Τρίτη ημέρα απωλειών για τον Nasdaq, με τον τεχνολογικό κλάδο να μετρά διόρθωση 3,5% σε διάστημα εβδομάδας.
Απόρροια της στάσης της Fed, όσον αφορά πληθωρισμό/ομόλογα/επιτόκια, με την εκτίναξη του US10Y στο 1,74% να συνιστά -όντως- λόγο για διόρθωση, ειδικά των τεχνολογικών. Μέσος όρος -ενός πρώτου συναγερμού- το 1,80% καθώς με πολύ χαμηλότερο κόστος δανεισμού/χρήματος πολλές αμερικανικές εταιρείες είτε αρχίζουν να έχουν ουσιαστικό θέμα είτε τα κέρδη τους -το πιθανότερο- θα είναι μικρότερα των εκτιμήσεων.
Σαφώς και συνιστούν ενδείξεις προειδοποίησης οι εξελίξεις στη Νέα Υόρκη, αλλά αλίμονο να αναφερόμαστε σε επερχόμενο... κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, με διόρθωση 3,5% ενός δείκτη, μιας αγοράς που έχει «τρέξει» τον μακροβιότερο ανοδικό κύκλο στην ιστορία της.
Και για να έχουμε μία τάξη μεγέθους, κολοσσοί, καλή ώρα, η Apple, αποτιμώνται -σχεδόν- στο 1/5 του ΑΕΠ της Ευρωζώνης.
Ειδικότερα για τις ΗΠΑ το δίδυμο πληθωρισμού/επιτοκίων προφανώς και δεν ευνοεί κλάδους και εταιρείες, ωστόσο, προφανώς, λειτουργεί υπέρ άλλων, όπερ.
Στα καθ' ημάς, η ΕΚΤ έχει διαχωρίσει την τακτική της από αυτήν της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ όσον αφορά σε πληθωρισμό/επιτόκια, συνακόλουθα αγορές ομολόγων, με το τελευταίο να μας αφορά άμεσα.
Προφανώς και η Christine Legarde θ' ακολουθήσει ευέλικτη πολιτική -πλην όμως- βασιζόμενη σε σταθερή κύρια γραμμή. Στη λογική της πρόσφατης κοινής παρέμβασης Emmanuel Macron-Mario Draghi (*), με σαφές το μήνυμα (προειδοποίηση) προς το Βερολίνο. Λογική στην οποία φαίνεται να προσχωρεί και ο Klaus Regling -ο επικεφαλής του ΕΜΣ-, παραδεχόμενος ως «απόλυτα δικαιολογημένη μία αλλαγή των κανόνων της Ε.Ε για το χρέος».
Εμμεσα η ανάλυση της Handelsblatt με ενθαρρυντική προσέγγιση για τη χώρα μας (και την Πορτογαλία) συγκλίνει προς την ίδια κατεύθυνση.
Για αυτό ζητούμενα είναι -σταθερά- η ενδελεχής μελέτη, κριτική και σύνθεση όσων διαδραματίζονται (και) στις αγορές, αλλά, προς Θεού, με σύνεση και μέτρο καθώς ούτε την απόλυτη ευφορία αλλά ούτε και την απόλυτη καταστροφή θα βιώσουν φέτος.
(*) για την παρέμβαση Macron-Draghi και το ευρωπαϊκό μας μέλλον, ο Γιώργος Παπανικολάου επιχείρησε μία ενδιαφέρουσα ανάλυση της κατάστασης. Στο NewDeal, στις 27 Δεκεμβρίου, και θα σταθώ κυρίως στην αναφορά του για «... την περιοριζόμενη ανταγωνιστικότητα...» της φθίνουσας Ευρώπης. Και, ακριβώς αυτή η «σμίκρυνση» είναι που θα έπρεπε να προβληματίζει ήδη.