Αντί άλλης αναφοράς..., η στήλη θυμάται τον μεγάλο Πρώσο Carl von Clausewitz :

«Είναι προτιμότερο μια χώρα να αντισταθεί και να χάσει τον πόλεμο υπερασπιζόμενη την τιμή της, γιατί, όσο τρομερές κι αν είναι οι συνέπειες της ήττας, μετά την καταστροφή θα έρθει η αναγέννηση. Αλίμονο όμως στον λαό που υποκύπτει με τη θέλησή του. Που δέχεται αδιαμαρτύρητα την ταπείνωση της κατοχής, την ντροπή της σκλαβιάς, την ταπείνωση της εθελουσίας υποταγής. Ένας τέτοιος λαός είναι χαμένος».??

Προλαβαίνοντας μερικούς νενέκους, που θα μιλήσουν για επίδειξη «βαλκανικού εθνικισμού», θα ρωτήσω:

Πόσες πιθανότητες έχει πλέον η Κύπρος να παραμείνει εφεξής διεθνές χρηματοοικονομικό κέντρο; 

Πόσες πιθανότητες έχει πλέον η Κύπρος να μην υποκύψει σε ένα τρισχειρότερο Σχέδιο Ανάν;

Σ.Σ.: Ευαγόρας Παλληκαρίδης: Στις 14 Μαρτίου 1957, στα 19 του, απαγχονίζεται από τους Άγγλους κατακτητές της Μεγαλονήσου.

Εμπεριστατωμένη ανάλυση των
Χριστίνας Ιωάννου, επίκουρης καθηγήτριας Ευρωπαϊκής Πολιτικής Πανεπιστημίου Λευκωσίας
Αχιλλέα Αιμιλιανίδης, Αν. Καθηγητή, Προέδρου Τμήματος Νομικής Πανεπιστημίου Λευκωσίας

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
[1] Π.χ. αφιέρωμα «Πάμε για Κραχ;» περιοδικό Σύγχρονη Άποψη, Απρίλιος 2008, σελ. 48-57.
[2] βλ. Π. Πασιαρδής κ.ά., Έκρηξη στο Μαρί: Κόστος και Συμπεράσματα Πολιτικής, Κέντρο Οικονομικών Ερευνών Πανεπιστημίου Κύπρου, Αύγουστος, 2011.
http://www.foreignaffairs.gr/articles/69205/xristina-ioannoy-kai-axilleas-aimilianidis/pos-kai-giati-i-kypros-bythistike-stin-krisi  
http://strategyreports.wordpress.com  

Για μία πιο ψύχραιμη, νουνεχή και σφαιρική πληροφόρηση.