Με ανάμικτες εκτιμήσεις υποδέχτηκαν οι αγορές τη χθεσινή έκδοση εντόκων, με την πλειονότητα των αναλυτών, παικτών να επικεντρώνεται (και ορθότατα) στο ακριβότερο κόστος δανεισμού. Προφανώς το 4,82% είναι ακριβότερο από το 4,65% της αμέσως προηγούμενης έκδοσης, του Ιουλίου.

Εμφανώς οι ελληνικές τράπεζες, που απορρόφησαν το μεγαλύτερο τμήμα των εντόκων γραμματίων, δεν δείχνουν να έχουν πειστεί από τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις για τη μη αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους. Για πολλούς, δε, τα αποτελέσματα της δημοπρασίας σε σύγκριση με αυτά του Ιουλίου αποτυπώνουν σαφή επιδείνωση του κλίματος, κάτι που φαίνεται και στην καθήλωση του spread των πιο μακροπρόθεσμων τίτλων υψηλότερα του 9%.

Όμως, επί της ουσίας ήταν μία έκδοση που υπερκαλύφθηκε (...όπως υπερκαλύφθηκε), με τον Νίκο Γ. Δρόσο να παρατηρεί εύστοχα πως «"…αυτήν την εβδομάδα οι Έλληνες παίρνουν 9 δισ. ευρώ, άρα τουλάχιστον για το επόμενο τρίμηνο διαθέτουν ρευστότητα και μπορούν να μας ξεπληρώσουν", θα μπορούσε να είναι το σκεπτικό οποιουδήποτε επενδυτή συμμετείχε στη χθεσινή δημοπρασία και προσδοκά πλέον να λάβει ένα καλό "τοκάκι" στη λήξη της σχετικής περιόδου».

Λογικό αυτό που σημειώνει ο Νίκος στο σημερινό Εγερτήριό του, όμως θα πρέπει να δούμε (στον βαθμό που αυτό είναι δυνατόν) πέρα και από το… δάσος. Οι Γερμανοί μπορεί να επιμένουν πως «…η Ελλάδα θα χρειαστεί αναδιάρθρωση χρέους» ( *), ωστόσο και αυτοί έχουν να λύσουν εγγενή προβλήματα του δικού τους συστήματος (**) σε μια πονηρότατη συγκυρία και με τον εφιάλτη της «διπλής ύφεσης» να επικρέμαται. Προσώρας θα μείνουμε στη συγκρατημένη αισιοδοξία του επικεφαλής του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους, Π. Χριστοδούλου, ο οποίος βέβαια παραδέχτηκε την επιβάρυνση του ασφαλίστρου κινδύνου.

Σύμφωνοι, από τη χθεσινή διαδικασία κρατάμε τα προφανή, αυτά που αποτυπώνονται στο ταμπλό. Θέλουμε όμως να πιστεύουμε πως έγινε μια αρχή για την επίπονη, μακρά διαδικασία επιστροφής στις αγορές.

Σε αυτό το ευρύτερο πλαίσιο θα εντάσσαμε και την πληροφορία του Δημήτρη Κοντογιάννη (από τον Στρατηγικό Επενδυτή της «Ελευθεροτυπίας») πως οι ανάδοχοι της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής Τράπεζας (κατά 1,8 δισ. ευρώ) θα εισπράξουν 54 εκατ. ευρώ. Και όπως σημειώνεται, επίσης, οι 4 ξένες τράπεζες και το Τ.Τ. (τίποτε δεν είναι τυχαίο…) θα μοιράσουν μέρος της αναδοχής σε (υπο)αναδόχους, βάζοντας στο παιχνίδι και άλλους παίκτες, όπως λ.χ. εκτιμάται ότι θα είναι η HSBC.

Είμαστε οι… τελευταίοι που θα πούμε «καλή κουβέντα» για την οικονομική πολιτική, την προσφυγή στο ΔΝΤ, το μνημόνιο, την αποτελεσματικότητα του υπουργού Οικονομικών. Αλλά… επιχειρούμε όσο πιο ψύχραιμα και αποστασιοποιημένα γίνεται να αφουγκραστούμε τις… δεύτερες σκέψεις ανθρώπων-«γκουρού» του συστήματος και να διακρίνουμε (εάν πράγματι φαίνεται κάτι…) πέρα και από το δάσος.

(*) Από τη συνέντευξη του σοσιαλδημοκράτη πρώην υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, Πέερ Στάιν (στο τελευταίο «Der Spiegel»). Mέρος της αναπαράγεται από τη Ζέζα Ζήκου («Καθημερινή») και τον Γιάννη Τριάντη («Ελευθεροτυπία»).

(**) Δεν είναι τυχαία, θεωρούν οι ίδιοι οι Γερμανοί, η συγκυρία που ωθεί τις τράπεζές τους σε συντονισμένη άντληση κεφαλαίων, μετά μάλιστα τα προβλήματα που είχαν τα τοπικά ομοσπονδιακά ιδρύματα/ Landesbanken/Sparkassen.

Σημ. Για τον φίλο angeloutso, που μας ρωτά για τον συναγωνιστή zellis677, πιστεύουμε πως ο serraios όποτε έχει κάτι να πει θα μας το «περάσει». Άλλωστε, τρία πονταρίσματα του φίλου μας βγήκαν σχεδόν απόλυτα και στα πάνω και στα κάτω της αγοράς. Προφανώς η στήλη είναι πάντα ανοιχτή και φιλόξενη για όποιον έχει οτιδήποτε να πει.