Άρχισαν τα… αιτήματα οι φίλοι εταίροι και οσονούπω (ξανά) δανειστές μας.

Πρώτοι και καλύτεροι, βέβαια, οι φίλτατοι Γερμανοί(*), που όπως σημειώνει η Μάρω Τσαντήλα "ζητούν αύξηση του ποσοστού τους στον ΟΤΕ". Και πώς να μην επιδιώκουν ενίσχυση της συμμετοχής τους στο μετοχικό κεφάλαιο του Οργανισμού, αφού η συμβολή του ελληνικού ομίλου τηλεπικοινωνιών είναι κάτι παραπάνω από θετική για τα αποτελέσματα της Deutsche Telekom;

Κατατοπιστικό το σχετικό θέμα του euro2day, ενώ για την ιστορία δεν θα έβλαπτε να θυμηθούμε τα έργα και τις ημέρες του δόκτορα Γεωργίου Αλογοσκούφη. Όχι, βέβαια, πως δεν θα έρθει η ώρα του… ταμείου και για τους νυν κυβερνώντες, που από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης "πετούσαν" πομφόλυγες και έριχναν φληναφήματα περί εξαγοράς του μεριδίου των Γερμανών και άλλα… ωραία. Εδώ θα είμαστε -πρώτα ο Θεός- και γι' αυτούς.

Ωστόσο, σιγά-σιγά φαίνεται να δένουν οι… ψηφίδες των έντονων πιέσεων, των ασφυκτικών εναγκαλισμών, των υβριστικών συχνά-πυκνά αναφορών και δημοσιευμάτων. Ο θυμόσοφος λαός μας λέει σε ανάλογες περιπτώσεις πως… βρήκαμε παπά να θάψουμε πέντε - έξι (λέει και κάτι άλλο για τους… γύφτους, αλλά να μην κατηγορηθούμε και για ρατσιστές) και άλλα πολλά.

Πάντως, δεν νομίζουμε πως υπήρχαν και πολλοί εχέφρονες -από την αρχή που ξεκίνησε το… πάρτι των ξένων- οι οποίοι πίστευαν πως θα έχουν διαφορετική τροπή τα πράγματα. Αλλά και το euro2day και η στήλη επανειλημμένα αναφέρονταν στις γερμανικές πιέσεις, με πιο τελευταία αυτήν της 11ης/2 (Εκηβόλος, για γερμανικές πιέσεις και το… δίλημμα του Λ. Παπαδήμου).

Και απ' ό,τι φαίνεται, τα καλύτερα δεν τα έχουμε δει ακόμη.

(*)Για όσους διαθέτουν αδύναμη ιστορική μνήμη, θεωρούμε εξαιρετικό το ντοκιμαντέρ του Στέφαν Χάουπτ "Ένα τραγούδι για τον Αργύρη…". Οπου ο Αργύρης ήταν κάτοικος του Διστόμου. Θα μπορούσε να είναι μάρτυρας του Βιάννου στην Κρήτη, των Καλαβρύτων ή τόσων άλλων τόπων που μάτωσαν την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.