Παίρνοντας ως αφορμή την επισήμανση του no comment και τον υπολογισμό του για την Εθνική Τράπεζα, θα επιχειρήσουμε τη σημερινή προσέγγισή μας.

Παρά το ότι δεν γίνεται κατανοητό σε ποιους ακριβώς… γείτονες από τον Βορρά αναφέρεται ο φίλος, είναι πολλοί αυτοί που συμφωνούν ή συμμερίζονται την ίδια ή ανάλογη επενδυτική τακτική.

Για τα παιδιά μας -όπως χαρακτηριστικά λέει- και προσωπικά (όποτε υπάρχει περίσσευμα) αγοράζουμε λίγες Εθνικές (ή ακόμη 2 - 3 μετοχές εταιριών που εκτιμάται πως θα έχουν παρουσία -ίσως και ενισχυμένη- στην επόμενη ημέρα) για τον μικρό μας Κωνσταντίνο.

Και μακάρι να μας αξιώσει ο Θεός να ζήσουμε τις… επόμενες ημέρες, να χαρούμε τα παιδιά μας σε ένα περιβάλλον όχι τόσο ζοφώδες όσο αυτό που μας… ξημερώνεται.

Μέχρι τότε όμως το ξέρουμε -οι περισσότεροι από μας- πως θα ματώσουμε, πως θα βιώσουμε καταστάσεις που τουλάχιστον η γενιά μου (του '50) δεν έζησε, αλλά εν πάση περιπτώσει να συνεχίσουμε να στεκόμαστε υγιείς στα πόδια μας και θα παλέψουμε.

Ο καθένας μας γνωρίζει κάποιους από το περιβάλλον του, την παρέα του, την αγορά, που σε κάθε διόρθωση της Εθνικής ή κάποιας άλλης εισηγμένης (όχι κατ' ανάγκη από τον 20άρη ή τη μεγάλη κεφαλαιοποίηση, για να εξηγούμεθα…) βάζει στην άκρη όσα κομμάτια μπορεί. Όσα τον παίρνει να πληρώσει και να τα ξεχάσει, όπως κάναμε και το φθινόπωρο του '86 ή στα χαμηλά του '96 (προφανώς και θυμόμαστε τις υποθέσεις Δέλτα Χρηματιστηριακής - Μαγρίζου) ή ακόμη οι νεότεροι στα ελάχιστα του Μαρτίου του 2003. Τι τιμές και αυτές τότε… στον πάτο της 31ης/3/2003…

Για έναν φίλο (Νίκο Κ.) που δεν ήθελε να κοινοποιήσει το ερώτημά του, εάν έχουμε καταλάβει καλά, απάντηση υπάρχει. Είναι ο καθηγητής Παναγιώτης Ρουμελιώτης, που ανέλαβε (στο ΔΝΤ) αναπληρωτής εκτελεστικός διευθυντής στη θέση της Μιράντας Ξαφά. Έχει διατελέσει υπουργός Εθνικής Οικονομίας την περίοδο 1987 - 1989, υπουργός Εμπορίου το 1987, ευρωβουλευτής από το 1989 μέχρι το 1994 και ειδικός εκπρόσωπος του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διαδικασία σταθερότητας στα Βαλκάνια (1997 - 2000). Είναι διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Σορβόνης και του Πανεπιστημίου του Παρισιού ΙΙ, πρόεδρος του Γαλλικού Ινστιτούτου Οικονομικών Προβλέψεων του Ευρωμεσογειακού Κόσμου από το 2004.

Για… θεωρίες συνωμοσίας και για τα όσα κυκλοφορούν -συχνά ατεκμηρίωτα- δεξιά και αριστερά ας κρατάμε μεν… καλάθι, αλλά στα… λογικά μέτρα. Πάντως, πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος επικοινωνίας και ανταλλαγής… θεωριών ή ακραίων απόψεων, εκτιμήσεων, πληροφοριών, αλλά όχι δημόσια. Κατ' αρχήν εάν υπάρχουν ανάλογες θέσεις τις στέλνετε στο euro2day και βλέπουμε…