Τα ομόλογα «άναψαν κόκκινο», σημείωνε εχθές ο Θανάσης Σταυρόπουλος, με το 10ετές ελληνικό στο 4,172% νωρίτερα. Επιβάρυνση της εικόνας, που σε αυτή τη φάση αποδίδεται κυρίως στην κρατούσα εκτίμηση πως η ΕΚΤ θα αυξήσει το επιτόκιο κατά 75 μ.β. αντί για 50 μ.β. που -μέχρι τελευταία- υπολόγιζαν οι αναλυτές.
Κλίμα που αναπόφευκτα μεταφέρεται από το δημόσιο στο ιδιωτικό χρέος, με τη στήλη να εστιάζει -από νωρίς χθες- στην αυξημένη κινητικότητα στη συγκεκριμένη αγορά. Χρηματιστές την απέδωσαν (εν μέρει) και σε «κλείδωμα» θέσεων σε εταιρικά κοντινών λήξεων. Θα φανεί και σήμερα, ωστόσο πρόκειται για κάτι καινούργιο -τόσο μαζικά και πιεστικά- και εύλογα προκαλεί προβληματισμό.
Ο Λουκάς Παπαϊωάννου εστιάζει στην επιστροφή -μετά από χρόνια- της απόδοσης του γερμανικού (1,60%!) που παρασύρει όλα τα ευρωπαϊκά, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Πρώτη bear market εδώ και μια γενιά «χτυπά» στα ομόλογα, σημειώνεται από νωρίς σε σχετικό θέμα του Euro2day.gr.
Αυτή είναι η μία όψη, που εύλογα προβληματίζει. Ωστόσο είναι και η άλλη, που διευκολύνει αρκετούς. Ειδικότερα, σύμφωνα με το Bloomberg, από τα 18 τρισ. τα ομόλογα με αρνητικό επιτόκιο έχουν μειωθεί σε 2 τρισ. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Αύξηση εσόδων από τόκους.
Σε κάθε περίπτωση, η όλη κατάσταση έχει «βάλει πάγο» σε νέες εκδόσεις εταιρικών ομολόγων, αποστερώντας την επιχειρηματικότητα από μία πηγή άντλησης κεφαλαίων (μέχρι και αρχές 2022 με ανταγωνιστικούς όρους).
Υπό άλλες συνθήκες, σε ένα επί της ουσίας αναβαθμισμένο χρηματιστήριο (όπως ΔΕΝ είναι το ΧΑ), αυτός θα ήταν ένας ικανός λόγος για στροφή επιχειρηματιών προς το Χρηματιστήριο.
Αλλά φευ...