Την ανεπάρκεια Σηφουνάκη και το colpo grosso στις άγονες γραμμές στηλίτευσε χθες ο πρόεδρος της Marfin Investment Group, Ανδρέας Βγενόπουλος.

Πολλές και ενδιαφέρουσες οι περισσότερες γνώμες, τοποθετήσεις, εκτιμήσεις και απόψεις που ακούστηκαν από χθες το μεσημέρι στα ΜΜΕ στα διάφορα στέκια και συζητήθηκαν και μεταξύ ημών των ποπολάρων.

Δεν μένουμε όμως σε αυτό, αλλά το εκλαμβάνουμε ως αφορμή για να εκφράσουμε την άποψή μας σε μία αναφορά του αναγνώστη rower, ο οποίος είχε παρέμβει στη στήλη (στις 6/11 σε σχόλιο για… βήμα στη διαφάνεια και την ενημέρωση).

Παρακολουθώντας αυστηρά και μόνο χρηματιστηριακά τα πράγματα, ο φίλος μπορεί να έχει πολλά δίκια με το μέρος του και προφανώς όταν το ταμπλό δείχνει μείον ή συν κάθε επενδυτής κρίνει με γνώμονα το συμφέρον του. Και άριστα πράττει.

Υπάρχει όμως -κατά την εκτίμησή μας αρκετή διαφορά- όταν λέμε πως ο Ανδρέας Βγενόπουλος ή ο τάδε… πέρασε απέναντι. Και όταν αναφερόμαστε στον όμιλο MIG η κατάσταση μπορεί να μην είναι τόσο απλή όσο δείχνει, μόνο χρηματιστηριακή και ξεκομμένη από μία αδυσώπητη πραγματικότητα.

Εμείς μένουμε στο ότι σε μία περίοδο όπου… χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα, ο όμιλος (και προφανώς διά του προέδρου του) οσάκις δίνεται αφορμή αναφέρεται στη διασφάλιση χιλιάδων θέσεων εργασίας. Στον κοινωνικό ρόλο που, είτε αρέσει είτε δεν αρέσει, επιτελεί ο όμιλος MIG. Όταν το διάστημα Οκτώβριος 2008 - Μάρτιος 2009 εισηγμένες (μεγάλες και μικρές, μεγαλόσχημοι και μη επιχειρηματίες) προχωρούσαν σε σχεδόν 5.500 απολύσεις(*), η πλευρά MIG επέμενε και επιμένει (απ' όσο γνωρίζουμε) να διασφαλίζει θέσεις εργασίας στις επιχειρήσεις που έχει υπό τη σκέπη της.

Και εδώ που έχουν φτάσει τα… χάλια μας (και τα χειρότερα που έρχονται, δυστυχώς) ελάχιστη σημασία έχει αν συμμεριζόμαστε την άποψη των υμνητών του Ανδρέα Βγενόπουλου ή τις επικρίσεις των αντιπάλων του.

Σημασία για εμάς έχει πως σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο για τον πολύ κόσμο τη χώρα μας κάποιος (εν προκειμένω ο πρόεδρος της MIG) και μιλά και ασκεί κοινωνική πολιτική. Και αυτό το προτιμάμε από τα φληναφήματα προέδρων συνδέσμων, που δεν καλύπτουν παραπάνω από δέκα θέσεις εργασίας, τις πομφόλυγες μεγαλόσχημων που έχουν τις υπεράκτιές τους και κάνουν τα παιχνίδια τους στο Χ.Α. με τις πλάτες του συστήματος.

Δεν ξέρουμε αν διασφαλίζοντας περί τις πενήντα χιλιάδες θέσεις εργασίας και δείχνοντας ευαισθησίες σε θέματα που αφορούν στην υγεία υπολογίζεσαι σε αυτούς που έχουν περάσει απέναντι. Ειλικρινά και δεν με νοιάζει. Από βάθους ψυχής το λέω.

(*)Αφορά σε επίσημα χρηματιστηριακά - εταιρικά στοιχεία σε ενοποιημένη βάση των ομίλων, δηλαδή στην Ελλάδα και σε ξένες αγορές, όπου έχουν παρουσία.