Κλείνει και τυπικά η υπόθεση-σκάνδαλο της Siemens μετά τη συμφωνία-συμβιβασμό με την καταβολή μετρητών (90 εκατ. ευρώ). Πρόστιμο που όπως φαίνεται από τα σχετικά πρακτικά είναι άγνωστο εάν και πότε θα καταβληθεί στο ελληνικό δημόσιο.

Κατά γενική ομολογία, πρόκειται για απόφαση «θυσιασμένη» στις νέες ετεροβαρείς σχέσεις Αθήνας-Βερολίνου, προϊόν συμβιβασμού του εγχώριου πολιτικού συστήματος (του μεγαλύτερου μέρους του), που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ενεπλάκη στην υπόθεση. Για την οποία ΟΥΔΕΙΣ πληρώνει, σε ΟΥΔΕΝΑΝ αποδίδονται ευθύνες. Και όσοι αποδεδειγμένα ευθύνονταν είτε σιώπησαν είτε «φυγαδεύτηκαν» στο Μόναχο(*).

Το ενδιαφέρον είναι πως με βάση το σχέδιο της συμφωνίας προβλέπεται η καταβολή 90 εκατ. ευρώ, που ΟΜΩΣ θα συμψηφιστούν με ισόποσες απαιτήσεις που έχει ο γερμανικός κολοσσός και αφού… επαληθευθούν οι απαιτήσεις αυτές. Προβλέπεται, επίσης, πως από αυτά τα 90 εκατ. ευρώ, εάν και όποτε καταβληθούν, ποσό θα χρησιμοποιηθεί για τη χρηματοδότηση φορέων και δραστηριοτήτων του δημοσίου. Ωστόσο, δεν διευκρινίζεται ποιοι θα είναι οι φορείς και εάν η επιλογή θα γίνει εν τέλει με τη συμβολή της Siemens.

(*) σ.σ.: στα… ψιλά γράμματα πέρασαν τα ΜΜΕ την υπόθεση-σκάνδαλο της Siemens υπερπροβάλλοντας τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ και την υπερπροβολή του επίδοξου προέδρου. Ελάχιστες οι αναφορές (κυρίως στο άρθρο του Ν. Χατζηνικολάου στη Real News).

Οι πιο μνήμονες θα ενθυμούνται τα πολλά και ηχηρά ονόματα (από την πολιτική, την επιχειρηματική και τη δημοσιογραφική πιάτσα) που είχε αναδείξει σε σειρά άρθρων της η Αριστέα Μπουγάτσου (από τις σελίδες της Ελευθεροτυπίας).

Για τη… φύση του κομματικού κτήνους γράφει ο Γιώργος Παπανικολάου (στο New Deal) και έχει χίλια δίκια…