Χωρά μεγάλη συζήτηση το μέτρο για επιβολή έκτακτης εισφοράς στις επιχειρήσεις. Εκ πρώτης όψεως δείχνει κοινωνικό… σοσιαλίζον καθώς "τα παίρνει από το μεγάλο κεφάλαιο και τα διανέμει στους ασθενέστερους".

Κρίνοντας όμως από τις μέχρι και πριν από δύο εβδομάδες ανεπίσημες θέσεις των οικονομικών επιτελών, φαίνεται πως το μέτρο αποφασίστηκε ερήμην των άμεσα εμπλεκομένων, εκείνων δηλαδή που στηρίζουν την παραγωγή και τις χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Δείχνει… ανερμάτιστη η κίνηση των κυβερνώντων, καθώς απ' ό,τι φαίνεται δεν τέθηκε καν σε διαβούλευση και οι επιχειρηματίες διαμαρτύρονται για τη μη ενημέρωσή τους, για τη συγκυρία όπου επιλέγεται το μέτρο αλλά και για την ουσία της εφαρμογής του.

Αφορά σε εφάπαξ εισφορά (δεν είμαστε και τόσο σίγουροι…) για μία συγκεκριμένη χρήση (του 2008), όπου μία οποιαδήποτε εταιρία θα μπορούσε να έχει λ.χ. έκτακτα κέρδη σε μία τριετία ζημιογόνων χρήσεων. Πρακτικά αυτή η επιχείρηση καταδικάζεται να προχωρήσει σε περιστολή εξόδων ή μήπως θέσεων εργασίας;

Φαίνεται όμως πως και στο θέμα της φορολογικής κλίμακας οι νέοι κυβερνώντες καταλήγουν στα πεπατημένα στη μεγαλύτερη επιβάρυνση αυτών που δεν φοροδιαφεύγουν και αφήνοντας (φοβόμαστε) στο… απυρόβλητο όσους παραδοσιακά εισφοροδιαφεύγουν.

Επιβαρύνοντας όμως φορολογικά τη μεσαία τάξη, περιορίζεις μαθηματικά σε μείωση την κατανάλωση, τη ζήτηση, την παραγωγή, άρα δεν ακολουθείς αναπτυξιακή πολιτική αλλά λογική ύφεσης. Και το σημαντικότερο, δεν προσφέρεις κάτι διαφορετικό από τους προηγούμενους.

Η… μαγκιά του οικονομικού επιτελείου θα είναι εάν καταφέρει να βρει τρόπους (και γι' αυτό τους ψήφισε ο κόσμος) να περιστείλει αυτό που εύλογα δίνει το δικαίωμα στον ΣΕΒ "να δείξει τους φοροφυγάδες των 30 δισ. ευρώ ετησίως". Να περιορίσει -στο μέτρο του εφικτού- το αποκαλούμενο "μαύρο χρήμα", αυτό που και ο αείμνηστος ιδρυτής του κόμματός τους Ανδρέας έλεγε πως φθάνει στο 40% του ΑΕΠ.  Ρηξικέλευθη η θέση του Νίκου Γ. Δρόσου, "Φορολογία: Τέλος τα ψέματα. Φτιάξτε το!" στο σημερινό του Εγερτήριο, και τη συνυπογράφουμε.

Γιατί αυτά τα δείγματα γραφής, εάν τα συνεκτιμήσουμε με όσα τραγελαφικά (επιεικώς) συμβαίνουν στον ΟΛΠ (τη στιγμή που στενάζει η αγορά), με τη διαφαινόμενη παλινωδία στο θέμα του ΟΤΕ και με όσα αναμένεται ότι θα προκύψουν, δεν θα συνιστούν καλή μαγιά για τις περίφημες πρώτες 100 ημέρες, όπως είχατε διαφημίσει προεκλογικά.