Κοντά στην ολοκλήρωση βρίσκονται οι συζητήσεις της Μηχανικής με τις τράπεζες με αντικείμενο την αναχρηματοδότηση του υφιστάμενου δανεισμού της εταιρίας. Σε σχετική ανακοίνωση η εισηγμένη αναφέρει πως πλέον διαφαίνονται η αναχρηματοδότηση των υφιστάμενων δανείων και η παροχή πρόσθετης χρηματοδότησης με την εξασφάλιση των οποίων ευελπιστεί στην ομαλοποίηση των χρηματορροών και στην τακτοποίηση των οφειλών της.

Όμως στην ανακοίνωση αναφέρεται πως «…η απροθυμία, αν όχι άρνηση, του Δημοσίου να προβεί στην ικανοποίηση των οικονομικών απαιτήσεων της εταιρίας που απορρέουν από τις εργολαβικές συμβάσεις συνεχίζει να επιφέρει έντονες αρνητικές επιπτώσεις στην ομαλή ροή χρηματοδότησης της εταιρίας», για να τεθεί για πολλοστή φορά ένα καίριο πρόβλημα, που μέχρι τώρα ΔΕΝ αντιμετωπίζει η κυβέρνηση.

Η περίπτωση της Μηχανικής είναι βέβαια ενδεικτική μιας γενικότερης κατάστασης «ασφυξίας» που πνίγει εδώ και μήνες την αγορά, τις επιχειρήσεις.

Πρακτικά το Δημόσιο, έχοντας προχωρήσει σε… ελεγχόμενη εσωτερική στάση πληρωμών, εντείνει αυτές τις συνθήκες ασφυξίας. Σε συνδυασμό μάλιστα με την αδυναμία του να δημιουργήσει ή ακόμη και να επιβάλει περιβάλλον εύρυθμης λειτουργίας των τραπεζών, οδηγεί την κατάσταση στα άκρα.

Δεν είναι τυχαίο πως ακόμη και επιχειρηματίες ισχυρών παραδοσιακών ομίλων έχουν μεταφέρει (ακόμη και κατ' ιδίαν) τον έντονο προβληματισμό τους προς τον ίδιο τον πρωθυπουργό και το στενό επιτελείο του.

Προβληματισμός που σχετίζεται με τη δραματική επιβάρυνση του κόστους χρήματος, τη δυσανάλογη αύξηση του κόστους χρηματοδότησης και αναχρηματοδότησής τους σε σημείο που ακόμη και υγιέστατες επιχειρήσεις να έχουν επιφυλάξεις για τον ρυθμό ανάπτυξης τους στο… τρίτο - τέταρτο τρίμηνο του 2011.

Πρόκειται για βραδυφλεγή βόμβα, που όσο δεν απασφαλίζεται κινδυνεύει να «ανατινάξει» (ακόμη και) την υγιή επιχειρηματικότητα, να πυροδοτήσει νέους κύκλους συρρίκνωσης της δραστηριότητας, της απασχόλησης, της ζωής του τόπου.

Το ανησυχητικό είναι πως υπάρχουν ορισμένοι τραπεζίτες οι οποίοι, παρά το ότι αποδεδειγμένα έχουν ευνοηθεί και στηριχτεί από το Δημόσιο, τους φορολογουμένους, την ΕΚΤ, τα δισ. ευρώ των χορηγήσεων - εισφορών, δεν νοούν να κατανοήσουν το μέγεθος του προβλήματος. Ή ακόμη και εκείνοι που το συνειδητοποιούν δεν φαίνονται διατεθειμένοι να περιορίσουν προσωπικές φιλοδοξίες, επιδιώξεις και συμφέροντα για να συμμετάσχουν στην προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος. Και πορεύονται ως να μην έχει… περάσει μία ημέρα από την εποχή της παντοδυναμίας τους και των «παχειών αγελάδων».