σπουδαίος άνδρας. Τους αρέσει το αντριλίκι του.

Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση του YouGov για τους ανθρώπους που τους θαύμασε περισσότερο ο κόσμος το 2016, ο κ. Πούτιν έρχεται έκτος μεταξύ των 20 κορυφαίων ανδρών. Δηλαδή ξεπέρασε τον Πάπα Φραγκίσκο και τον Δαλάι Λάμα, αν και τον «έφαγε» ο Τζάκι Τσαν. Σίγουρα, αυτός ο θαυμασμός έχει να κάνει με την κακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η παγκόσμια ηγεσία, καθώς και στην ενοχλητική αποδοχή του μη φιλελευθερισμού. Δυστυχώς, ηγέτες που προβάλλουν μια εικόνα ισχύος γίνονται πιο ελκυστικοί σε αβέβαιους καιρούς.

Ήταν σαφές στη διάρκεια της καμπάνιας των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ, ότι ο κ. Τραμπ ένιωσε μια έλξη για την εικόνα τυράννου του κ. Πούτιν. Έχει ακόμη περισσότερους λόγους να ζηλεύει, από τη στιγμή που έγινε πρόεδρος. Ο κ. Τραμπ αισθάνεται άνετα όταν διαχειρίζεται μια οικογενειακή επιχείρηση και είναι προφανώς μπερδεμένος από τους ελέγχους που υφίστανται οι προεδρικές του εξουσίες. Ο κ. Πούτιν, αντιθέτως, κυβερνά τη Ρωσία λες και του ανήκει, και καταφεύγει στην προπαγάνδα χωρίς όρια για να ωραιοποιεί τις πράξεις του.

Μπορεί να στείλει στρατεύματα για να πολεμήσουν σε αμφιλεγόμενους πολέμους στο εξωτερικό, να καταπνίξει τις διαφωνίες εγχώρια και να φιμώσει επικριτικά μέσα ενημέρωσης, και να συνεχίζει να προστατεύει τη δημοτικότητά του. Χωρίς να φωνάζει το σύνθημα «make Russia great», ο κ. Πούτιν έχει πείσει τους Ρώσους ότι ξαναδιεκδικεί τις παλιές δόξες. Αν και εγχώρια η δημοτικότητά του έχει υποχωρήσει, σύμφωνα με το Pew Research το 87% των Ρώσων ακόμη έχουν περιορισμένη ή μεγάλη εμπιστοσύνη στον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται τις εξωτερικές υποθέσεις.

Τη συνάντηση στο Αμβούργο την ανέμεναν με ανυπομονησία και οι δύο ηγέτες. Αλλά η έκβαση των συζητήσεων φαίνεται να έχει βγει καλύτερη για τον κ. Πούτιν, αντί για τον κ. Τραμπ, που επέστρεψε στην Ουάσινγκτον και βρήκε έναν καταιγισμό αντιδράσεων στη συνάντηση του γιου του με δικηγόρο με δεσμούς με το Κρεμλίνο, στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.

Οι επικριτές του προέδρου, στο μεταξύ, έχουν επιτεθεί στην προτεινόμενη πρωτοβουλία του για την κυβερνοασφάλεια, με τη Ρεπουμπλικανή γερουσιαστή Lindsey Graham να σχολιάζει στο NBC: «Δεν είναι η πιο ηλίθια ιδέα που έχω ακούσει ποτέ, αλλά πλησιάζει».

Ο κ. Πούτιν ήταν συνολικά ικανοποιημένος από τη συνάντηση, αφού κατάφερε να φυτέψει τουλάχιστον μία ετοιμόρροπη ιδέα στο κεφάλι του κ. Τραμπ. Εγκωμιάζοντας τον Αμερικανό ηγέτη λέγοντας πως είναι διαφορετικός σε σχέση με την προσωπικότητα που προέβαλε στην τηλεόραση, τον περιέγραψε ως «σαφή» και «συνετό» στις απαντήσεις του. Αλλά ο κ. Πούτιν είναι ηθοποιός, οι δεξιότητες του οποίου τελειοποιήθηκαν μέσα από το φιλμ του Όλιβερ Στόουν.

Στην πραγματικότητα, σημείωσε μια στρατηγική και βραχύβια νίκη στο Αμβούργο. Ήταν τόσο έντονες οι αντιδράσεις στην Ουάσινγκτον για τις συζητήσεις του Τραμπ, που ο Ρώσος πρόεδρος είναι απίθανο να έχει βρεθεί έστω και λίγο πιο κοντά στον στόχο του για στενότερη συνεργασία με τις ΗΠΑ.

© The Financial Times Limited 2017. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation