Δημοσιεύματα περί λήψης πρόσθετων μέτρων αλλά και περικοπής του 13ου και του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα διαψεύδει το υπουργείο Οικονομικών, τονίζοντας ότι η υστέρηση στα έσοδα είναι στα 770 εκατ. ευρώ…. Αυτά αναφέρονται σε σχετικό θέμα του euro2day. Είναι βέβαια ένα ερώτημα σε ποιον βαθμό ο κόσμος αρκείται σε αυτές τις διαψεύσεις, αλλά ο βαθμός αξιοπιστίας των αρμοδίων δεν είναι της παρούσης…

Την ίδια στιγμή, το ΥΠΟΙΚ (σύμφωνα με σχετικό θέμα της Έλενας Λάσκαρη) εξαπολύει… κυνήγι σε τέσσερα για την είσπραξη 26,4 δισ. ευρώ.

Προφανώς και ουδείς καλοπροαίρετος αμφισβητεί τις προθέσεις και τις προσπάθειες των αρμοδίων, ωστόσο τα… μεγέθη δεν τους δικαιώνουν ιδιαίτερα.

Και κατά την εκτίμηση ορισμένων, όλη αυτή η υπερπροβολή μιας (μέχρι τώρα όχι και τόσο αποτελεσματικής) προσπάθειας σε πολλά μέτωπα (…με σκαφάτους, μεγαλογιατρούς, μεγαλοοφειλέτες, επώνυμους τραγουδιστές κ.ά.) περισσότερο επικοινωνιακή δείχνει, παρά ουσιαστική.

Σαν σε μία προσπάθεια κατευνασμού (όσο αυτό είναι εφικτό…) του απλού κοσμάκη, που μέχρι τώρα σηκώνει το μεγαλύτερο άχθος της οικονομικής πολιτικής. Και αναλογικά σε βαθμό πολύ μεγαλύτερο απ' ό,τι του αξίζει, του αναλογεί ή και ευθύνεται.

Επιχειρούν να πείσουν πως έστω οι αριθμοί ευημερούν, αφού μέχρι στιγμής υποφέρουν κυρίως οι άνθρωποι.

Η ουσία είναι πως, παρά τη μείωση του εισοδήματος (έως 30%) για τον 1 στους 4 εργαζομένους, τις ζοφώδεις εκτιμήσεις για την ανεργία (κυρίως στους νέους), ο πληθωρισμός καλπάζει ανεξέλεγκτος.

Αντί του 2% που προέβλεπε (βάσει του μνημονίου) η τρόικα, έχει εκτιναχθεί στο 5,5% και βλέπουμε…, σε σημείο που οι δανειστές υποχρεώθηκαν να αναθεωρήσουν την εκτίμησή τους για 4,75% (μεσοσταθμικά για φέτος).

Καταβάλλεται όμως από την τρόικα -και τους εδώ αρμοδίους- προσπάθεια να υπερπροβληθεί η μείωση του ελλείμματος σαν πανάκεια στα δεινά της αγοράς.

Ακόμα κι έτσι όμως, δεν μας μιλούν για ουσιαστική μείωση του ελλείμματος, αλλά για… ελληνικού τύπου υποχώρηση, που οφείλεται κυρίως στη στάση εσωτερικών πληρωμών που ακολουθεί τους τελευταίους μήνες το Δημόσιο.

Σύμφωνοι, μείωση του ελλείμματος, αλλά όχι και να πανηγυρίζουμε… από τη στιγμή όπου το Δημόσιο δεν επιστρέφει τον φόρο στις επιχειρήσεις, καταβάλλει εκπρόθεσμα (με καθυστερήσεις που ξεπερνούν τους 12 μήνες) οφειλές, δεν πληρώνει…, δεν πληρώνει όπως υποχρεώνεται.

Όσο για τα έσοδα, ας μη μιλήσουμε, από τη στιγμή όπου η υστέρηση επισπεύδει την υπαγωγή εκατοντάδων προϊόντων - υπηρεσιών στο καθεστώς του υψηλού ΦΠΑ (23%), με ό,τι καταστροφικό μπορεί να συνεπάγεται για την πραγματική οικονομία και τον φορολογούμενο.

Και ενώ συμβαίνουν αυτά και επέρχονται τα χειρότερα, τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε ένα "παιχνίδι εντυπώσεων" από συγκεκριμένα ΜΜΕ και υποστηρικτές του μονόδρομου του μνημονίου.

Σύμφωνα με αυτήν την εικονική πραγματικότητα, που επιχειρούν να δημιουργήσουν, πρωτεύον εμφανίζεται το… αν οι σχέσεις του Γ. Παπακωνσταντίνου με τη Λ. Κατσέλη είναι καλές ή ψυχρές, κατά πόσον η υπουργός θα μετακινηθεί σε άλλη θέση, τι θα επιθυμούσε ο Μ. Χρυσοχοΐδης, με τον οποίο έχει καλύτερες σχέσεις ο ΥΠΟΙΚ, και ξανά-μανά.

Σα να μην έχουν συναισθανθεί τι πραγματικά γίνεται παραέξω από τον… κόσμο τους.