Και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, όπως φτάσαμε και όποιοι μας… φτάσανε. Πλήθος οι εκτιμήσεις, οι αναλύσεις, οι αιτιολογημένες και μη γνώμες, τα δίκαια και τα άδικα κάθε πλευράς, του καθένα από όλους εμάς.

Και βρισκόμαστε εμείς, ο πολύς ο κόσμος, εδώ που βρισκόμαστε...

Με την απογοήτευση, την οργή, τον θυμό αλλά και την ελπίδα κάποιων να γιγαντώνονται, να ακούγονται όλο και πιο έντονα.

Να δούμε πού θα βγάλει. Όμως σε αυτήν την έσχατη ώρα, όπου ο πολύς ο κόσμος καλείται να πληρώσει το μεγαλύτερο μέρος του λογαριασμού (άσχετα αν κατά την εκτίμησή μας ευθύνεται αναλογικά λιγότερο), θα πρέπει η πολιτική ηγεσία να πείσει, να αποδείξει πως δικαιούται να επιβάλει αυτό που εύστοχα περιγράφει η Έλενα Λάσκαρη σαν... Σοκ και δέος στην οικονομία & στην κοινωνία.

Είναι υποχρεωμένοι πλέον οι της πολιτικής ηγεσίας να προχωρήσουν το ταχύτερο δυνατόν σε ουσιαστική εφαρμογή ενός ρηξικέλευθου ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ ξεκινώντας από τους πολιτικούς. Με πρώτους και καλύτερους τους... 300 της Βουλής, οι οποίοι είναι (και ηθικά πλέον) υποχρεωμένοι να φανερώσουν στον πολύ τον κόσμο πώς και με ποιες θυσίες συνεισφέρουν στην «εθνική προσπάθεια», όπως την αποκαλούν.

Ακριβώς πόσοι μισθοί, ποια επιδόματα, ποιες ατέλειές τους περιορίζονται. Και ακριβώς τι γίνεται με το προσωπικό της Βουλής, γιατί πολλά ακούγονται. Και ακριβώς τι γίνεται με όλες αυτές τις περιώνυμες ΜΚΟ (χρηματοδοτούμενες από Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) και τους κάθε λογής οργανισμούς. Περίπου σε 2.000 φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα (μορφής ΝΠΔΔ) αφορά η προωθούμενη τροπολογία για «καθ' υπέρβαση αύξηση έως 20% του ανώτατου ορίου που έχει οριστεί από την εισοδηματική πολιτική» (δες και Εκηβόλο για Αυξήσεις εν μέσω περικοπών και Δύο μέτρα και δύο σταθμά).

Γιατί εάν δεν καταφέρουν να πείσουν τον πολύ τον κόσμο για αυτά που πλέον είναι υποχρεωμένοι να αποδείξουν, τότε ελλοχεύουν άλλοι κίνδυνοι.

Ενδεικτικό αυτό που διαβάζουμε στην «Οικονομική Ελευθεροτυπία» (του Σαββάτου) για την «απαγόρευση εισόδου…» του πρώην τσάρου της Οικονομίας Γιώργου Αλογοσκούφη, ο οποίος αντιμετώπισε μία δυσάρεστη έκπληξη στο αεροδρόμιο του Χίθροου. Κατατοπιστικός ο φίλος Χρήστος Ζιώτης κάνει λόγο για… τον πρώην τσάρο, που «βρέθηκε αντιμέτωπος με ομάδα Ελλήνων φοιτητών, οι οποίοι του επιτέθηκαν φραστικά, προκαλώντας μάλιστα σχετικό θόρυβο και αναταραχή που διατάραξαν τα λονδρέζικα ήθη».