Οι πατάτες στην Κατερίνη κόστιζαν 70 λεπτά το κιλό πριν από τη δράση. Η τιμή έπεσε στα 39 λεπτά την ημέρα της ανακοίνωσης της πρωτοβουλίας και στα 34 λεπτά το κιλό την επομένη της πρώτης διανομής στις ίδιες αλυσίδες τροφίμων(*).

Όσοι θεωρούν… ήσσονος σημασίας την όλη προσπάθεια ας ρίξουν μία προσεκτικότερη ματιά στο σχετικό θέμα της Αλεξάνδρας Γκίτση (εξαπλώνεται το κίνημα της… πατάτας) αλλά και στην προσέγγιση του Hans-Werner Sinn. Ο πρόεδρος του περίφημου Ιfo σημειώνει, μεταξύ άλλων, πως «η πραγματική υποτίμηση που επιτυγχάνεται με τη μείωση των τιμών σε σχέση με τους Ευρωπαίους ανταγωνιστές είναι Ο ΜΟΝΟΣ τρόπος ώστε να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα των χωρών αυτών - σ.σ.: της Ελλάδας και της Πορτογαλίας».

Και έχουμε μπροστά μας ένα 6μηνο πολιτικής αβεβαιότητας, με μεγάλο κόστος για την οικονομία. Για' αυτό και όλες οι εκτιμήσεις (ειδικών της Ε.Ε., της ΕΚΤ και του ΔΝΤ) είναι πολύ δυσοίωνες και για το 2012. Προεξοφλείται η συνέχιση της πτώσης του ΑΕΠ με ετήσιο ρυθμό 3%-5% και η άνοδος της ανεργίας προς το 22%-23% (του οικονομικά ενεργού πληθυσμού). Σημειωτέον πως το 2010 και το 2011 η πορεία της ελληνικής οικονομίας ήταν πολύ χειρότερη από τον αρχικό σχεδιασμό της τρόικας και των δανειστών και όπως όλα δείχνουν θα επαναληφθεί και φέτος.

(*)Σε σχετικό θέμα της Γεωργίας Σαδανά (από τη Free Sunday της 4ης/3) αναφέρονται άλλες δύο ενδιαφέρουσες διευθύνσεις, οι www.prespabeans.gr  και www.synparnes.gr . Τη διεύθυνση www.gineagrotis.gr  σημείωσε χθες ο Dimitrios Koutsolioutsos.

(**)Για τον φίλο John Joli, που αναφέρει ότι «για να ευχαριστηθείς, για να βγάλεις το γενάτι ότι ΔΕΝ έγινες πολιτικός... προς τι; Αμάν, πού θα φτάσει αυτός ο λαϊκισμός;». Σεβαστή η άποψή του, αλλά δεν συμφωνώ.