Είναι, κατά την εκτίμησή μας, από τις ελάχιστες φορές που το χρηματιστήριο δεν λειτουργεί κυρίως ως προεξοφλητικός μηχανισμός μιας επερχόμενης οικονομικής κατάστασης.

Και εν προκειμένω, στην ανάκαμψη των βασικών δεικτών (του Γενικού και του FTSE 20) δεν αποτυπώνεται τόσο η βελτίωση αυτής καθεαυτήν της οικονομίας όσο κάποιοι βασικοί τομείς της, ούτε καταγράφεται η προεξόφληση μελλοντικής ανάκαμψης δραστηριοτήτων του επιχειρείν, των νοικοκυριών, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, της ψυχολογίας του πολίτη-φορολογουμένου αυτής της χώρας.

Στις εκάστοτε μετρήσεις των κάθε λογής… ευρωβαρομέτρων καταγράφονται όλο και πιο έντονες η απαισιοδοξία της πλειονότητας των πολιτών, η ανησυχία (και σε πολλές περιπτώσεις ο φόβος) για το αύριο και η αβεβαιότητα των νέων ανθρώπων και άλλων, που λίγο ως πολύ μας είναι γνωστά. 

Όσον αφορά σε αυτή την άποψη, θεωρούμε την τρέχουσα χρηματιστηριακή ανάκαμψη έργο και συνέπεια των ισχυρών κύκλων, που θέλουν να περάσουν τα μηνύματά τους και να επιτύχουν τις επιδιώξεις τους. Θεμιτά αλλά ακόμη πολύ μακριά από το κοινό αίσθημα και από την πεποίθηση των πολιτών.

Από την άλλη αρκετοί εχέφρονες παραπέμπουν στην κατιούσα των δεικτών ναυτιλίας (και του ναυτιλιακού συναλλάγματος) και του τουρισμού. Θα προσθέσουμε ακόμη ένα στοιχείο, που αφορά στην… έκρηξη των δεικτών ασφυξίας και κυρίως των "διαταγών πληρωμής".

Από το εξαιρετικό θέμα του Μπάμπη Πολυχρονιάδη (Οικονομία της "Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας") μεταφέρουμε μερικά μόνο στοιχεία για… ζύμωση: "Από τις αρχές του έτους έως τις 20/7 στο Ειρηνοδικείο και στο Πρωτοδικείο της Αθήνας έχουν εκδοθεί συνολικά 50.862 διαταγές πληρωμής, έναντι 28.454 το αντίστοιχο διάστημα πέρυσι, διαφορά που αντιστοιχεί σε αύξηση περίπου 80%" .

Σύμφωνα με τον Τειρεσία, οι ακάλυπτες επιταγές έχουν εκτοξευτεί στο 1,65 δισ. ευρώ (166 χιλιάδες τεμάχια), ενώ ενδεικτικό του τι μας περιμένει από τον Σεπτέμβριο - Οκτώβριο (σ.σ.: τα δικαστήρια κλείνουν τον Αύγουστο) είναι αυτό που σημειώθηκε τον Ιούλιο στο Πρωτοδικείο της Αθήνας.

Μέσα στο κατακαλόκαιρο εκδόθηκαν 3.584(!) διαταγές πληρωμής, περισσότερες κατά 156% σε σχέση με πέρυσι. Είναι επίσης ενδιαφέρον ότι, ενώ μέχρι πρότινος (έως και πέρυσι) το 70% - 80% των διαταγών που εκδίδονταν στα δικαστήρια αφορούσε σε οφειλές προς τράπεζες, τώρα το ποσοστό αυτό έχει υποχωρήσει στο 55%.
 
Δηλαδή είναι όλο και περισσότεροι εκείνοι οι έμποροι, οι άνθρωποι της αγοράς και οι επαγγελματίες που δεν μπορούν να καλύψουν τις επιταγές που τους έχουν δώσει (ή αυτοί  έχουν δώσει ) ή βρίσκονται στα χέρια τρίτων και… τέταρτων.

Αυτό το γεγονός, τουλάχιστον με επίσημα στοιχεία (και απ' όσο θυμόμαστε τα τελευταία 20 - 22 χρόνια) συμβαίνει για πρώτη φορά και μάλιστα σε τέτοια έκταση (και με διψήφιο αυξητικό ρυθμό), αποτυπώνοντας την ουσιαστική ασφυξία που διαχέεται σε όλο και ευρύτερα στρώματα της πραγματικής οικονομίας.

Και επειδή όλα αυτά τα στοιχεία δεν είναι δυνατόν να μη βρίσκονται σε γνώση των κρατούντων, μάλλον θα πρέπει να ανησυχούμε ακόμη περισσότερο. Πόσο μάλλον που οι κρατούντες μπροστά στην ένδεια των ταμείων και στα υπέρογκα ελλείμματα και στις υποχρεώσεις ακολουθούν το οικονομικό παράδοξο: να επιβάλλουν όλο και περισσότερους άμεσους -έμμεσους φόρους σε μια οικονομία που στενάζει και αποδεδειγμένα πλέον έχει εισέλθει σε περιβάλλον ύφεσης.

ΣΗΜ.: Για να μην παρεξηγούμεθα, είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι πως τα ίδια, ή λίγο καλύτερα ή λίγο χειρότερα, θα έκαναν και οι νυν της αξιωματικής αντιπολίτευσης εάν είχαν τη διακυβέρνηση του τόπου. Και αυτό είναι το χειρότερο για όλους μας και προπάντων για τα παιδιά μας.