Εύλογα ερωτήματα προκάλεσε η χθεσινή νέα "βουτιά" της μετοχής του ΟΠΑΠ. Με ένα γεμάτο -από πλευράς συναλλαγών- μείον 6,2% υποχώρησε στα χαμηλά των 14,22 ευρώ, συνεχίζοντας το αρνητικό σερί των προηγούμενων τεσσάρων πτωτικών συνεδριάσεων.

Μέσα σε πέντε ημέρες η μετοχή του οργανισμού υποχωρεί από τα 16,40 - 16,01 ευρώ στα 14,14 ευρώ(!) καθώς "εγκαταλείπεται" από 2 - 3 ξένους διαχειριστές. Στο ίδιο διάστημα κορυφώνεται η δυσαρέσκεια ξένων (και εγχώριων φανταζόμεθα) παικτών για την αδυναμία ορισμού διοίκησης σε έναν τόσο νευραλγικό τομέα.

Στην αγορά αποτελεί κοινό μυστικό πως οι δύο συναρμόδιοι υπουργοί δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν σε έναν κοινά αποδεκτό υποψήφιο, κάτι που υποχρέωσε τον κυριότερο μέτοχο, δηλαδή το Δημόσιο, να αναβάλει την προγραμματισμένη Γ.Σ. για τις 30 Δεκεμβρίου. (Πάλι καλά που ο ΟΠΑΠ θα αποκτήσει διοίκηση προτού μας… αφήσει το 2009).

Αποτελεί επίσης κοινό μυστικό πως η κάθε πλευρά (Παπακωνσταντίνου - Γερουλάνος) είχε θέσει προς συζήτηση από 1 - 2 ονόματα, ενώ λέγεται ότι μέχρι και το βράδυ της προηγούμενης Πέμπτης δεν είχαν συμφωνήσει εάν θα οριζόταν ένα πρόσωπο (για τη θέση προέδρου και διευθύνοντος) ή δύο.

Δεδομένης της νευραλγικής θέσης του ΟΠΑΠ, της στρατηγικής σημασίας του και προπάντων του πλούσιου ταμείου του αλλά και των νέων επιχειρηματικών ισορροπιών που διαμορφώνονται (*) εν όψει του ανοίγματος της… πίτας του στοιχηματισμού, του ηλεκτρονικού τζόγου, των αποκρατικοποιήσεων κ.λ.π. κ.λ.π., γίνεται κατανοητή η δυστοκία των κυβερνητικών.

Όμως όλα αυτά αφορούν στους κυβερνώντες και όχι στους ξένους διαχειριστές, οι οποίοι ελέγχουν συνολικά ποσοστό μεγαλύτερο από το Δημόσιο. Και που όταν διαπιστώνουν τέτοια προβλήματα συνεννόησης, συντονισμού (και καθώς μάλιστα δεν είναι τα πρώτα) προτιμούν να αποχωρήσουν, να ρευστοποιήσουν τη θέση τους παρά να περιμένουν...

(*) Δεν είναι τυχαίο πως στην αγορά αναμένουν συνέχεια του ντέρμπι των αιωνίων (Βαρδινογιάννη - Κόκκαλη) σε ένα άλλο μέτωπο, εκείνο του... στοιχηματισμού.